Okul Öncesi Öğretmenlerinin Türkçe Etkinlikleri Uygulamalarına Yönelik Görüşlerinin İncelenmesi

Öğretmenlerin Okul Öncesi Eğitim Programı’nda (2013) yer alan Türkçe etkinliklerine sınıf ortamında ne derece yer verdiği, bu süreçte nasıl bir yöntem izlediği, ne tür uygulamalar yaptığı, çocukların dil gelişimlerini nasıl takip ettiği ve değerlendirdiği oldukça önemlidir. Bu çerçevede gerçekleştirilen araştırmanın amacı okul öncesi öğretmenlerinin Türkçe etkinlikleri uygulamalarına yönelik görüşlerinin incelenmesidir. Araştırma nitel araştırma desenlerinden durum çalışması deseniyle yürütülmüştür. Araştırmanın çalışma grubu 28 okulöncesi öğretmeninden oluşmaktadır. Araştırmada katılımcı olarak yer alan okul öncesi öğretmenleri, Antalya ili sınırları içerisinde yer alan ve Milli Eğitim Bakanlığına bağlı bağımsız anaokullarında çalışmaktadır. Araştırmada öğretmenlerin Türkçe etkinlikleri uygulamalarına yönelik görüşlerinin alınması amacıyla yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Verilerin analizine başlamak için öncelikle katılımcılarla yapılan görüşmelerin kayıtları yazılı metne aktarılmıştır. Görüşmelerden elde edilen verilerin çözümlenmesinde ise içerik analizi tekniği kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre öğretmenlerin Türkçe etkinliklerinin uygulanmasına yönelik genellikle olumlu görüşler bildirdiği tespit edilmiştir. Ayrıca öğretmenlerin sınıf içi Türkçe etkinlik uygulamalarına ilişkin veriler incelendiğinde bu etkinliklere ayrılan sürelerin 10-30 dakika arasında yoğunlaştığı görülmüştür. Bunun yanında öğretmenlerin Türkçe etkinliklerine yönelik uygulamaları, bu etkinlikleri hazırlarken faydalandıkları kaynaklar ve araç-gereçler, kullandıkları rutinler ve aile katılımlarına yönelik görüşleri ortaya konulmuştur. Öğretmenlerin kullandıkları yöntem ve teknikler, ölçme-değerlendirme teknikleri tespit edilmeye çalışılmıştır. Ayrıca öğretmenlerin tercih ettiği çocuk kitaplarının tercih sebepleri, en sık tercih edilen metin türleri belirlenmiş ve öğretmenlerin Türkçe etkinliklerine yönelik yeterlikleriyle bu etkinliklerde yaşadıkları zorluklar ortaya konulmuştur. Son olarak öğretmenlerin Türkçe etkinliklerine ilişkin görüş ve önerileri araştırma bünyesinde verilmiştir.

Analysis of Preschool Teachers’ Opinions on Practices of Turkish Language Activities

It is of utmost importance to what extent teachers include the Turkish language activities -as determined in the curriculum- in the classroom setting, what method they follow throughout this process, what kind of practices they apply, and how they track and evaluate children’s language development. The aim of this research is thus to examine the opinions of preschool teachers about Turkish language activities. The research was conducted with the case study analysis, which is one of the qualitative research methods. The study group of the research consisted of 28 preschool teachers. Preschool teachers, who participated in the research, are working in the independent kindergartens affiliated to the Ministry of National Education within the borders of Antalya province. In the research, a semi-structured interview form was used to obtain the opinions of the teachers about Turkish language activities. For the analysis of the data, first, the records of the interviews with the participants were transcribed. Content analysis technique was used to analyze the data obtained from the interviews. The research findings showed that the teachers, in general, gave positive opinions about Turkish language activities. In addition, when the data on teachers’ in-class Turkish language activities were examined, it was found that the time they allocate to these activities was usually between 10-30 minutes. Moreover, practices the teachers apply for Turkish language activities, the resources and equipment they use while preparing these activities, their routines, and their views on family participation were dwelled upon. In the research, it was also aimed to determine the methods and techniques employed by teachers as well as the measurement-assessment methods they apply. Besides, the teachers’ reasons for choosing particular children’s books, and their most preferred text types were determined, and the difficulties they experience during these activities as well as their competencies for Turkish language activities were revealed. Finally, the opinions and suggestions of the teachers about Turkish language activities were presented in the research.

