MEHMET NURİ GÖMLEKSİZ, Özlem Miraç ÖZKAYA

Yabancı diller yüksekokulu öğrencilerinin ingilizce konuşma dersinin etkililiğine ilişkin görüşleri

Konuşma, iletişimde önemli bir yer tuttuğundan, dört dil becerisi içerisinde üzerinde önemle durulması gereken bir beceridir. İngilizce derslerinin sınıf ortamı, kullanılan materyaller ve bütün süreç dâhil olmak üzere İngilizce konuşma becerisini geliştirici nitelikte olması önemlidir. Bununla birlikte, bu becerinin değerlendirilmesi de önemlidir. Avrupa Dil Portfolyosu bu duruma standart getiren, bireylerin dil öğrenmede deneyim ve bilgilerini kayıt altına alan bir dokümandır. Buna göre, bireylerin dil seviyeleri ortaya koyulurken faydalanılan standartlar Avrupa Dilleri Ortak Çerçeve Programı çerçevesinde ele alınır. Bu çalışmanın amacı, İnönü Üniversitesi Yabancı Diller Yüksek Okulu İngilizce Hazırlık öğrencilerinin İngilizce konuşma becerilerine ilişkin görüşlerini belirlemektir. Araştırma 150 hazırlık sınıf öğrencisi üzerinde yürütülmüştür. Araştırmanın verileri Avrupa Diller Ortak Çerçeve Programı ışığında hazırlanmış bir ölçek aracılığıyla toplanmıştır. Verilerin analizinde bağımsız gruplar t testi ile varyans analizi kullanılmıştır. Bireylerin İngilizce konuşma becerilerine ilişkin görüşleri arasında cinsiyet ve mezun oldukları lise türüne göre anlamlı farklılık bulunmamıştır. İngilizceyi zorunlu ya da isteğe bağlı olarak alma açısından sözlü anlatım ve karşılıklı konuşma becerisine ilişkin görüşlerinin farklılaştığı belirlenmiştir.

Students’ Views on the Effectiveness of English speaking course in the school of foreign languages

Speaking skill should be given special importance within the four language skills as it is an important aspect of communication. Therefore, the English education given should be in favor of developing the students’ speaking skills, considering all of the process; including the materials used as well as the classroom context. Moreover, the evaluation aspect of speaking skill is another important point to consider. European Language Portfolio is a document which puts the standards for this aspect of education and files individual information in terms of their language experience and knowledge. Moreover, it uses the Common European Framework as a criterion for the language competence. The aim of this study is to determine views of students, who enrolled at English preparatory class at the School of Foreign Languages in İnonü University, towards their English speaking skill competency. The study was conducted on 150 preparatory school students. Data were collected through a questionnaire prepared considering the Common European Framework. Independent samples t-test and one way ANOVA were used to analyze the data. As a result, it was determined that students’ views towards their English speaking skill did not differ in terms of gender and the high school type variables. Students’ views on their speaking skills differed significantly in terms of taking English as compulsory or willingly.

