ÇAĞDAŞ FELSEFENİN KLASİKLERİ: FELSEFE ÖĞRETİM ÜYELERİNİN TERCİHLERİ ÜZERİNE NİCEL BİR ARAŞTIRMA

Bu araştırmanın ana problem cümlesi "Felsefe öğretim üyelerinin değerlendirmesine göre, çağdaş Batı felsefesinin temel klasikleri nelerdir?" sorusudur. Çalışmada nicel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini Türkiye'de devlet ve vakıf üniversitelerinin farklı fakülte ve bölümlerinde felsefe alanında eğitim veren öğretim üyeleri oluşturmaktadır. Veri toplama aracında çağdaş felsefenin toplam 84 klasiğine yer verilmiş, katılımcılardan bu klasiklerden beşini önem sırasına göre belirlemeleri istenmiştir. Elde edilen bulgulara göre, toplam 33 eser 10 kez veya daha fazla sayıda öğretim üyesi tarafından tercih edilmiştir. Çağdaş felsefenin klasiği olarak Heidegger'in Varlık ve Zaman (56 kez) adlı eseri katılımcıların en fazla tercih ettiği klasik olmuştur. Onu Wittgenstein'ın Felsefi Soruşturmalar (41 kez) adlı eseri, T. Kuhn'un Bilimsel Devrimlerin Yapısı (41 kez) ve yine Wittgenstein'ın TractatusLogico-Philosophicus (37) adlı eserleri izlemiştir. Öğretim üyelerinin klasik tercihlerinin ilgi ve çalışma alanına göre farklılık gösterdiği görülmüştür. Ders programlarında ve içeriklerinde felsefenin ana klasiklerine yer vermek felsefe eğitiminin önemli bir parçasıdır. Öğretim üyelerinin gözünde çağdaş felsefenin klasiklerinin neler olduğunun tespit edilmesi ülkemizde yürütülen felsefe eğitiminin içeriğinin tanınmasına ve mevcut eğitim programlarının ve ders içeriklerinin değerlendirilmesine katkı sağlayacak niteliktedir. Bu çalışmada elde edilen bulgular Kuzey Amerika'da yapılmış benzer bir çalışmayla karşılaştırılarak akademik felsefe eğitimimizin uluslararası boyutu belirlenmeye çalışılmış; ülkemizde mevcut felsefi eğilim ve ilginin içeriği üzerine bazı değerlendirmeler yapılmıştır

THE CLASSICS OF CONTEMPORARY PHILOSOPHY: A QUANTITATIVE STUDY ON THE CHOICES OF TURKISH PHILOSOPHY ACADEMICS

This paper is about the classics of contemporary philosophy. The research question of the study was this: “What are the classics of contemporary philosophy according to perceptions of Turkish philosophy academics?” Quantitative research method was used in the study. The universe of the study consists of philosophy faculty members working in both state and private university departments. The sample statistically well represents the universe. Date was collected by the research team in face to face meetings in some universities, and through Google docs by emailing the questionnaire to the faculty members. The participants consist of 111 philosophy academics, 81 were male and 29 were female. The questionnaire consists of 84 major classics of contemporary philosophy, and some demographic questions. In total, 33 classics were chosen more than ten times. Given the perceptions of Turkish philosophy academics, Heidegger’s Being and Time (chosen 56 times) was found the most important classics of the contemporary philosophy. It was followed by Wittgenstein’s Philosophical Investigations (41 times), T. Kuhn’s The Structure of Scientific Revolutions (41 times) and Wittgenstein’s TractatusLogico-Philosophicus (37 times). The inclusion of philosophy classics within educational programs and course syllabus is an important part of philosophy education. The findings of this study can make substantial contribution to our understanding of the content of philosophy education, the evaluation of existing educational programs in Turkey. Findings are compared with the results of a similar study conducted in the USA and Canadian universities, and some comments are made regarding philosophy education and research interests in Turkish universities

