TBMM Milletvekillerinin Türk Eğitim Politikalarına Yönelik Algılarının İncelenmesi
Türk eğitim politikalarının oluşturulmasında milletvekillerinin geniş yetkileri olduğu bilinmektedir. Dünyada meydana gelen küreselleşme süreci ile beraber çağdaş düşünce sistemlerine ve teknolojik gelişmelere uygun uzun soluklu eğitim politikalarının belirlenebilmesi ve toplumun bu yöndeki ihtiyaçlarının karşılanabilmesi seçilmiş milletvekilleri için önem arz etmektedir. Bu durum tüm siyasi partilerin tüzüklerinde ve programlarında eğitim, öğretim ve yönetim politikalarına yer vermesine gerekçe olmuştur. Bu araştırmanın amacı; milletvekillerinin Türk eğitim politikalarına yönelik algılarını ortaya koymaktır. Bu amaç doğrultusunda uluslararası sınav sonuçlarının Türk eğitim politikalarına ne şekilde yansıdığı; Türkiye’de öğretmenlerin yetiştirilmesi ve istihdamı ile ilgili geliştirilen politikalar; yöneticilerin istihdam süreçleri, milli hedeflere ulaşma noktasında Türk eğitim müfredatının kültürel ve ahlaki değerleri yansıtması ile ilgili sorulara yanıtlar aranmıştır. Nitel araştırmalardaki fenomenoloji deseni ile gerçekleştirilen araştırmaya; maksimum çeşitleme örneklemesi ile 5 milletvekili katılmıştır. Verileri toplamada araştırmacının geliştirdiği yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Araştırmanın bulgularında uluslararası sınavlar ile ilgili olarak eğitim politikalarının iyileştirilmesi, koşullu kabul ve uluslararası sınavların önemine; öğretmen yetiştirme politikaları ile ilgili olarak niteliksel sorunlar, formasyon, ideolojik ve teorik yönelimlere; öğretmenlerin istihdamı ile ilgili olarak akademik başarının azalması, arz talep dengesinin gözetilmesi ve kültürel aidiyet hissetmemeye; yöneticilerin istihdam süreçleri ile ilgili olarak liyakatin önemi, lisansüstü eğitim gereksinimi ve sendikal olumsuzluklara; müfredatın değerlere yansıması ile ilgili olarak da müfredatın yetersizliği, uygulama eksiklikleri ve kültürel erozyona değinilmiştir.
Investigation of TBMM Representatives’ Perceptions of Turkish Education Policies
Representatives have broad authority in the establishment of Turkish education policies. With the globalization in the world, it is important for elected representatives to be able to determine long-term education policies appropriate to modern philosophies and technology besides meeting with the needs of the society in this direction. For this reason, education, training and management policies are included in the codes and programs of political parties. The aim of this research is to reveal the opinions of the representatives about Turkish education policies. Answers were sought for the questions reflecting cultural and moral values of Turkish education curriculum about the reflection of international exam results on Turkish education policies; training of teachers in Turkey; policy making regarding employment and qualifications; employment of school administrators. Maximum variation sampling method was employed for choosing study group. Five representatives participated in the research which is designed in phenomenology. Semi-structured interview form developed by the researcher was used to collect the data. The findings of the research are related to international exams: the improvement of educational policies, conditional acceptance and the importance of international exams; regarding teacher training policies: qualitative problems, formation, ideological and theoretical orientations; employment of teachers: decrease in academic success, balance of supply and demand and not to feel cultural belonging; employment processes of managers: the importance of merit, the need for postgraduate education and trade union negativities; reflection of the curriculum on the values: insufficiency of the curriculum, application deficiencies and cultural erosion.
___
- Adem, M. (1997). Ulusal eğitim politikamız nasıl olmalıdır? Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 52(1), 51-65.
- Akbaş, O. (2008). Değer eğitimi akımlarına genel bir bakış. Değerler Eğitimi Dergisi, 6(16), 9-27.
- Aktepe, V. (2014). Okul yöneticilerinin seçme ve yetiştirme uygulamalarına yönelik öğretmen ve yönetici görüşleri. Turkish Studies, 9(2), 89-105. http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.6207
- Altun, A., S. (2003). Eğitim yönetimi ve değerler. Değerler Eğitimi Dergisi, 1(1) 7-18.
- Arabacı, İ., Şanlı, Ö. ve Altun, M. (2015). Okul yöneticilerinin yetiştirilme ve atama yöntemlerine ilişkin sendika temsilcilerinin, maarif müfettişlerinin ve okul yöneticilerinin görüşlerinin değerlendirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(31), 166-186.
- Ayas, A. (2009). Öğretmenlik mesleğinin önemi ve öğretmen yetiştirmede güncel sorunlar. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(3), 1-12.
- Aypay, A. (2015). Eğitim politikası. Pegem akademi yayıncılık. Azar, A. (2011). Türkiye’deki öğretmen eğitimi üzerine bir söylem: Nitelik mi, nicelik mi? Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1(1), 36-38.
- Balay, R. ve Kaya, A. (2014). Eğitim fakültesinde okuyan öğretmen adaylarının ahlaki değer yönelimleri. Değerler Eğitimi Dergisi, 12(28), 7-45.
- Başaran, İ. E. (1999). Eğitime giriş. Umut Yayın Dağıtım.
- Başkan, G. A., Aydın, A. ve Tuğba, Ö. (2006). Türkiye’deki öğretmen yetiştirme sistemine karşılaştırmalı bir bakış. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(1), 35-42.
- Bell, L. ve Stevenson, H. (2006). What is education policy? In Education Polic, .23-40. Bursalıoğlu, Z. (2011). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
- Creswell, J. (2009). Research design: A qualitative, quantitative, and mixed method approaches. SAGE Publications: Incorporated.