PDF

___

AKD - Amerikan Kültür Derneği. (2008). Avrupa Dil Portfolyosu. http://www.amerikankultur.org.tr/elp.html, (Erişim Tarihi: 30.03.2011).
AKSOY, E. (2008). İngilizce Öğretiminde Leksikal Yaklaşım’ın (Lexical Approach) Öğrencilerin Konuşma Becerileri Üzerindeki Etkisi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı Eğitim Programları ve Öğretim Bilim Dalı, Ankara.
ALDERSON, J. C., FIFUERAS, N.; KUIJPER, H.; NOLD, G.; TAKALA, S. & TARDIEU, C. (2004). ‘The Development of Specifications for Item Development and Classification Within The Common European Framework of Reference for Languages: Learning, Teaching, Assessment: Reading and Listening.’Final Report of The Dutch CEF Construct Project, http://eprints.lancs.ac.uk/44/1/final_report.pdf, (Erişim Tarihi: 21.10.2011).
ALLEN, D. W. & Eve, A. W. (1972). Microteaching. Edgar Stones ve Sydney Morris (Ed.) Teaching Practice: Problems and Perspectives içinde (sayfa 206-211). USA: Methuen and Co. Ltd.
ALTMIŞDÖRT, G. (2010). Yabancı dil öğretiminde nasıl bir ölçme-değerlendirmeye gerek vardır? Kuramsal Eğitimbilim, 3(2), 175-200.
BAĞÇECİ, B. & YAŞAR, M. (2007). Ortaöğretim Kurumlarında İngilizce Öğretimine İlişkin Öğrenci Görüşleri. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 6(1), 9-16.
BARIN, M. (1997). Dinleme-Konuşma Becerilerinin Önemi, Dil Öğretimine Katkıları ve Atatürk Üniversitesi İngiliz Dili Bölümlerinde Uygulanışı (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Atatürk Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, İngiliz Dili ve Edebiyatı Anabilim Dalı, Erzurum.
BOURHIS, J. & ALLEN, M. (1998). The Role of Videotaped Feedback in the Instruction of Public Speaking: A Quantitative Synthesis of Published Empirical Research. Communication Research Reports, 15(3), 256-261.
BROWN, H. D. (2000). Principles of Language Learning and Teaching, Fourth Edition. NY: Addison Wesley Longman, Inc.
BURCHFIELD, R. (1985). The English Language. Oxford: Oxford University Press.
BÜYÜKÖZÜRK, Ş., KILIÇ-ÇAKMAK, E., AKGÜN, Ö. E., KARADENİZ, Ş. & DEMİREL, F. (2010). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akedemi.
Cambridge. (2011). Common European Framework of Reference (CEFR). http://www.cambridgeesol.org/about/standards/cefr.html, (Erişim Tarihi: 21.10.2011).
CABRERA, M. P. & BAZO, P. (2002). Teaching the Four Skills in the Primary EFL Classroom. The Internet TESL Journal,,3 (12), http://iteslj.org/Techniques/Bazo-FourSkills.html, (Erişim Tarihi: 21.10.2011).
Council of Europe. (2001). Common European Framework of Reference for Languages: Learning, Teaching, Assessment. Strasbourg: Cambridge University Press.
COE – (Council of Europe). (2011). The Common European Framework in its political and educational context. http://www.coe.int/t/dg4/linguistic/Source/Framework_en.pdf, (Erişim Tarihi: 21.10.2011).
CUNNINGHAM-FLOREZ, M. A. (1999). Improving Adult English Language Learners’ Speaking Skills. National Center for ESL Literacy Education, 1-4.
http://www.marshalladulteducation.org/pdf/briefs/Imprvg%20ELLspkg.Florez.pdf , (Erişim Tarihi: 20.10.2011).
ÇAKIR, İ. (2011). Danimarkalı İlköğretim Öğrencileri Neden Güzel İngilizce Konuşuyorlar? Bilim ve Aklın Aydınlandığında Eğitim, (135), 87-91.
ÇINAR, İ. (2007). Ulusal Dil, Ana Dili ve Eğitim Dili. Eğitişim Dergisi, (15).
DOĞAN, Y. (2009). Konuşma Becerisinin Geliştirilmesine Yönelik Etkinlik Önerileri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(1), 185-204.
DOĞANÇAY-AKTUNA, S. (1998). The Spread of English in Turkey and its Current Sociolinguistic Profile. Journal of Multilingual and Multicultural Development, 19(1), 23-39.
DÖRNYEI, Z. (1994). Motivation and Motivating in the Foreign Language Classroom. The Modern Language Journal 78(3), 273-284.
EMEKÇI, Ö. (2003). Dünden Bugüne Türkiye’de Yabancı Dil Eğitimi. İrfan Erdoğan (Ed.), Türk Eğitim Sisteminde Yabancı Dil Eğitimi ve Kalite Arayışları içinde. İstanbul: Özyurt Matbaacılık.
ERTÜRK, H. (2006). İngilizce Öğretiminde Konuşma Becerisinin Kazandırılmasında Yazılı- Görsel Öğretim Materyallerinin Erişiye Etkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı Eğitim Programları ve Öğretim Bilim Dalı, Ankara. Europass. (2010). Europass Dil Pasaportu. http://www.europass.gov.tr/dil_detay.html, (Erişim Tarihi: 30.03.2011).
GARDNER, R. C., MASGORET, A. M., TREMBLAY, P. F. (1999). Home Background Characteristics and Second Language Learning, Journal of Language and Social Psychology, 419-437. http://jls.sagepub.com/content/18/4/419.short, (Erişim Tarihi: 01.12.2011)
