Kaynaştırma Eğitim Sistemine Yönelik Paydaş Görüşleri: Durum Çalışması

Bu çalışma beden eğitimi ve spor derslerinde uygulanan kaynaştırma eğitim sistemine ilişkin paydaş görüşlerini inceleme amacını taşımaktadır. Çalışma nitel araştırma modelinde olup örneklemi; okul yöneticileri, beden eğitimi öğretmenleri, kaynaştırma öğrencileri, normal akran öğrenciler ve veliler olmak suretiyle toplam 76 paydaş oluşturmaktadır. Verilerin elde edilme sürecinde kaynaştırma eğitim sistemine yönelik yasa, yönetmelik, genelge vb. etmenler doğrultusunda araştırmacı tarafından hazırlanan "Yarı Yapılandırılmış Görüşme Formu" kullanılmıştır. Elde edilen veriler Nvivo programına aktarılarak betimsel analiz yöntemi ile çözümlenmiş tema listesi oluşturulmuştur. Araştırma sonucunda öğretmenlerin dersi müfredat programına uygun olarak işlediği, öğretmenlerin ders etkinliklerini uygularken her iki öğrenci grubunu birlikte kattığı, bireyselleştirilmiş eğitim planlarının kağıt üzerinde kaldığı, Manisa ili hariç çalışma kapsamındaki diğer illerde destek eğitim hizmetinin verildiği, sınav değerlendirmelerinin kaynaştırma öğrencilerine özel olarak yapılmadığı ancak akranlarıyla birlikte değerlendirilirken öğrenci yetersizliğinin göz önüne alındığı, okulların fiziki yapısının, beden eğitimi ve spor dersine yönelik saha ve materyallerin kaynaştırma öğrencilerine uygun olmadığı, okul kurumu ve velilerin iletişim halinde olduğu, okul yöneticilerinin genellikle kurs, seminer vb. etkinliklere katıldığı ancak öğretmenlerin ve velilerin konuya ilişkin yeterli düzeyde bilgi sahibi olmadığı, kaynaştırma öğrencilerinin okul dışı sportif faaliyetlere dahil edilmediği, öğrencilerin spor salonu, materyal, oyunlara dahil edilme, öğretmenin daha ılımlı olması vb. beklentilerinin olduğu, ilgisizlik, fiziksel ve sözlü şiddet, bep uygulanmaması, sınıf mevcutlarının kalabalık olması, kurumun ilgisiz olması vb. sorunların yaşandığı tespit edilmektedir. İlaveten paydaşların okul şartlarının iyileştirilmesi, sınıf mevcutların azaltılması, uzman eğitimcilerin ve yardımcı öğretmenlerin kurumlara atanması, velilerin bilinçlendirilmesi, okullarda bu hususta denetim yapılması, maddi imkanların sağlanması yönünde beklentilerinin olduğu sonucuna ulaşılmaktadır.

Stakeholder Views on Inclusive Education System: A Case Study

This study aims to examine stakeholder views on the inclusive education system applied in physical education and sport classes. The study is a qualitative study and the sample consists of a total of 76 stakeholders including school managers, physical education teachers, inclusive students, normal peer students and parents. Approval was taken from Ondokuz Mayıs University Social and Human Sciences Ethical Board (decision number: 2018/299) to conduct the study. Later, interviews were made with the stakeholders to conduct the study in Turkey with the permission taken from the Ministry of Notional Education. During the data collection period, “Semi-structured interview form” prepared by the researcher in line with the factors such as laws, regulations and notices about the inclusive education system was used. The data obtained were transferred to Nvivo program, analyzed with descriptive analysis method and a list of themes was created. The results of the study showed that teachers taught the course in accordance with the curriculum, teachers included both student groups while applying course activities, individualized educational programs were not applied, supportive education services were given in all cities within the study except for Manisa, exams were not evaluated specifically for inclusive students but their disabilities were taken into consideration while they were assessed with their peers, physical structures of schools and materials were not appropriate for inclusive students, schools and parents kept in touch, school managers generally participated in courses, seminars, etc., while teachers and parents did not have sufficient information about the issue, inclusive students were not included in extracurricular sport activities, students had expectations of being included in sports halls, materials and games and teachers’ being more temperate and they experienced problems such as indifference, physical and verbal violence, absence of individualized education program, crowded classes and indifferent institutions. In addition, it was concluded that stakeholders had expectations such as the improvement of school conditions, fewer students in classes, appointment of expert educators and teaching assistants, raising awareness in parents, supervision of this issue in schools and provision of financial means.

