SINIF ÖĞRETMENLERİNİN HİZMET İÇİ EĞİTİM İHTİYAÇLARININ BELİRLENMESİ

Bu araştırmada, Millî Eğitim Bakanlığı’na bağlı ilkokullarda görev yapan sınıf öğretmenlerinin günümüzdeki hizmet içi eğitim ihtiyaçlarının hangi alan ve konularda ne düzeyde yoğunlaştığı ve bu ihtiyaçların öğretmenlerin kişisel özelliklerine göre ne tür farklılıklar gösterdiğinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Nicel yöntemlerden tarama modelinin kullanıldığı araştırmanın örneklemi, İzmir, Aydın, Afyon ve Uşak il merkezlerinde çalışan ve tabakalı örnekleme yoluyla seçilen 500 sınıf öğretmeninden oluşmaktadır. Araştırma kapsamında elde edilen verilerin sonuçları; sınıf öğretmenlerinin “genel kültür bilgisi” ve “meslek bilgisi” alanlarına ilişkin hizmet içi eğitim ihtiyaçları ortalaması “ara sıra” düzeyinde; alan bilgisi dâhilinde ise “nadiren” ve “ara sıra” düzeyinde hizmet içi eğitim ihtiyaçları olduklarıdır. Sınıf öğretmenlerinin ölçme ve değerlendirme ile ilgili dört maddeye “ara sıra” düzeyinde hizmet içi eğitim ihtiyacı oldukları sonucuna ulaşılırken, ölçme ve değerlendirme konusu içerisinde yer alan diğer beş maddeye “asla” düzeyinde hizmet içi eğitim ihtiyaçları oldukları görülmüştür. Teknoloji ve materyal tasarım konusu dâhilinde yer alan iki maddeye sınıf öğretmenleri “asla” düzeyinde cevap verirken diğer maddelere “ara sıra” düzeyinde hizmet içi eğitim ihtiyaçları oldukları cevabını vermişlerdir. Sınıf öğretmenlerinin görev yaptıkları illere göre Hizmet içi eğitim ihtiyaçlarında alan bilgisi alanında anlamlı bir farklılık bulunmazken meslek bilgisi ve genel kültür alanında anlamlı farklılıklar söz konusudur. Sıra ortalamalarına bakıldığında, İzmir, Uşak ve Afyon illerinde çalışan sınıf öğretmenlerinin Aydın ilinde çalışan sınıf öğretmenlerine göre meslek bilgisi ve genel kültür alanında HİE ihtiyaçlarının daha fazla olduğu söylenebilir.

DETERMINING THE INSERVICE TRAINING NEEDS OF THE CLASSROOM TEACHERS

This study was aimed to form a model suggestion of an in-service training for the classroom teachers’ by finding out the areas and the topics of the in service training needs of the primary school classroom teachers working at the Ministry of Education focus on and how these needs differentiate according to the personal characteristics of the teachers. The sampling of the study where the survey model and the quantitative method were used consists of 500 classroom teachers working at the city centers of Izmir, Aydın, Afyon and Uşak and they were chosen by the stratified sampling method. The results of the data obtained from the research; the average of in-service training needs of primary school teachers regarding “sometimes”level, general knowledge of culture al and occupational knowledge is culture occasionally class; within the knowledge of the field, they are ”rarely” and “sometimes” inservice training needs. While it was concluded that classroom teachers had occasional in-service training at four levels related to measurement and evaluation, it was observed that they had ”never“ in-service training needs in the five items included in the measurement and evaluation subject. Two items in the field of technology and material design have responded to the ”never” level of classroom teachers, while they have responded to the “occasional ”in-service training needs. While there is no significant difference in the field information field in the in-service training needs of the teachers according to the provinces where their teachers work, there are significant differences in the field of occupational knowledge and general culture. In terms of rankings, it can be said that the primary school teachers working in İzmir, Uşak and Afyon provinces have higher needs for vocational knowledge and general culture in Aydın.