___

  • Akgün, M. (2005). Materyalizmin Türkiye’ye Girişi, Elis Yayınları: Ankara.
  • Ayer A. J. (2010). Dil, Doğruluk ve Mantık, Metis: İstanbul.
  • Bayraktar, L. (2016). Cumhuriyet Döneminde Türkiye’de Felsefe, Aktif Düşünce: Ankara.
  • Bayraktar, L (1998) “Bergsonculuğun Türkiye’ye Girişi ve İlk Temsilcileri, Felsefe Dünyası, 28, 62- 72.
  • Biçer, B. (2010). Türkiye’de Cumhuriyet Öncesi Dönemde Türk Okulları İle Amerikan Kolejlerinde Felsefe Grubu Derslerinin Öğretimi (1839–1922). Zeitschrift für die Welt der Türken/ Journal of World of Turks, 2 (3), 195-211.
  • Bolay, S. H. (2008). Türkiye’de Ruhçu ve Maddeci Görüşün Mücadelesi, Nobel Yayın Dağıtım: İstanbul.
  • Carnap, R. (1995). “Bilim ve Felsefe”, Bilim Felsefesi içinde, Cemal Yıldırım, Remzi Kitapevi:İstanbul.
  • Kafadar, O. (2001). Türkiye'de Felsefe Eğitimi, İz Yayıncılık Yeni Zamanlar Sahaf: İstanbul.
  • Karasar, N. (1991). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Ankara.
  • Kaynardağ, A. (2002). Türkiye’de Cumhuriyet Döneminde Felsefe, T. C. Kültür Bakanlığı Yayınları: Ankara.
  • Kearney, R. (1994). Twentieth-Century Continental Philosophy, Routledge: London.
  • Ketenci, T. & Tosun, C. M. (2014). Yükseköğretimde Felsefe Eğitimi, Türkiye Felsefe Kurumu Yayınları: Ankara.
  • Küyel, M. T. (1976). Türkiye’de Cumhuriyet Döneminde Felsefe Eylemi, Ankara Üniversitesi Yayınları: Ankara.
  • Lackey, D. P. (1999). “What are the Modern Classics? The Baruch Poll of Great Philosophy in the Twentieth Century”, The Philosophical Forum, 30, 4: 329-346
  • Magee, B. (1985). Yeni Düşün Adamları, Birey Toplum Yayınları:Ankara.
  • Martinich, A. P., & Sosa, D. (2001). A Companion to Analytic Philosophy, Blackwell: Oxford.
  • Neuman, W. L. (2007). Toplumsal Araştırma Yöntemi, Yayın Odası:İstanbul.
  • Pettit, P. (1993). A Companion to Contemporary Philosophy, Blackwell: Massachusetts
  • Putnam, H. (1994). “Between the New Left and Judaism”, The American Philosophers içinde (ed. G. Borradori), the University of Chicago Press: Chicago.
  • Quine, W. V. (1987). “Bir Deneycilik Dogması,” çev. V. Hacıkadiroğlu, Felsefe Tartışmaları, 1, s. 9-22.
  • Rawls, J. (1971). A Theory of Justice, Harvard University Press: Massachusetts.
  • Rawls, J. (2007). Siyasal Liberalizm, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları: İstanbul
  • Sartre, J. P. (2009). Varlık ve Hiçlik, İthaki Yayınları: İstanbul.
  • Searle, J. R. (1996). “Contemporary philosophy in the United States”, The Blackwell Companion to Philosophy, eds. N. Bunnin & E. P. Tsui-James içinde, Blackwell: London, s. 1-24.
  • West, D. (2005). Kıta Avrupa Felsefesine Giriş, Paradigma: İstanbul.
  • Williams, B. (1996). “Contemporary Philosophy: A Second Look”, The Blackwell Companion to Philosophy, eds. N. Bunnin & E. P. Tsui-James içinde, Blackwell: London, s. 25-37.
  • Yazıcı, S. (2014). Felsefeye Giriş, Yeni İnsan Yayınları: İstanbul.
Turkish Studies (Elektronik)-Cover
  • ISSN: 1308-2140
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2006
  • Yayıncı: Mehmet Dursun Erdem
Sayıdaki Diğer Makaleler

“DOĞA DENEYİMİNE DAYALI ÇEVRE EĞİTİMİ”NE YÖNELİK ÖZYETERLİK ALGISI ÖLÇEĞİNİN GELİŞTİRİLMESİ: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

MUTLU NİSA ÜNALDI CORAL, DEVRİM ALICI, ASLI SARIŞAN TUNGAÇ

TÜRKÇE EĞİTİMİ BÖLÜMÜ ÖĞRENCİLERİNİN YABANCILARA TÜRKÇE ÖĞRETİMİ DERSİNE İLİŞKİN TUTUMLARI VE YETERLİKLERİ

ENSAR YILDIZ, FATİH YILMAZ

OKUL ÖNCESİ DÖNEM ÇOCUKLARININ SEVGİ İHTİYAÇLARININ KARŞILANMASINDA ANNELERİN ÖZ DEĞERLENDİRMELERİNİN İNCELENMESİ

Gülhan ŞAHİN, SEMA ÖNGÖREN

TÜRKİYE’DEKİ EĞİTİM POLİTİKASINA GENEL BİR BAKIŞ (1920-1930)

ÖZGÜR YILDIZ, AHMET DURMAZ

SOSYAL BİLGİLER DERSİNDE DİSİPLİNLER ARASI ÖĞRETİM YAKLAŞIMINA DAYALI ANALOJİ TEKNİĞİ UYGULAMALARININ KAVRAM GELİŞİMİNE ETKİSİ: BİR DURUM ÇALIŞMASI

AHMET DOĞANAY, BURCU GÜRKAN

SENARYO TABANLI ÖĞRENME TEKNİĞİNİN DİL BİLGİSİ KONULARININ (KELİME BİLGİSİ) ÖĞRETİMİNE KATKISI

SÜLEYMAN ÇETİNKAYA, ŞENER DEMİREL

OKUL ÖNCESİ ÖĞRETMEN ADAYLARININ BİLİŞÖTESİ FARKINDALIK DÜZEYLERİNİN ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ: OMÜ ÖRNEĞİ

Melda GÜRAL, MELEK BABA ÖZTÜRK

TÜRKİYE’DE ORTAOKUL 8.SINIF ÖĞRENCİLERİNİN SINAV KAVRAMINA YÖNELİK METAFORİK FARKINDALIKLARI

FATİH KAYA, EROL KOÇOĞLU

70 YAŞ ÜSTÜ YETİŞKİNLERİN YAKIN TARİHİ ÖĞRENME YÖNTEMLERİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

MEHMET TEMİR

SOSYAL BİLGİLER ÖĞRETMENLERİNİN EPİSTEMOLOJİK İNANÇLARININ SINIFLARDA UYGULADIKLARI ÖĞRETİM STRATEJİLERİNE ETKİSİ

Erdal AKPINAR, MUSTAFA İÇEN