ANADOLU ÖĞRETMEN LİSESİ ÖĞRENCİLERİNİN ÖĞRETMENLİK MESLEK BİLGİSİ DERSLERİNE YÖNELİK TUTUM VE GÖRÜŞLERİ

Nicel ve nitel araştırma desenleri kullanılarak yürütülen bu araştırmanın amacı Anadolu Öğretmen Liselerinde öğrenim gören 11. sınıf öğrencilerinin Öğretmenlik Meslek Bilgisi derslerine ilişkin tutumlarını ve görüşlerini belirlemektir. Bu bağlamda öğrencilerin Öğretmenlik cinsiyetlerine, öğrenim gördükleri alana, ailelerinde öğretmen olup olmama durumuna, ailelerinin gelir düzeylerine, anne ve babalarının eğitim durumuna göre değişip değişmediğini ortaya koymak amaçlanmıştır. Araştırmanın nitel boyutunda ise öğrencilerin Anadolu Öğretmen Lisesinde öğrenim görmeyi istemelerinin nedenlerine, bu okulların öğrencileri öğretmenlik mesleğine hazırlamadaki yeterliğine ilişkin görüşlerinin neler olduğu ortaya konmaya çalışılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2010-2011 eğitim-öğretim yılında, sekiz Anadolu Öğretmen Lisesinin 11. sınıflarında öğrenim gören öğrenciler oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemi olarak bu okullarda öğrenim gören 11. sınıf öğrencilerinin tümü alınmıştır. Veriler araştırmacılar tarafından hazırlanan 32 maddelik Likert tipi bir tutum ölçeği ve yarı yapılandırılmış dört sorudan oluşan bir görüşme formu ile toplanmıştır. Ölçeğin Cronbach Alpha güvenirlik katsayısı 0.93, Spearman-Brown korelasyon katsayısı 0.92, Guttman split-half değeri ise 0.88 hesaplanmış ve bu hesaplamalar sonucunda da ölçek güvenilir bulunmuştur. Verilerin analizinde bağımsız gruplar t testi, varyans analizi, Kruskal-Wallis H ve Scheffe testleri kullanılmıştır. Araştırma ile öğrencilerin Öğretmenlik Meslek Bilgisi derslerine yönelik tutumlarının olumsuz olduğu, çoğunun ileride öğretmenlik mesleğini yapmayı düşünmedikleri ve farklı bir meslekte çalışmak istedikleri belirlenmiştir. Buna yanı sıra öğrenciler Öğretmenlik Meslek Bilgisi derslerini sevmediklerini, ders içeriklerinin azaltılması ve ders saatlerinin düşürülmesi gerektiğini vurgulamışlardır. Öğrenciler bu derslere çalışmaktan zevk almadıklarını, zorunlu olmasa çalışmayacaklarını ve sadece sınıfı geçmek için çalıştıklarını ifade etmişlerdir. Ayrıca öğrencilerin Öğretmenlik Meslek Bilgisi dersleri ile ilgili konuları araştırmaktan hoşlanmadıkları ve bu dersleri sıkıcı buldukları sonucuna ulaşılmıştır.

