Bu makalede, Nev'î-zâde Atâyî'nin Nefhatü'l-Ezhâr mesnevisininsebeb-i telif bölümünün bir hikâye olarak tahlili yapılmıştır. Atâyîeserinin bu bölümünde birinci teklik şahıs dilinden bir yol hikâyesianlatır. Hikâyede anlatıcı kahramanın yolculuğu tasavvûfî bir arayışyolculuğudur. Hikâyedeki ben, yazar anlatıcıdır. Kurguda, vahdet arayışıbir gün, dört mevsim ve bir ömür sembolleri üzerinden verilir.Eser üzerine ilk incelemeyi Tunca Kortantamer, Nev'î-zâde Atâyî veHamse'si isimli çalışma ile yapmıştır. Muhammet Kuzubaş, Nev’izâdeAtâyî’nin Nefhatü’l-Ezhâr Mesnevisi isimli bir çalışma yaparakmesnevinin metnini akademik kullanıma sunmuştur.Hikayedeki yolculuk İslam kültür dünyasının birçok sembolikyolculuk hikâyesi gibi, döngünün tamamlanması ile son bulur. Bumanevî yolculuk, hikâyede, ayrı zaman ve mekân düzlemlerindeanlatılmıştır. Hikâyedeki zamanlar şunlardır: Bir gün (beş vakit), bir yıl(dört mevsim), bir ömür (çocukluk, gençlik, orta yaşlılık, yaşlılık).Kısacası sâlik, manevî yolculuğunda makam değiştirirken mekân vezaman da değiştirir. Bu makamlardaki anlatım ise tasavvufî yolculuktaaşılan "makâm"larda sâlikte tezahür eden "hâl"lerle ilgilidir.Bu makalede Nefhatü’l-Ezhâr’ın “sebeb-i telif” bölümü, modern birhikâye olarak Göstergebilimin kesitleme yöntemiyle tahlil edilmiştir.İncelemede yer ve zamanın değiştiği beyitler birer kesit kabul edilmiştir.İncelemede her kesit kendi içerisinde değerlendirilirken kesitler arasıilişkiler de dikkate alınmıştır.

In this article, the analysis of the “reason for writing” part of Nefhatü’l-Ezhar masnawi by Nev’i-zade Atayi as a story is done. In this part, Atayi tells a travel story in first person singular. In the story, the narrator’s travel is a sufistic search. “I” in the stroy is the author narrator. In the fiction, the search for unity is told through the symbols of one day, four seasons and a lifetime. The first examination on the work is done by Tunca Kortantamer, which is named "Nev'î-zâde Atâyî ve Hamse'si" and Muhammed Kuzubaş, offered the text of mathnawi for the academic use by making a study named "Nev’izâde Atâyî’nin Nefhatü’l-Ezhâr Mesnevisi". In this article, text of the story is used in Kuzubaş publication. The journey of the story is like many symbolic travel stories of the Islamic culture, end with the completion of the return. This spiritual journey on this story, separate time and space are explained. The times in the story are: One day (five times), one year (four seasons), a lifetime (childhood, youth, middle age, old age). In brief, the mystical passenger changes the space and time while changing the position on his spiritual journey. The narrative in this story is about the "makâm" that manifest themselves in the "hâl" that are imposed in the mystical journey. In this article, the "sebeb-i te'lîf" part of Nefhatü’l-Ezhar has been analyzed in accordance with the cross-sections of the semiology by accepting a modern story. These sections are based on time and place changes. While each section is analyzed within itself, the functions of these sections are taken into consideration when connecting the story to the whole.