___

Açık, F. (2008).Türkiye’de yabancılara Türkçe öğretilirken karşılaşılan sorunlar ve çözüm önerileri. Doğu Akdeniz Üniversitesi Eğitim Fakültesi Türkçe Eğitimi Bölümü Uluslararası Türkçe Eğitimi ve Öğretimi Sempozyumu.

Alan, Y. (2019). 4+1 planlı yazma ve değerlendirme modelinin Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen öğrencilerin yazma becerilerine ve bağdaşıklık araçlarını kullanma düzeylerine etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi. Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Bağcı, H. ve Başar, U. (2013). Yazma eğitimi.(ed. Mustafa Durmuş ve Alparslan Okur). Yabancılara Türkçe öğretimi el kitabı. Ankara: Grafiker Yayınları.

Büyükikiz, K. K. (2012). Türkçeyi ikinci dil olarak öğrenen yabancılar için yazma becerisi öz yeterlilik ölçeğinin geliştirilmesi: geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(12), 69-80.

Büyüköztürk, Ş.; Çakmak, E. B.; Akgün, Ö. E.; Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.

Creswell, J. W. (2013). Qualitative ınquiry & research design: choosing among five approaches(3rd ed.). Thousand Oaks, CA: SAGE.

Demirel, Ö. ve Şahinel, M.(2006). Türkçe ve sınıf öğretmenleri için Türkçe öğretimi (7. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.

Er, O., Biçer, N. ve Bozkırlı, K. Ç. (2012). Yabancılara Türkçe öğretiminde karşılaşılan sorunların ilgili alanyazını ışığında değerlendirilmesi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 1(2), 51-69.

Erol, H. F. (2016). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde yazma becerisi. (ed. Faruk Yıldırım ve Burak Tüfekçioğlu). Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi kuramlar-yöntemler-beceriler-uygulamalar. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.

Göçer, A. (2016). Yazma eğitimi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.

Güneyli, A. (2016). Kıbrıslı Türk öğrencilerin yazma kaygısı düzeylerinin incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 41(183), 163-180.

İşeri, K. ve Ünal, E. (2012). Türkçe öğretmen adaylarının yazma kaygı durumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(2), 67-76.

Karakaya, İ. ve Ülper, H. (2011). Yazma kaygısı ölçeğinin geliştirilmesi ve yazma kaygısının çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(2), 691-707.

Karakuş Tayşi, E. ve Taşkın, Y. (2018). Ortaokul öğrencileri için yazma kaygısı ölçeğinin geliştirilmesi: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 7(2), 1172-1189.

Karatay, H. (2011). Süreç temelli yazma modelleri: planlı yazma ve değerlendirme(ed. Murat Özbay). Yazma eğitimi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.

Kılınç, A., Aytan, N. ve Ünlü, S. (2016). Türkçe öğrenen yabancı öğrencilerin yazma kaygılarının çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Turkısh Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic,11(3), 1511-1526.

Kirik, E. (2018). Yabancılara Türkçe öğretiminde karşılaşılan sorunlar üzerine tespitler ve teklifler: Sudan -Kur’an-ı Kerim ve İslamî BilimlerÜniversitesi örneği.(ed. Osman Köse, Esra Kirik). Bilimsel araştırmalarda yeni yaklaşımlar -1içinde. Ankara: Berikan Yayınevi

Maden, S.; Dinçel, Ö. ve Maden, A. (2015). Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenlerin yazma kaygıları. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi Sayı: 4(2),748-769.

Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber.(Çev.Editörü: Selahattin Turan). Ankara: Nobel Yayınları.

Özdemir, B. ve ÖzbaY, M. (2016). 6+1 analitik yazma ve değerlendirme modelinin Türkçe öğretmeni adaylarının yazma becerilerine etkisi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 4(2), 261-276.

Polatcan, F. (2019). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde kaygı üzerine yapılan araştırmaların incelenmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 7(1), 205-216.

Reeves, L.L. (1997). Minimizing writing apprehension in the learner-centered classroom. English Journal, 86(6), 38-45.

Şen, Ü. ve Boylu, E.(2017).Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenlere yönelik yazma kaygısı ölçeğinin geliştirilmesi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 6(2), 1122-1132.

Tekindal, S. (2009).Duyuşsal özelliklerin ölçülmesi için araç oluşturma. Ankara: PegemAkademi Yayıncılık.

Tiryaki, E. N. (2012). Üniversite öğrencilerinin yazma kaygısının çeşitli değişkenler açısından belirlenmesi. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi,1(1), 14-21.

Ürün Karahan, B. (2017). Türkçe öğretmeni adaylarının yazma kaygıları ile yazma alışkanlıkları arasındaki ilişki. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi,6(5), 3065-3075

Yaman, H. (2010). Türköğrencilerinin yazma kaygısı: ölçek geliştirme ve çeşitli değişkenler açısından yordama çalışması. International Online Journal of Educational Sciences,2(1), 267–89.

Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri(10. Baskı) Ankara:Seçkin Yayınevi.

Yıldız, M. ve Ceyhan, S. (2016) İlkokul 4. sınıf öğrencilerinin okuma ve yazma kaygılarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Turkısh Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 11(2), 1301-1316.

Zorbaz, K. Z. (2011). Yazma kaygısı ve yazma kaygısının ölçülmesi. E-Journal of New World SciencesAcademy, 6(3), 2271-2280.