___

  • Avramidis, E. &Brahma, N. (2002). “Teachers' Attitudes Towards Integration/ Inclusion: A Review of the Literature”. Eur. J. of Special Needs Education, 17(2), 129–147.
  • Chitiyo, M. (2006). Special Education in Zimbabwe: Issues and Trends. The Journal Of The International Association Of Special Education, 7(1), 22-27.
  • Deniz, E. (2018). Kaynaştırma Eğitimine İlişkin Öğretmen Görüşleri: Bir Meta-Sentez Çalışması. Yüksek lisans tezi, Dicle Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Galović, D. & Brojčin B & Glumbić N. (2014). The Attitudes of Teachers Towards Inclusive Education In Vojvodina. International Journal of Inclusive Education, 18(12), 1262-1282.
  • Güzel, N. (2014). Kaynaştırma Öğrencisi Olan İlköğretim Öğretmenlerinin Kaynaştırma Eğitimine İlişkin Yaşadıkları Sorunlar (Beykoz İlçesi Örneği). Yüksek lisans tezi, Yedi Tepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Hacısalihoğlu, M. (2006). Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Öğrenciler Tarafından Değerlendirilmesi. Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
  • Kara, Z. (2016). Sınıf Öğretmenlerinin Kaynaştırma Eğitimi Öğrencilerine Yönelik Tutumlarını Etkileyen Faktörlerin İncelenmesi. Yüksek lisans tezi, İstanbul Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Kargın, T. (2004). “Kaynaştırma: Tanımı, Gelişimi ve İlkeleri”. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5(2), 1-13.
  • Orel, A. & Zerey, Z. & Töret, G. (2004). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Kaynaştırmaya Yönelik Tutumlarının İncelenmesi. Özel Eğitim Dergisi, 5 (1), 23-33.
  • Öztürk, Ç.C. & ERATAY, E. (2010). Eğitim Uygulama Okuluna Devam Eden Zihin Engelli Öğrencilerin Öğretmenlerinin Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı Hakkında Görüşlerinin Belirlenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Dergisi, 10(2), 146-159.
  • Polat, R. (2016). Ortaokul Öğrencisi Olan Kaynaştırma Öğrencilerinin Beden Eğitimi Dersine Yönelik Görüşleri. Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Sanır, H. (2009). Kaynaştırma Eğitimine Devam Eden Öğrencilerin Akademik Öğrenme İle İlgili Karşılaştıkları Sorunların Öğretmen ve Aile Görüşleri Açısından Değerlendirilmesi. Yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Sucuoğlu, B. (2004). Türkiye’de Kaynaştırma Uygulamaları: Yayınlar/Araştırmalar (1980 2005). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5(2), 15-23.
  • Yazıcıoğlu, T. (2017). Serebral Palsili Öğrenciler İçin Düzenlenmiş Bir İlkokulda Gerçekleştirilen Kaynaştırma Uygulamasının Öğrenci, Veli ve Öğretmen Görüşlerine Dayalı Olarak İncelenmesi. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Yıldırım, Ş. ve Şimşek, H. (2016). Nitel araştırma yöntemleri. Onuncu Baskı. Seçkin Yayıncılık.
  • Yılmaz, A. (2013). İIköğretim Okullarında Kaynaştırma Eğitimi Uygulamalarının Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 7(31), 111-127.
  • Web Sayfaları
  • https://www.resmigazete.gov.tr/ . Erişim Tarihi: 19. 8. 2018).
  • http://www.meb.gov.tr/mevzuat/. (Erişim Tarihi: 27. 10. 2019).
  • https://www.resmigazete.gov.tr/. (Erişim Tarihi: 21. 12. 2019).
Turkish Studies - Educational Sciences-Cover
  • ISSN: 2667-5609
  • Yayın Aralığı: Yılda 6 Sayı
  • Başlangıç: 2006
  • Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