EĞİTİM KURUMLARINDA ORTA DÜZEY YÖNETİCİLERİN KARMAŞIKLIK KURAMI BAĞLAMINDA RİSKLERİN YÖNETİMİ KONUSUNDAKİ GÖRÜŞLERİ

Yirmi birinci yüzyıl ve küresel çağ, eğitim kurumlarının karmaşıklık ve çok çeşitli risk durumlarıyla baş etmesini gerektirmektedir. Bu çalışmada, karmaşık sistemlerin liderlerinin geleceği kontrol etmek yerine var olan riskleri etkili yönetirler ve geleceği yaratırlar düşüncesi esas alınmıştır. Bu nedenle, araştırmada orta düzey eğitim yöneticilerinin karmaşıklık kuramı bağlamında karşılaştıkları riskleri ve bu riskler için kullandıkları yöntemleri belirlemeyi amaçlamaktadır. Araştırmada, nitel araştırma yöntemlerinden biri olan görüşme yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu, 2017-2018 eğitim-öğretim yılında Çanakkale İl Milli Eğitim Müdürlüğünde görevli on eğitim yöneticisi oluşturmaktadır. Eğitim yöneticilerinin özelliklerine bakıldığında, biri hariç diğerleri erkektir. Eğitim yöneticilerinin kıdemleri, beş ve yirmi yıl arasında değişim göstermektedir. Araştırma verilerinin toplanmasında, araştırmacının geliştirdiği ve on açık uçlu sorudan oluşan görüşme formu kullanılmıştır. Görüşme formunun geliştirilmesi için, risk yönetimi, karmaşıklık kuramı ve liderlik ile ilgili bilimsel yayınlardan oluşan ilgili alan yazının taraması yapılmıştır. Geliştirilen görüşme formu ile ilgili olarak, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesinde görevli üç öğretim üyesinden uzman görüşü alınmıştır. Bunun sonucunda, görüşme formuna son şekli verilmiştir. Verilerin analizinde, içerik analizi türlerinden tümevarımcı analiz tekniği uygulanmıştır. Öncelikle, verilerin araştırmanın amacı ve alt problemleri doğrultusunda yazıya geçirilmesi sağlanmıştır. Sonrasında veriler, alt problemler doğrultusunda belirlenen temalara göre gruplandırılmıştır. Araştırmadan elde edilen sonuçlardan biri, orta düzey eğitim yöneticilerinin, eğitim kurumlarının yönetiminde çok farklı risklerle ve karmaşıklık durumlarıyla karşılaştıkları, risklerin ve karmaşıklık durumlarının çözümünde genel olarak çağdaş yönetim yaklaşımları çerçevesinde stratejiler belirledikleridir. Eğitim yöneticilerinin kurumda planlama, uygulama ve denetim boyutlarında en önemli gördükleri riskler ise, değişime direnç içeren davranışlar, iletişim eksikliği, yeterli ve nitelikli personel eksikliğidir. Ek olarak, karar verme işlerine uzman olmayan kişilerin karışması ve yerel basının baskıcı davranışları diğer risklerdir. Orta düzey eğitim yöneticilerinin, eğitim kurumunda risklerin etkili olarak yönetilebilmesi için tüm paydaşların karar almada söz sahibi olmasını sağlama, açık iletişim, risk analizlerini içeren ön çalışmalar yapma, belirsizlik yönetimi için SWOT (GZFT) analizi, hedefleri açık olarak belirleme ve yeni çözüm yollarına başvurma stratejilerini seçtikleri görülmektedir. Ne var ki, orta düzey eğitim yöneticilerinin risklerin belirlenmesi, risk önceliklendirmesi, risk değerlendirmesi veya risk programı yapmadıkları anlaşılmaktadır. Bu nedenle, yöneticilerin risk yönetimi süreçlerine ve risklerin yönetimi yöntemlerine ilişkin bilgi düzeyleri yetersizdir.

