Bu çalışmada, Türkiye’de 1950’lerden sonra artan bir dikkatle edebiyatta yer alan gecekondulaşma ve gecekondu kültürü kentleşme bağlamıyla birlikte ele alınmaktadır. 1950’li yıllardan sonra Türkiye hızlı bir toplumsal değişim süreci içine girer. Bu değişimi “göç” ya da daha açık bir ifadeyle “köyden kente göç” biçiminde özetlemek mümkündür. Toprağa dayalı yaşam biçimini çeşitli nedenlerle terk etmek zorunda kalan insanların meydana getirdiği göç dalgası, kentlerin yapısını büyük oranda değiştirir. Kent, köy insanı için büyük bir cazibe merkezidir. Kentli kimliğe sahip olma arzusuyla taşı toprağı altın olduğu düşünülen kente göç, göç eden insanlar açısından da çok sayıda sorunu beraberinde getirir. Bu sorunların başında kent tarafından kabul edilmeme, kentin içinde öteki olarak yaşama sorunu gelir. Romanda çöpün bir metafor olduğunu söylemek mümkündür. Yazar, kentten bakıldığında tiksinilen, sözü dahi edilmekten çekinilen çöp tepelerinde yaşayan insanların korunaklı ve “temiz” dünyasını kent yaşamına tercih eder. Bu bağlamda gerçek çöplüğün neresi olabileceği şeklindeki bir düşünce biçimiyle kentin yozlaşmışlığını öne çıkararak okuru kentle yüzleşmeye davet eder. Çiçektepe’ye kurulan fabrikaların istihdam olanakları mahallelinin çöp algısını değiştirir. Çöp, geçim kaynağı olmaktan çıkınca bir “atık”a dönüşür. Kentin sakıncalı belleği gazino otelleri, yeni eğlence mekânlarıyla da mahalleyi kuşatır. “Berci kız” olarak adlandırılan ve mahalleye örnek gösterilen kızların ahlâkı bozulur. Onlara “kristin” adı verilir. “Berci” kelimesi daha önce duyulmadık yöresel, geleneksel bir fonetiğe sahiptir. Yazarın romanda kurmak istediği masalsı dile yakışan bir ifadedir. “Kristinlik” ise yabancı dilde bir kelimeyi çağrıştırmakta ve bu anlamda kültürel yabancılaşmaya dil boyutuyla da işaret etmektedir.

In this study, squatting and the slum culture which had a closely growing emphasis in literature after 1950's has been examined together with the context of urbanization. After the 50's, Turkey enters in the process of rapid societal change. It is possible to summarize this change in a clear expression as 'immigration' or 'immigration from the village to the city'. The immigration wave, which was caused by the people who have to leave their way of life based on agriculture, changes the life of big cities significantly. The city is an attraction centre for villagers. With the desire of having an urbanite identity, the immigration to the place which is thought to be paved with gold, brings along lots of problems regarding those who migrate. The primary reasons of these problems are rejection, trying to live as "the other" in the city. It is possible to say the garbage is a metaphor in this novel. The author prefers the sheltering and “clean” world of the people who live on the garbage hills which are disgusted and not even mentioned when looked from the city to the city life. In this context, the author invites the reader to face with the city by highlighting the corruption of the city with a way of thinking where the real garbage can be. The employment opportunities of the factories that are built in Çiçektepe, change the perception of garbage for the inhabitants. When the garbage stop being means of living, it turns into a “waste”. The city’s inconvenient memory surrounds the neighbourhood with the casino hotels, new entertainment venues, as well. The exemplary girls who are called “Berci girl” lose their moral values. They are given the name “kristin”. The word “Berci” has a local and traditional phonetics which is not heard before. It is a word that fits to the epic language which the author tries to form in the novel. Kristin is on the other hand, connotates a word in a foreign language and in this sense, it refers to the cultural alienation regarding the language sense, as well.