PDF

___

Albrecht, K. M. ve Miller, L. G. (2004). The comprehensive preschool curriculum. Gryphon House, Inc.
Brown. A. P. (2008). A review of the literature on case study research. Canadian Journal for New Scholars in Education, 1 (1), 1-13.
Bunce, B. H. (1995). Building a language-focused curriculum for the preschool classroom. Volume II: A planning guide. Brookes Publishing.
Cummins, J. (2001). Bilingual children’s mother tongue: Why is it ımportant for education?. Sprogforum, 7 (19), 15-20.
Çocuk, H. E., Yanpar Yelken, T., Emsal Aslantürk, İ. ve Güçlü, M. (2013). Okul öncesi eğitim programı dil alanı ile ilgili etkinliklerin uygulanmasına ilişkin okul öncesi öğretmen görüşlerinin belirlenmesi. The Journal of Academic Social Science Studies, 6 (7), 305-320.
Damar, M. (2009). Okul öncesi eğitimde dil etkinlikleri. Milli Eğitim Dergisi, 182, 96-105.
Demiriz, S., Karadağ, A. ve Ulutaş, İ. (2003). Okul öncesi eğitim kurumlarında eğitim ortamı ve donanım. Anı Yayıncılık.
Dilek, H. (2013). 2006 okul öncesi eğitim programının değerlendirilmesi (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi.
Direkci, B. (2019). Türkçe eğitiminde söz varlığı. M. Canbulat (Ed.), Türkçe eğitimi içinde (171- 184). Nobel Yayıncılık
Eray Alışkan, E. ve Güneyli, A. (2016). Okul öncesi öğretmenlerinin Türkçe dil etkinliklerine ilişkin görüşleri: Lefkoşa örneği. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 4 (3), 348-371.
Erden, E. (2010). Okul öncesi öğretmenlerinin eğitim programını uygulama sırasında yaşadığı sorunlar (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Orta Doğu Teknik Üniversitesi.
Gerring, J. (2007). Case study research: Principles and practices. Cambridge University Press. Girgin, Ü. (2007). Dil gelişim etkinlikleri. S. Topbaş (Ed.), Çocukta dil ve kavram gelişimi içinde (245-274). Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Kandır, A., Özbey, S. ve İnal, G. (2009). Okul öncesi öğretmenlerinin eğitim programlarını planlama ve uygulamada karşılaştıkları güçlüklerin incelenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2 (6), 373-387.
Köksal, O., Balabal Dağal, A. ve Duman, A. (2016). Okul öncesi öğretmenlerinin okul öncesi eğitim programı hakkındaki görüşlerinin belirlenmesi. The Journal of Academic Social Science Studies, 46, 379-394.
Koç, F. ve Sak, R. (2017). Okul Öncesi öğretmenlerinin okul öncesi eğitim programındaki etkinliklere yönelik öz-yeterlik inançlarının incelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30 (1), 43-71.
Kuru Turaşlı, N. (2007). Okul öncesi eğitimin tanımı kapsamı ve önemi. G. Haktanır (Ed.), Okul öncesi eğitime giriş içinde. Anı Yayıncılık.
MEB. (2013). 36-72 Aylık Çocuklar için Okul Öncesi Eğitim Programı. T.C. Millî Eğitim Bakanlığı.
Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber, S. Turan (Çev.), Nobel Yayın Dağıtım.
Merriam, S. (2015). Qualitative research and case study applications in education. Jossey-Bass. Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis. SAGE Publications.
Oktay, A. (2003). Ana-Baba Okulu. Remzi Kitabevi.
Ornstein, A. C. ve Hunkins, F. P. (2014). Programın psikolojik temelleri, A. Arı (Çev.), Eğitim programı temeller, ilkeler ve sorunlar içinde (145-156). Eğitim Yayınevi.
Özlem, E. K. (2004). Okulöncesi eğitim kurumlarında uygulanan Türkçe dil etkinliklerinin öğretmen görüşlerine dayalı olarak değerlendirilmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi.
Patton, M. Q. (2018). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri (2. Baskı). Pegem Akademi.
Pınarcık, Ö. (2005). Okul öncesi eğitim kurumlarında ana dil öğretiminde kullanılan yöntemlerin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi.
Polat, Ö. (2011). Okul öncesinde ilköğretime hazırlık. Morpa Kültür Yayınları.
Sever, S. (2008). Çocuk ve edebiyat. Tudem Yayıncılık.
Taşdemir, M. (2013). Öğretimin planlanması, B. Duman (Ed.), Öğretim ilke ve yöntemleri içinde (109-142). Anı Yayıncılık.
Tetik, G. (2015). Diyaloga dayalı hikaye okuma tekniği ile okunan öykülerin 4-5 yaş çocuklarının dil gelişimine etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi.
Yıldırım, D. (2011). Okul öncesi eğitimde Türkçe etkinliklerinin kullanımı (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Zonguldak Karaelmas Üniversitesi.
Okul Öncesi Öğretmenlerinin Türkçe Etkinlikleri Uygulamalarına Yönelik Görüşlerinin… 2099 www.turkishstudies.net/education
Yıldırım, A. (2007). Okulöncesi eğitimde Türkçe etkinliklerinde uygulanan öykü tamamlama tekniğinin çocukların problem çözme becerisine etkisi konusunda öğretmen görüşleri (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi.
Zembat, R. ve Yurtsever, M. (2002). Beş-altı yaş çocuklarının kelime dağarcığı gelişimine ana dil eğitim programının etkisi. Kök Yayıncılık.

Turkish Studies - Educational Sciences-Cover

ISSN: 2667-5609
Yayın Aralığı: Yılda 6 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