- Creswell, J. W. & Plano Clark, V. L. (2011). Designing and conducting mixed methods research. Thousand Oaks, Sage Publications, Inc.
- Çelik, V. (2003). Eğitimsel liderlik. Pegem A Yayınları.
- Demirtaş, H. ve Güneş. H. (2002). Eğitim yönetimi ve denetimi sözlüğü. Anı Yayıncılık. Devlet Planlama Teşkilatı. (2009). Beş Yıllık Kalkınma Planları. Web site: http://ekutupdpt.gov.tr/ plan/plan.asp. adresinden 18 Aralık 2018 tarihinde edinilmiştir.
- Ekiz, D. (2003). Eğitimde araştırma yöntem ve metotlarına giriş. Anı Yayıncılık.
- Fraenkel, J. R., Wallen, N. E. & Hyun, H. H. (2012). How to design and evaluate research in education (8th Ed.). McGram-Hill Companies.
- Gibbs, G. R. (2017). Yazılım ve nitel veri analizi. J. Arthur, M. Waring, R. Coe & L. V. Hedges (Eds.), Çeviri Editörü: A. Erözkan ve E. Büyüköksüz. Eğitimde araştırma yöntemleri ve metedolojileri (s.415-427). Anı Yayıncılık.
- Guba, E. G. (1981). Criteria for assessing the trustworthiness of naturalistic inquiries. Educational Communication and Technology Journal, 29, 75–91.
- Işık, A., Çiltaş, A. ve Baş, F. (2010). Öğretmen yetiştirme ve öğretmenlik mesleği. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(1), 53-62.
- Işık, H. (2003). Okul müdürlerinin yetiştirilmesinde yeni bir model önerisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 206-211.
- Kapani, M. (1988). Politika bilimine giriş (4. Baskı). Bilgi Yayınevi. Kaya, Z. (2005). Sınıf yönetimi. Pegem Akademi.
- Koçak, S. ve Kavak, Y. (2014). Milli Eğitim Bakanlığının öğretmen atama esasları ve kaynak yükseköğretim programlarıyla ilgili gelişmeler. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(4), 157-170.
- Levent, F. (2009). Üstün Yetenekli Eğitimine Yönelik Görüş ve Politikaların İncelenmesi. Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Merriam, S. B. (1998). Qualitative Research and Case Study Applications in Education. Revised and Expanded from. Jossey-Bass Publishers, 350 Sansome St.
- Merriam, S. B. (2009). Qualitative research: A guide to design and implementation (Revised and expanded from qualitative research and case study applications in education). John Wiley & Sons, Inc.
- Metin, M. (2014). Kuramdan uygulamaya eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri.Pegem Akademi Yayınları.
- Onural, H. (2005). Üst düzey eğitim yöneticilerinin eğitim yönetimi alanındaki yeterlik sorunu ve nedenleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 41(41), 69-85.
- Özcan, H. ve Koştur, H. İ. (2019). Ortaokul öğretmenlerinin TIMMS sınavına ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 15(2), 108-120.
- Özdemir, M. (2009). Okul yöneticiliğinin hukuksal temelleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi, 42 (2), 279-300.
- Özsoy, S. (2012). Eğitimi politik düşün(eme)mek üzerine bir örnek olay incelemesi: 4x3'lük zorunlu eğitim tartışmaları. Eğitim Bilim Toplum, 10(96).
- Patton, M. Q. (2002). Qualitative research & evaluation methods. (3rd ed.). Thousand Oaks, SAGE Publications, Inc.
- Safran, M., Kan, A., Üstündağ, M. T., Birbudak, T. S. ve Yıldırım, O. (2014). 2013 KPSS sonuçlarının öğretmen adaylarının mezun oldukları alanlara göre incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 39(171).
- Silverman, D. (2013). Doing Qualitative Research: A Practical Handbook. Sage.
- Şahin, İ. (2011). Öğretmen adaylarının öğretmen istihdamı ve mesleki geleceklerine ilişkin görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(3), 1167-1184.
- Şişman, M. (2012). Eğitim bilimine giriş (10. Baskı). Pegem A Yayınları.
- Terzi Ç. (2005). Uyum sürecinde Türkiye eğitim politikalarının Avrupa Birliği politikaları doğrultusunda değerlendirilmesi. Yayınlanmış doktora tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Tuzcu, G. (2002). Avrupa Birliğine geçiş sürecinde Türk eğitiminin planlanması. Milli Eğitim Dergisi, s.155-156.
- Yapıcı, M. (2006). Eğitim politikası. Üniversite ve Toplum Dergisi, Haziran, 6 (2).
- Yazıcı, H. (2009). Öğretmenlik mesleği, motivasyon kaynakları ve temel tutumlar: kurumsal bir bakış. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(1), 33–46.
- Yıldırım, A. (2011). Öğretmen eğitiminde çatışma alanları ve yeniden yapılanma. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 1(1), 1-17.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (9.Baskı). Seçkin Yayıncılık.
- Yıldırım, K. (2009). Uluslararası öğrenci değerlendirme programı (PISA) 2006 yılı verilerine göre Türkiye’de eğitimin kalitesini belirleyen temel faktörler. Yayımlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Yılmaz, B. (2004). Türkiye’de eğitim politikası ve kütüphane. Bilim ve Ütopya, 139.
- Yılmaz, G. K., Koparan, T. ve Hancı, A. (2016). 8. Sınıf öğrencilerinin öğrenme stilleri ve TIMMS matematik başarıları arasındaki ilişkinin belirlenmesi. Bayburt Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 36-58.