PDF

___

Acat, B ve Ekinci, A. (2005). Yapılandırmacı Felsefe Ve Yeni Müfredat Programına Etkileri. XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Bildiriler Kitabı (s. 2-10). Cilt 2. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Denizli.
Akdüz, A. (2006). İlk ve Orta Dereceli Okullarda Görev Yapan Müzik Öğretmenlerinin Hizmet İçi Eğitim İhtiyaçlarının Belirlenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Akkoyunlu, B. (14.02.2011). Bilgi Okuryazarlığı ve Yaşam Boyu Öğrenme. (2008). http://ietc2008.home.anadolu.edu.tr/ietc2008/1b.doc
Aykaç, M. (2008). Sosyal Bilgiler Dersinde Yaratıcı Damanın Yöntem olarak Kullanılmasının Öğrenci Başarısına Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Balcı, A. (2009). Sosyal Bilimlerde Araştırma-Yöntem, Teknik ve İlkeler. Pegema Yayıncılık, Ankara.
Bilek, E. (2009). İlköğretim Üçüncü Sınıf Hayat Bilgisi Dersinde Dramatizasyon Yönteminin Öğrencilerin Sosyal-Duygusal Uyumlarına ve Akademik Başarılarına Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Manisa.
Ballou, K. J. (2000). The effects of a Drama Intervention on Communication Skills and Learning Attitudes of At-risk Sixth Grade Students. Unpublished Phd Dissertation, Clemsan University, USA.
Bardakçı, A. (2011). İlköğretim Okullarında Çalışan Sınıf Öğretmeni, Sınıf Rehber Öğretmeni ve Psikolojik Danışmanların Kapsamlı/Gelişimsel Rehberlik Programına İlişkin Görüşleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana
Başaran, İ.E. (1978). Eğitim Psikolojisi. Bilim Matbaası, Ankara.
Budak,Y.,Demirel, Ö. (2003). Öğretmenlerin Hizmet İçi Eğitim İhtiyacı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, S:33, ss.62-81.sd
Cordan, B. (1998). Cumhuriyet Döneminde Hizmet içi Eğitim, Sorunları Ve Hizmet İçi Eğitimin Özlük Haklarına Yansıtılması Konulu Panel Konuşması. MEB Yayınları, Ankara.
Clipa, O., Ignat, A.A. (2010). Pedagogicial Competencies Development from Pre-service to In-Service Training (Needs Assessment for Primary and Teachers). Buletınul Universităţii Petrol – Gaze Din Ploieşti Vol. LXII No. 2/2010.
Çiftçi, E. (2008). Türkiye’de Millî Eğitim Bakanlığı Tarafından Müzik Öğretmenlerine Verilen Hizmet İçi Eğitimin İncelenmesi Ve Müzik Öğretmenlerinin Hizmet İçi Eğitim İhtiyaçlarının Belirlenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Debre, İ. (2008). İlköğretim Sosyal Bilgiler Dersi Coğrafya Konularının Öğretiminde Ders Anlatım Stratejisi Olarak Dramatizasyonun Kullanılmasının Öğrencinin Başarı Düzeyine Etkisi.
Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul. Demirel, Ö., Kaya, Z. (2002). Öğretmenlik Mesleğine Giriş, Pegema Yayıncılık, Ankara
Dilci, T., Kaya, B., Aslan, G. (2011). Yeni İlköğretim Programı Perspektifinde Sınıf Öğretmenlerinin Rehberlik Hizmetleri Üzerine Görüşleri (Adana İli Örneği). XI. Ulusal Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik Kongresi, Ege Üniversitesi, İzmir, Ekim, 2011.
EARGED, Öğretmen Profili (29,08,2012).
http://otmg.meb.gov.tr/belgeler/EARGED%20%C3%87a%C4%9Fda%C5%9F%20%C3%96 %C4%9Fretmen%20Profili.doc.
Erdemir, Z. A. (2007). İlköğretim İkinci Kademe Öğretmenlerinin Ölçme Değerlendirme Tekniklerini Etkin Kullanabilme Yeterliklerinin Araştırılması (Kahramanmaraş Örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sütçü İmam Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kahramanmaraş.