GÜNEŞ, B. (2009). 1945-1980 Arası Türkiye’de İngilizce Eğitimi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tarih Anabilim Dalı, Isparta.
HİSAR, Ş. G. (2006). 4. ve 5. Sınıf İngilizce Derslerinde Kullanılabilecek Etkili Öğretim Yöntemleri Üzerine Deneysel Bir Çalışma (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Program Geliştirme ve Öğretim Programı, Isparta.
HORWITZ, E. K., HORWITZ, M. B. & COPE, J. (1986). Foreign Language Classroom Anxiety, The Modern Language Journal 70(2), 125-132.
HUANG, L. S. (2010). A Model for Teaching Academic Listening and Responding, Currents in Teaching and Learning,3(1), 4-13.
IŞIK, A. (2008). Yabancı Dil Eğitimimizdeki Yanlışlar Nereden Kaynaklanıyor?, Journal of Language and Linguistic Studies 4,(2), 16-27.
KAÇAR, I. G. & ZENGİN, B. (2009). İngilizceyi Yabancı Dil Olarak Öğrenenlerin Dil Öğrenme ile İlgili İnançları, Öğrenme Yöntemleri, Dil Öğrenme Amaçları ve Öncelikleri Arasındaki İlişki: Öğrenci Boyutu, Journal of Language and Linguistic Studies,, 5(1), 55- 89.
KAPTAN, S. (1998). Bilimsel Araştırma ve İstatistik Teknikleri. Ankara: Tekışık Web Ofset Tesisleri.
KARABAY, A. (2005). Kubaşık Öğrenme Etkinliklerinin İlköğretim Beşinci Sınıf Türkçe Dersinde Öğrencilerin Dinleme ve Konuşma Becerileri Üzerindeki Etkileri (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Çukurova Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, İlköğretim Anabilim Dalı, Adana.
KARASAR, N. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Nobel Yayıncılık, 20.Baskı, İstanbul.
KNIGHT, B. (1992). Assessing Speaking Skills: A Workshop for Teacher Development, ELT Journal, 46(3), 294-302.
KOCAOLUK, F. & KOCAOLUK, M. Ş. (2001). İlköğretim Okulu Programı. İstanbul: Kocaoluk Yayınevi.
LUOMA, S. (2005). Assessing Speaking. TESL-EJ-Contents, 9(3).
MACINTYRE, P. (1995). How Does Anxiety Affect Second Language Learning? A Reply to Sparks and Ganschow. The Modern Language Journal 79(1), 90-99.
McCRUM, R., CRAN, W., MAcNEIL, R. (1992). The Story of English. London: Faber and Faber.
MEB – Milli Eğitim Bakanlığı. (2006). Orta Öğretim Kurumları 10, 11, 12. Sınıf İkinci Yabancı Dil İspanyolca Dersi Öğretim Programı.
http://ogm.meb.gov.tr/belgeler/ispanyolca.pdf, (Erişim Tarihi: 22.10.2011).
NCLRC. (2004). The Essentials of Language Teaching: Teaching Speaking,
http://www.nclrc.org/essentials/speaking/stratspeak.htm, (Erişim Tarihi: 20.10.2011).
OBEIDAT, N. K. ve ABU-MELHIM, A. R. (2008). Common Practice in Teaching English Listening Skills at Elementary Schools in Jordan. International Forum of Teaching and Studies, 4(2), 33-39.
ORAL, Y. (2003). Reflections of the Global English in Turkey (An Intercultural Approach and a Critical Approach (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, İngiliz Dili Eğitim Bilimleri Dalı, İstanbul.
OXFORD, R. & SHEARIN, J. (1994). Language Learning Motivation: Expanding the Theoretical Framework. Modern Language Journal, 78(1), 12-28.
ÖZKANAL, Ü. (2009). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Yabancı Diller Bölümü İngilizce Hazırlık Programının Değerlendirilmesi ve bir Model Önerisi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Eğitim Programları ve Öğretim Programı, Eskişehir.
SCRIVENER, J. (2011). Skills: Assessing Speaking Skills.
http://www.onestopenglish.com/support/teaching-tips/skills-work/skillsassessing- speaking-skills/146607.article, (Erişim Tarihi: 21.10.2011).
SECULES, T., HERRON, C. & TOMASSELO, M. (1992). The Effect of Video Context on Foreign Language Learning. Modern Language Journal,76(4), 480-490.
SUSÜZER, K. (2006). Oyun Yoluyla Fransızca Öğretimi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Fransız Dili Eğitimi Ana Bilim Dalı, Adana.
ŞAHİN, Ö. (2006). Neden İngilizce Konuşamıyoruz? Nasıl İngilizce Konuşabiliriz?
http://www.kendinigelistir.com/neden-ingilizce-konusamiyoruz-nasil-ingilizcekonusabiliriz/, (Erişim Tarihi: 20.09.2011).
Türkçe Sözlük. (2005). Konuşmak. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. Webster’s Dictionary Plus Thesaurus. (1994). Speak. USA: Nickel Press.
WİLSON, J. A. (1997). A Program to Develop the Listening and Speaking Skills of Children in a First Grade Classroom. ERIC – Education Resources Information Center, ED415566.
YILMAZ, C. (2005). İngilizce Öğretmenliği Öğrencilerinin Yabancı Dili İletişim Aracı Olarak Kullanabilme Yeterlilikleri. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi,7(1), 15-23.