ATTITUDES AND OPINIONS OF ANATOLIAN TEACHER TRAINING HIGH SCHOOL STUDENTS TOWARD TEACHING PROFESSION COURSES

The aim of this quantitative and qualitative study is to determine attitudes and opinions of 11th grade students of Anatolian Teacher Training High Schools toward Teaching Profession Courses. In this context, we aimed to see if students' attitudes toward Teaching Profession Courses differed related to gender, study field, having teacher in the family, income level of the family, education level of mother and father. In qualitative part of the study, it was aimed to determine the reasons why students preferred studying Anatolian Teacher Training High Schools and the efficiency of these schools in preparing the students for teaching profession. Population of the study includes 11th grade students enrolled at eight Anatolian Teacher Training High Schools in 2010-2011 academic year. All 11th graders were chosen as the sample of the study. Data of the study were collected by using a 32-item Likert type scale and an interview form including four semi-structured questions. Cronbach Alpha reliability coefficient of the scale was calculated to be 0.93, Spearman-Brown correlation coefficient was measured to be 0.92, Guttman split-half value was calculated to be 0.88 and these results proved that the scale was both valid and reliable. Independent groups t test, variance analysis, Kruskal-Wallis H and Scheffe tests were used to analyze the data. With the study, it was determined that students' attitudes were negative towards Teaching Profession Courses. It was also determined that the students did not want to be a teacher in the future and they wanted to perform a different profession. Besides, the students stressed that they did not like Teaching Profession Courses, demanded reducing content and teaching hours of these courses. They also emphasized that they did not enjoy studying these courses; they would not study if they were not compulsory and studied just for passing the class. It was determined that the students did not enjoy searching the subjects dealing with Teaching Profession Courses and found these courses boring as well.

PDF

___

AKYÜZ, Y. (1994). Türk Eğitim Tarihi (Başlangıcından 1993'e). İstanbul: Kültür Koleji Yayınları.

ALTUNYA, N. (2005). Köy Enstitüsü Sistemine Toplu Bir Bakış. İstanbul: Kelebek Matbaası.

BİNBAŞIOĞLU, C. (1995). Türkiye'de Eğitim Bilimleri Tarihi. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Basımevi.

BÜYÜKÖZTÜRK, Ş. (2002). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı-İstatistik, Araştırma Deseni, SPSS Uygulamaları ve Yorum. Ankara: Pegem Yayıncılık.

CRESWELL, J. W. (1994). Research design: Quantitative & Qualitative Approaches. Thousand Oaks, California: Sage Publications.

ÇELİKÖZ, N. ve ÇETİN, F. (2004). Anadolu Öğretmen Lisesi Öğrencilerinin Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutumlarını Etkileyen Etmenler. Millî Eğitim Dergisi, (162).

ÇETİN, Ş. & ÇETİN, F. (2006). Anadolu Öğretmen Liseleri ve Bu Liselerden Mezun Olmuş Eğitim Fakültesi Öğrencileri Üzerine Bir İnceleme. Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi Sayı:19, s.1-12.

ÇETİN, F. (2009). Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Öğretmenlik Meslek Bilgisi Derslerine Yönelik Tutumları. Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi Sayı:25, s.58- 64.

ÇOBAN, A. (2004). Öğretmen Yetiştiren Yükseköğretim Kurumlarının Kaynağı Olarak Anadolu Öğretmen Lisesi Öğrencilerinin Görüşlerinin Değerlendirilmesi. C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 28(1). s.55-64.

DURSUNOĞLU, H. (2003). Cumhuriyet Döneminde İlköğretime Öğretmen Yetiştirmenin Tarihi Gelişimi, Milli Eğitim Dergisi, Sayı: 160.

ERÇELEBİ, H. (1991). Kuruluşunun 50. yılında Köy Enstitüleri ve Türk Eğitim Sistemine Katkıları. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

ERGÜN, M. (2006) Atatürk Döneminde Öğretmen Yetiştirme, Atatürk Döneminden Günümüze Cumhuriyetin Eğitim Felsefesi ve Uygulamaları Sempozyumunda Sunulan Bildiri. Gazi Eğitim Fakültesi 16 - 17 Mart 2006, www.egitim.aku.edu.tr/gazi.doc. 12.05.2011 tarihinde genel ağdan alınmıştır.

EVREN, N. (1998). Köy Enstitüleri Neydi Ne Değildi. Güldikeni Yayınları: Ankara.