Garuba, Ayo (2004). Continuing education: an essential tool for teacher empowerment in an era of universal basic education in Nigeria. Int. Jounal Of Lifelong Education, 23,(2), (March–April 2004), 191–203.
Göncüoğlu, Ö. G. (2010). 6. Sınıf Sosyal Bilgiler Dersi Demokrasinin Serüveni Ünitesinin Öğretiminde Drama ve İşbirlikli Öğretim Yöntemlerinin Öğrenci Tutum ve Başarısına Etkisi. Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Niğde.
Gültekin, M., Çubukcu, Z., Dal, Sibel (2010). İlköğretim Öğretmenlerinin Eğitim-Öğretimle İlgili Hizmet İçi Eğitim Gereksinimleri, Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı:29, S:131-152.
Gürol, A. (2003). Okul Öncesi Öğretmenleri ile Okul Öncesi Öğretmen Adaylarının Eğitimde Dramanın Uygulanmasına İlişkin Görüşleri. Milli Eğitim Dergisi, Sayı:158, Bahar, 2003 Güven, S. (7-9 Haziran 2001). Sınıf Öğretmenlerinin Ölçme Ve Değerlendirmede Kullandıkları Yöntem Ve Tekniklerin Belirlenmesi. 10. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
Güvenç, M. (2001). Okullardaki Rehberlik Faaliyetlerinin Yürütülmesinde Karşılaşılan Güçlükler. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Niğde Üniversitesi, Niğde.
Johnson, C. (2002). Drama and Metacognition. Early Child Development and Care. Volume. 172.
İzci, E. (2004). Eğitim Fakültesi İlköğretim Sınıf Öğretmenliği Bölümünde Öğrenim Görmekte Olan Son Sınıf Öğrencilerinin “Özel Eğitim” Konusundaki Yeterlikleri ve İhtiyaçlarının Değerlendirilmesi. XIII: Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz 2004 İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Malatya.
Kanatlı, F. (2008). Alternatif Ölçme ve Değerlendirme Teknikleri Konusunda Sınıf Öğretmenlerinin Görüşlerinin Değerlendirilmesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Hatay.
Karagiorgi, Y., Symeou, L., Neophytou, E. (2005). Diagnosis Of Teachers Training Needs In Cyprus. Cyprus Pedegogıcal Instıtute. The research was sponsored by the Cyprus SOCRATES National Agency Kocayörük Y.A. (2000). İlköğretim Öğrencilerinin Sosyal Becerilerini Geliştirmede Dramanın Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Karakuş, S. (2008). İlköğretim Okullarında Çalışan Psikolojik Danışmanların Sınıf Öğretmenleri Ve Sınıf Rehber Öğretmenleriyle Yaptıkları Konsültasyon Çalışmalarının İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana.
Karasar, N. (2007). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Nobel Yay. Ankara.
Kızıl, D. (2007). Ortaöğretim Kurumlarındaki Rehber Öğretmenlerin Ve Sınıf Rehber Öğretmenlerin Sınıf İçi Rehberlik Etkinlikleri İle İlgili Görüşleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
Korkmaz. Ö. (2009). Öğretmenlerin Eleştirel Düşünme Eğilim ve Düzeyleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 10 (1), 1-13.
Kuş, E. (2003). Nicel –Nitel Araştırma Teknikleri . Ankara: Anı Yayıncılık
Kürüm, D. (2007). Öğretmen Adaylarının Eleştirel Düşünme Gücü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
MEB(2011). Çocuk Gelişimi ve Eğitimi; Erken Çocukluk Eğitiminde Temel İlkeler, Ankara, 2011.
