Azra: Geleneksellikle modernlik arasında ideal bir karakter

Karakter çözümlemelerinde genelde „olumsuz alafranga‟ tipler incelene gelmiştir. „Olumlu alafranga‟ tipler ihmal edilmiştir. Bu bağlamda, çalışmada Halit Ziya‟nın Nesli Ahir romanında olumlu bir karakter olarak yansıtılan Azra, irdelenmiştir. Azra, güçlü doğusal reflekslerinin yanı sıra batı kültürünün unsurlarını içselleştirmiş bir karakterdir. Okuduğu bir kitapla saf değiştiren köksüz alafranga kızlara karşı tasarlanmıştır. „Doğusallık‟ ve „batısallık‟ temel izlek olarak yapıtın içine içkinleştirilmiş ve kahramanın yazınsal söylemini biçimlendirmiştir. Kişisel özellikleriyle de kaotik değil çevresiyle çizgisel bir uyumu tercih etmiştir.

Azra: The ideal character between traditionalism and modernity

In character analysis, generally “Negative Alafranga” types have been reviewed. “Positive Alafranga” types have been neglected. In this context in our study, Azra who is reflected as a positive character in Halit Ziya‟s “Nesli Ahir” novel, has been examined. Azra, in addition to strong oriental reflexes, she is a character that internalized all the western cultural elements. It has been designed against the degenerated alafranga girls who change theirs ranks by reading a book. “Orientalism” and “Westernalism” as a main theme, has been penetrated into the work and has formated hero‟s literate discourse. With his personel features not chaotic, but has prefered a linear harmony with his neighborhood.

___

  • AKYÜZ Kenan (1995). Modern Türk Edebiyatının Ana Çizgileri 1860-1923, İstanbul: İnkılâp Yayınevi.
  • BELGE Murat (1998). Edebiyat Üstüne Yazılar, İstanbul: İletişim.
  • DOĞAN İsmail (1996). Sosyoloji, Kavramlar ve Sorunlar, İstanbul: Sistem Yayıncılık.
  • KAPLAN Mehmet (2006). Türk Edebiyatı Üzerine Araştırmalar 2, Ankara: Dergâh.
  • KAPLAN Mehmet (2006). Türk Edebiyatı Üzerine Araştırmalar 1, Ankara: Dergâh.
  • KERMAN Zeynep (1996). Prof. Dr. Zeynep Korkmaz‟a Armağan, Ankara: Türk Kültürü Araştırmaları, Yıl: XXXII/1-2, s. 255-262.
  • KERMAN Zeynep (2009). Yeni Türk Edebiyatı İncelemeleri, Ankara: Dergâh.
  • MORAN Berna (2002). Türk Edebiyatına Eleştirel Bir Bakış, İstanbul: İletişim.
  • ÖNERTOY Olcay (1995). Halit Ziya Uşaklıgil Romancılığı ve Romanımızdaki Yeri Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
  • SAYIN, Önal (1990). Aile Sosyolojisi, Bornova-İzmir: Ege Üniversitesi Basımevi.
  • SAMOYAULT Tiphaine (2005). Les trois lingères de Kafka. L‟espace du personnage secondaire, Études Françaises, vol. 41, n° 1, 2005, p. 43-54.
  • SOLAK Ömer (2009). II. Meşrutiyet Dönemi Romanında “Türk” ve “Türklük”. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, s. 419-429.
  • UŞAKLIGİL Halit Ziya (1990). Nesli Ahir, İstanbul: İnkılâp Kitapevi.
  • YAVUZ Hilmi (2005). Edebiyat ve Sanat Üzerine Yazılar, İstanbul: YKY.
  • YENER Cemil (1959). Bir Romancının Dünyası ve Romanlarındaki Dünya, İstanbul: M. Sıralar Matbaası.
  • YÖRÜKOĞLU Atalay (1998). Çocuk Ruh Sağlığı, İstanbul: Özgür Yayınları.