AN ANALYSIS OF THE EDUCATIONAL INSTITUTION MIDLEVEL MANAGERS’ VIEWS ON RISK MANAGEMENT IN THE CONTEXT OF COMPLEXITY THEORY

The twentieth century and the global age necessitate educational institutions to cope with complexities and various risks. This study is based on the thought that the leaders of complex systems manage the existing risks and create the future instead of controlling the future. For this reason, it aims to identify the risks mid-level educational managers encounter in the context of complexity theory and to determine the methods they use in the case of those risks. The study uses the interview method- one of the qualitative research methods. The study group was composed of ten educational managers working in Çanakkale Province Directorate of National Education in 2017-2018 academic year. All of the participants except for one were male. They had seniority between 5 and 20 years. An interview form of ten openended questions developed by the researcher was used in data collection. Relevant literature containing scientific publications on risk management, complexity theory and leadership was reviewed in developing the interview form. The lecturers in Çanakkale Onsekiz Mart University were consulted for expert opinion in relation to the interview form. In consequence, the form was given the final shape. Inductive analysis technique, a type of content analysis, was used in analysing the data. First, the data were put to writing in accordance with the purpose and the sub-problems of the research. Then, the data were divided into themes according to the sub-problems. A result obtained in this study was that the mid-level educational managers encountered diverse risks and complexities and that they rarely set strategies within the framework of contemporary approaches of management in tackling the risks and complexities. The risks they considered the most important in terms of planning, implementing and supervising in their institution were resistance to changes, lack of communication and lack of good quality staff. In addition to that, other risks included the involvement of non-experts in decision-making and the oppressive acts of local press. The mid-level managers were observed to use the strategies of giving all stakeholders the rights to have a voice in decision-making, having clear communication, doingpreliminary work on risk analysis, doing SWOT analysis, setting clear objectives and searching for solutions in effectively managing the risks in educational institutions. Yet, it was found that they did not identify, prioritise and evaluate risks or make risk programmes. Thus, they are inadequate in knowledge about risk management processes and risk management methods. Therefore, it is recommended that they be trained in contemporary approaches of management such as risk management, chaos management, complexity management and crisis management.