Metin, M. ve Özmen, H. (2009). Öğretmenlerin Performans Değerlendirmeye Yönelik Hizmet-İçi İhtiyaçlarının Belirlenmesi: Artvin İli Örneği, Fen, Sosyal ve Çevre Eğitiminde Son Gelişmeler Sempozyumu, 18 – 20 Kasım 2009, Giresun Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Giresun
Nazlı, S. (2008). Öğretmenlerin Değişen Rehberlik Hizmetlerini ve Kendi Rollerini Algılamaları, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt:11 Sayı:20.
OECD (1968). Study on Teachers, Denmark. Organization for Economic Co-operation on Development, Paris.
Özdaş, A. (2005). Yeni İlköğretim Matematik Dersi Öğretim Programının Öğretmen Görüşlerine Dayalı Olarak Değerlendirilmesi, Kayseri Erciyes Üniversitesi, Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu Yayını, s.239-255.
Özmen, Ş.G. (2003). Fen Bilgisi Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımına İlişkin Görüşlerinin İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Pesen, C. (2005). Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımına Göre Yeni İlköğretim Matematik Programı’nın Değerlendirilmesi, Kayseri Erciyes Üniversitesi, Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu Yayını, s.273-282.
San, İ. (2006). Yaratıcı Dramanın-Eğitsel Boyutları. Yaratıcı Drama 1985-1998 Yazılar. (Edt. Ö. Adıgüzel). Ankara: Naturel Yayınları.
Şahin, Ü. (2007). İlköğretim I. Kademede Sınıf Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Yaklaşıma Dayalı Olarak Hazırlanan Matematik Dersi Programına İlişkin Algıları (Denizli İli Örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.
Şenel, T. (2008). Fen ve Teknoloji Öğretmenleri İçin Alternatif Ölçme ve Değerlendirme Tekniklerine Yönelik Bir Hizmet İçi Eğitim Programının Etkililiğinin Araştırılması, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, KTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
Zhang, Z. & Burry-Stock, J. A. Classroom assessment practices and teachers’ self- perceived assessment skills. ( 2003). Applied Measurement in Education, 16 (4), 323-342.
Taşkıran, S. (2005). Drama Yöntemi İle İlköğretim Dördüncü Sınıf Sosyal Bilgiler Dersinin İşlenişinin Öğrenme ve Öğrencilerin Benlik Kavramına Etkisi Yönünden Değerlendirilmesi.
Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya
Temel, F., Ersoy, Ö., Şahin, F.T., Avcı, N. Ve Turla, A. (1999). Anaokulu Öğretmenlerinin Hizmet İçi Eğitim İhtiyaçlarının Belirlenmesi. 4. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Bildiriler 1. Eskişehir, Anadolu Üniversitesi Yayınları. No: 1076.151-164.
Temiz, N. (2005). İlköğretim 4. Sınıf Matematik Dersi Yeni İlköğretim Programının Yansımaları. XIV. Eğitim Bilimleri Kongresi, Pamukkale Üniversitesi. Denizli, 28-30 Eylül.
Veach, L. J., Gladding, S. T. (2007). Using Creative Group Techniques in High Schools. The Journal for Specialists in Group Work. Vol.32.
Yalaz-Atay, D. (2003). Öğretmen Eğitiminin Değişen Yüzü. Ankara: Nobel Yayın Dagıtım.
Yıldız,E., Sivri, U., Berber, M. (08.02.2011) Türkiye’de İllerin Sosyo-Ekonomik GelişmişlikSıralaması.(2010).http://www.metinberber.com/kullanici_dosyalari/file/ende ks.doc 08.02.2011 .
Yıldırım, H. İ (2009). Eleştirel Düşünmeye Dayalı Fen Eğitiminin Öğrenme Ürünlerine Etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Yumrutaş, A. (2006). İlköğretim Okullarında Görev Yapan Öğretmenlerin Rehberlik Görevleriyle İlgili Görüş Ve Uygulamalarının İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Zayimoğlu, F. (2006). İlköğretim 6. Sınıf Sosyal Bilgiler Dersi “Coğrafya ve Dünyamız” Ünitesinde Yaratıcı Drama Yöntemi Kullanımının Öğrenci Başarısı ve Tutumlarına Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.