GELİŞLİ, Y. (2000). "Anadolu Öğretmen Liselerinin Kuruluşu ve Gelişimi" Milli Eğitim Dergisi. Sayı: 146. http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/146/gelisli.htm. 15.05.2011 tarihinde genel ağdan alınmıştır

GEREK, R. (2006). Düziçi Anadolu Öğretmen Lisesi Öğrencilerinin Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutumları, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sütçü İmam Üniversitesi, Kahramanmaraş.

GÖMLEKSİZ, M. N. (2004). Öğretmenlik Mesleğinin Nitelikleri. (Editör: Mehmet Taşpınar). Öğretmenlik Mesleği, Ankara: Üniversite Kitabevi.

GÜLECEN, S., Cüro, E. ve Semerci, N. (2008). Anadolu Öğretmen Lisesi Öğrencilerinin Öğretmenlik Mesleğine İlişkin Tutumları. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(1), s.139-157.

GÜR, K. (2010). Anadolu Öğretmen Liseleri Öğrencileri ile Anadolu Liseleri Öğrencilerinin Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutumlarının Ölçülmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.

KAYGISIZ, İ.ve AKARSU, B. Ç. (1997). Öğretmen Yetiştirme Sistemine Eleştirel Bir Bakış. ekutuphane.egitimsen.org.tr/pdf/88.pdf. 15.05.2011 tarihinde genel ağdan alınmıştır.

KAPTAN, S. (1998). Bilimsel Araştırma ve Gözlem Teknikleri. Ankara: Tekışık A.Ş. Web Ofset Tesisleri.

KOÇER, H. A. (1973). Eğitim Reformları Açısından Öğretmen Yetiştirme Problemi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 6(1). s.1-19.

KÜÇÜKAHMET L. (1993) Öğretmen Yetiştirme (Program ve Uygulamaları). Ankara: Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Matbaası.

MEB (1987). Milli Eğitim Temel Kanunu il İlköğretim ve Eğitim Kanunu. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.

MEB (2011). Anadolu Öğretmen Lisesi Yönetmeliği. http://mevzuat.meb.gov.tr/html/158.html. 01.06.2011 tarihinde genel ağdan indirilmiştir.

OĞUZKAN, F. (Tarihsiz). Köy Enstitüleri Öğretim Programları.http://www.egitim.aku.edu.tr/oguzkan htm. 20.05.2011 tarihin de genel ağdan indirilmiştir.

ORTAŞ, İ. (2005). Ülkemizin Kaçırdığı En Büyük Eğitim Projesi: Köy Enstitüleri. Pivolka, 4(17), s.3-5.

ÖZGÜR, N. (1994). Öğretmenlik Mesleğine Karşı Tutum. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

ÖZTÜRK, C. (1996). Atatürk Devri Öğretmen Yetiştirme Politikası. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.

SEMERCİ, N. ve SEMERCİ, Ç. (2004), "Türkiye'de Öğretmenlik Tutumları. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14(1), s.137-146.

TANGÜLÜ, Z. ve KARADENİZ, O. ve ATEŞ, S. (2010). Cumhuriyetten Günümüze İlköğretime Öğretmen Yetiştirme. 9. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu (20- 22 Mayıs 2010), Elazığ, s. 1056-1060.

TEMİZKAN, M. (2008). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutumları Üzerine Bir Araştırma. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(3), s.461-486.

TONGUÇ, E. (2004). Özerkleşme ve Bir Özerkleşme Projesi olarak Köy Enstitüleri.http://koyenstituleri.de/uye/bin_pl/berichte.pl>11.05. 2011 tarihinde genel ağdan indirilmiştir.

TURAN, A. (2009). Türkiye'de Öğretmen Yetiştirmede Akpınar Köy Enstitüsünün Yeri ve Önemi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.

YILMAN, M. (2006). Türkiye'de Öğretmen Eğitiminin Temelleri. Ankara: Nobel Yayınları. http://oyegm.meb.gov.tr/istatistik/ozet_veriler.doc). 11.05. 2011 tarihinde genel ağdan indirilmiştir.