PDF

___

Abraham, J. M. (1999). Identifying and managing risk. New Directions For Higher Education, 107, Fall.
Balcı, A. (2012). Managing on the edge of chaos. Chaos, complexity and leadership 2012. (Edt. S. Banerjee & Ş.Ş. Erçetin). Springer. Dodrecht Heidelberg. ISBN 2213-8684.
Boal, K. & Hooijberg, R. (2001). Strategic leadership research: Moving on. Leadership Quarterly Yearly Review of Leadership, 11(4), 515–549.
Bonabeau, E. & Meyer, C. (2001). Swarm intelligence: A whole new way to think about business. Harvard Business Review, 79(5), 106−114.
Boone, E. (2004). Managing the high risks of higher education. Rough Notes,147(10), 80-84.
Coccia, R. (2005). Enterprise risk management must be part of companies’ culture: Panel. Business Insurance, 39(43), 37-39.
Çalışkan Maya, İ. (2011). Eğitim kurumlarında risk yönetimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
Da’as, R., Schechter, C. & Qadach, M. (2018).Switching cognitive gears: School leaders’ cognitive complexity. NASSP Bulletin, 102(3), 81-203.
Dorfman, M. S. (2002). Introduction to risk management and insurance. Pearson Education, Inc., USA.
Erçetin, Ş. Ş. (2000). Lider sarmalında vizyon. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Ertürk, D. (2018). Risk toplumu: Belirsizlik, korku ve güven arayışı arasında özne. Turkish Studies, 13(10), 275-289.
Fenwick, T. (2009). Responsibility, complexity science and education: Dilemmas and uncertain responses. Studies in Philosophy and Education, 28, 101-118.
Farrell, E. F. (2001). Colleges’ risk managers face a rising tide of litigation. The Chronicle of Higher Education, 48(12), A29-30.
Fidan, T. & Balcı, A. (2017). Managing schools as complex adaptive systems: A strategic perspective. International Electronic Journal of Elementary Education. 10(1), 11-26.
Fischer, F. M., Ignez, S. M., Denize, C. O., Liliane, R.T., Maria, L. & S. P. Cooper. (2003). Occupational accidents among middle and high school students of the state of Sặo Paulo. Revista de Saứde Pứblica.
Galbraith, P. (2004). Chaos mini-theme. Organisational leadership and chaos theory. Let’s be careful. Journal of Educational Administration, 42(1), 9-28.
Giddens, A. (2000). Elimizden kaçıp giden dünya-Küreselleşme hayatımızı nasıl yeniden şekillendiriyor?. (Çev: O. Akınbay), İstanbul: Alfa Basım Yayım Dağıtım.
Gilstrap, D. L. (2005). Strange attractors and human interaction: Leading complex organizations through the use of metaphors. Complicity: An International Journal of Complexity and Education, 2(1), 55-69.
Goode, H. F. (2001). Risk management in the Arizona Public Universities, (EdD.), Arizona State University, May.
Hargreaves, A. (2003). Teaching in the knowledge society: Education in the age of insecurity. New York: Teachers College Press.
Harwell, R. D. (2003). A study of effective risk management practices in higher education, (EdD.), Baylor University.
Jäppinen, A. (2014). Collaborative educational leadership: The emergence of human interactional sense-making process as a complex systems. Complicity: An International Journal of Complexity and Education, 11(2), 65-85.
Jenkins, H. E. (2003). A study of risk management practices in K-12 Kansas school districts, (EdD.), University of Kansas.
Knowles, R. N. (2001). Self-organizing leadership: A way of seeing what is happening in organizations and pathway to coherence. Emergence, 3(4), 112-127.
Kouzes, J. M. & Posner, B. Z. (2012). The leadership challenge. USA, San Francisco: Jossey-Bass Publication.
Lipka, S. (2005). Risk management: College legal staffs continue to grow. The Chronicle of Higher Education, 51(18).
Lori, C. (2001). Reading, riting and risk management. Best’s Review, 101(12), 35-41.
Maguire, S. & McKelvey, B. (1999). Complexity and management: Moving from fad to firm foundation. Emergence, 1(2), 19-61.
Marion, R. (1999). The edge of organization: Chaos and complexity theories of formal social organizations. Newbury Park, CA: Sage.
Marion, R. & Uhl-Bien, M. (2001). Leadership in complex organizations. The Leadership Quarterly, 12(4), 389-418.
McClellan, J. L. (2010). Leadership and complexity: Implications for practice within the advisement leadership bodies at colleges and universities. Complicity: An International Journal of Complexity and Education, 7(2), 32-51.
Miles, M. B. & Huberman, M. A. (1994). An expanded sourcebook qualitative data analysis. London: Sage Pub.
Ng, P. T. (2008). Educational reform Singapore: From quantity to quality. Educational Research for Policy and Practice, 7(1), 5-15.
Ng, P. T. (2011). How participants understand complexity theory through a school leadership programme in Singapore. International Journal on Complexity in Leadership and Management, 1(3), 301-3013.
Ng, P. T. (2013). Developing Singapore schools leaders to handle complexity in times of uncertainty. Asia Pasific Education Review, 14, 67-73.
Osberg, D. (2005). Redescribing ‘education’ in complex term. Complicity: An International Journal of Complexity and Education, 2(1), 81-83.
Osborn, R. N. & Hunt, J. G. (2007). Leadership and the choice of order: Complexity and hierarchical perspectives near the edge of chaos. The Leadership Quarterly, 18, 319-340.
Plowman, D. A., Solanosky, S., Beck, T. E., Baker, L., Kulkarni, M. & Travis, D. V. (2007). The role of leadership in emergent, self-organization. The Leadership Quarterly, 18, 341-356.
Prigogine, I. (1997). The end of certainty. New York: Free Press.
Query, J. T. (2001). Managing risk on college campus. Risk Management, 48(6), January.
Regine, B. & Lewin, R. (2000). Leading at the edge: How leaders influence complex systems. Emergence: A Journal of Complexity Issues in Organizations and Management, 2(2), 5–23.
Schein, E. H. (1992). Organizational culture and leadership (2nd ed.). San Francisco: Jossey-Bass.
Schneider, M. & Somers, M. (2006). Organizations as complex adaptive systems: Implications of complexity theory for leadership research. The Leadership Quarterly, 17, 351-365.
Serin, H. (2019). Lise yöneticilerinin siber zorbalık farkındalık düzeyleri. Turkish Studies, 14(2), 73- 86.
Sokolow, B. A. (2004).Risk management in the community college setting. New Directions for Community Colleges. 125, Spring.
Svyantek, D. J. & Brown, L. L. (2000). A complex systems approach to organizations. Current Directions in Psychological Science, 9(2), 69-74.
Taylan, H. H. & Işık, M. (2015). Sakarya’da ortaokul ve lise öğrencilerinde internet bağımlılığı. Turkish Studies, 10(6), 855-874.
Trombly, C. E. (2014). School and complexity. Complicity: An International Journal of Complexity and Education, 11(2), 40-58.
Vaughan, J. E. (1997). Risk management. John Wiley & Sons Inc., Canada.
Whitfield, R. N. (2003). Managing institutional risks: A framework. (EdD.), University of Pennsylvania, USA.
Williams, C. A. & R. M. Heins. (1989). Risk management and insurance. McGraw-Hill, Inc., USA.
Yukl, G. (2002). Leadership in organization. 5th end. Upper Saddle River, N.J.: Prentice Hall.

Turkish Studies - Educational Sciences-Cover

ISSN: 2667-5609
Yayın Aralığı: Yılda 6 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