TÜRKİYE’DE YAŞAYAN YERLEŞİK YABANCILARIN YABANCI DİL OLARAK TÜRKÇEYE İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ

Son yıllarda, dünyada yaşanan yoğun göç hareketliliğiyle birlikte ülkemizde yerleşik yabancı sayısı artış göstermiştir. Muğla’nın Fethiye ilçesinde de yerleşik olarak yaşayan yabancı sayısı her geçen gün artmaktadır. Bu nitel çalışmada, Fethiye’de yaşayan yerleşik yabancıların Türkçeye ilişkin görüşlerinin; Türkçe öğrenme sebepleri, Türkçe öğrenirken zorlandıkları konular ve Türkçe konuşabilme düzeyleri bağlamında belirlenmesi amaçlanmaktadır. Bu çalışmada, Fethiye’de yaşayan yerleşik yabancıların karşılaştıkları sorunlara Türkçe öğrenimi bağlamında yaklaşılmaktadır. Genel anlamda bakıldığında, ilçede yaşayan yabancıların çoğunluğunu İngilizler oluşturmaktadır. İlçede İngilizlerin dışında; Alman, Hollanda ve Rus vatandaşları gibi farklı uyruklardan yabancıların da yaşadığı bilinmektedir. Yerleşik yabancı sayısındaki artış ile birlikte Türkçe öğrenimine olan ilgi de artmaktadır. Bu nedenle, Türkiye’de yerleşik yabancıların Türkçe öğrenme nedenleri, günlük hayatlarında Türkçeyi kullanma düzeyleri ve Türkçe öğrenme süreçlerinde karşılaştıkları güçlükleri konu alan yeni bilimsel çalışmaların yapılması daha da önem kazanmaktadır. Bu problem durumundan hareketle söz konusu nitel araştırmanın çalışma grubunu kolay ulaşılabilen ve çalışmaya gönüllü olarak katılan 15 yerleşik yabancı oluşturmaktadır. Veriler, yüz yüze görüşmeler ve 10 soruluk bir sormaca yoluyla toplanmış ve katılımcıların izni alınarak görüşme süreçleri ses kayıt cihazı ile kaydedilmiştir. Kayıtlar, araştırmacılar tarafından analiz edilerek yazıya dökülmüş ve alt kategorilere ayrılmıştır. Katılımcıların görüşlerinden hareketle, Fethiye’de yaşayan yerleşik yabancıların; Türkçe öğrenme nedenleri, Türkçe öğrenme süreçlerinde yaşadıkları sorunlar ve Türkçe kullanım düzeyleri hakkında bilgilere ulaşılmıştır. Araştırmada nitel veri toplama tekniklerinden görüşme ile elde edilen sonuçlara göre, yerleşik yabancıların genellikle “insanlarla iletişim kurmak” amacıyla Türkçe öğrendiği görülmektedir. Diğer taraftan, yabancıların Türkçe öğrenmeye başlamadan önce en çok ihtiyaç duyacaklarını düşündükleri, Türkçe öğrenmeye başladıktan sonra en çok kullandıkları ve Türkçe öğrenme sürecinde en çok zorlandıkları dil becerisinin “konuşma” olduğu görülmektedir.

VIEWS OF RESIDENT FOREIGNERS LIVING IN TURKEY TOWARDS TURKISH AS A FOREIGN LANGUAGE

The number of resident foreigners living in Fethiye is increasing day by day. This descriptive study aims to determine the views of resident foreigners living in Fethiye in terms of the reasons for learning Turkish, the difficulties they face in learning processes and their level of speaking Turkish. The majority of resident foreigners living in the district are British. In addition, it is known that apart from the British, there are foreigners from different nationalities living in the region. Some of them are German, Dutch and Russian citizens. With the increase in the number of resident foreigners, the interest in Turkish learning is also increasing, so the necessity of new scientific studies is becoming more important to find out the reasons why resident foreigners learn Turkish, how they use it in their daily lives and what difficulties they encounter in the learning processes. The study group of this qualitative research study were 15 resident foreigners who participated in the study voluntarily. The data were collected through interviews and recorded with a voice recorder by obtaining the permission of the participants. The records obtained were analysed by the researchers, then sub-categorized and transcribed. The resident foreigners’ reasons for learning Turkish, problems they faced in the learning processes and their level of use of Turkish were examined. According to the results obtained from the interviews in the research study, foreigners living in Turkey learn Turkish in order to “communicate with people”. As perceived by the participants, the language skill most needed by the foreigners before starting to learn Turkish was ‘speaking’. Participants also think that the most frequently used language skill after starting to learn Turkish was “speaking” as well. Besides, results of the study showed that the participants had the most difficulty in the process of learning Turkish in “speaking skill”.

PDF

___

Acar, M. ve Demir, Ö. (1997). Sosyal Bilimler Sözlüğü. Ankara: Vadi Yayınları.
Altıparmak, H.M. (2013). Avrupa diller öğretimi ortak çerçeve programı kapsamında işlevsel kavramsal yaklaşım temelli ihtiyaç analizi örneği (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Türkçe Eğitimi Ana Bilim Dalı, Ankara.
Barın, E. (2008). Yabancılara Türkçe öğretiminde motivasyonun önemi. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7, 135-143.
Başar, U. ve Akbulut, E. (2016). Yabancılara Türkçe öğretiminde öğrenen ihtiyaçlarının belirlenmesi: Yunus Emre Enstitüsü Tiflis Türk kültür merkezi örneği. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 5(2), 1005-1020.
Boylu, E. ve Çangal, Ö. (2014). Yabancılara Türkçe öğretiminde dil ihtiyaç analizi: İran örneği. International Journal of Language Academy, 2(4), 127-151.
Brown, J.D. (1995). The elements of language curriculum: A systematic approach to program development. Boston: Heinle and Heinle Press.
Çalışkan, N. ve Çangal, Ö. (2015). Yabancılara Türkçe öğretiminde ihtiyaç analizi: Bosna-Hersek örneği. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 310-334.
Erat, V. (2013). Yerleşik yabancıların kamusal hayata katılımlarında bir araç olarak: Bilgi edinme ve dernek hakkı. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2, 277-290.
Koçer, Ö. (2013). The first step in curriculum development: Needs and situation analysis in teaching Turkish as a foreign language. Education and Science, 38, 159-174.
Merriam, S.B. (2013). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber, (Çev.Editörü: Selahattin Turan). Ankara: Nobel Yayınları.
Subaşı, M. ve Okumuş, K. (2017). Bir araştırma yöntemi olarak durum çalışması. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21(2), 419-426.
Şahbaz, A. (2018). Fethiye’de yaşayan İngilizlerin Türkçe öğrenme sürecinde yaşadıkları zorluklar ve Türkçe ile ilgili görüşleri. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 72, 293-312.
Tok, M. ve Yıgın, M. (2013). Yabancı uyruklu öğrencilerin Türkçe öğrenme nedenlerine ilişkin bir durum çalışması. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 8, 132-147.
Tunçel, H. (2016). Yunan üniversite öğrencilerinin yabancı dil olarak Türkçeye yönelik algıları ve Türkçe öğrenme sebepleri. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(1), 107- 128.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2018). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (11. Baskı), İstanbul: Seçkin.
Yıldız, Ü. (2015). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde dil becerilerine yönelik öğrenci ve öğretmen görüşleri. International Journal of Languages’ Education and Teaching, 3, 429-443.
Dünya Göç Raporu (2018). World Migration Report 2018- https://publications.iom.int/system/files/pdf/wmr_2018_en.pdf (Erişim: 24.02.2019).
TÜİK (2000), http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1067 (Erişim: 24.02.2019).
Türk Dil Kurumu (2019). Türkçe sözlük. http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5caee a8e27dd61.30252174 (Erişim: 11.04.2019).
Ünal, S. (2018, 24 Şubat). Fethiye haberleri: Fethiye’nin yerleşik yabancıları. Hürriyet. Erişim adresi: http://www.hurriyet.com.tr/fethiyenin-yerlesik-yabancilari-40950160

Turkish Studies - Educational Sciences-Cover

ISSN: 2667-5609
Yayın Aralığı: Yılda 6 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