ÖĞRETİM ELEMANLARI GÖRÜŞLERİ DOĞRULTUSUNDA TÜRK MÜZİĞİ ÇALGI ÖĞRETİM YÖNTEMLERİNİN İNCELENMESİ

Araştırmada, Türkiye’deki mesleki müzik eğitimi veren yükseköğretim kurumlarında görev yapan öğretim elemanları görüşleri doğrultusunda Türk müziği çalgı öğretiminde kullanılan çalgı öğretim yöntemlerini belirlemek amaçlanmıştır. Araştırma, betimsel bir araştırma olup tarama modeli ile yürütülmüştür. Araştırmanın çalışma grubunu, Türkiye’deki mesleki müzik eğitimi veren yükseköğretim kurumlarında görev yapan 62 öğretim elemanı oluşturmaktadır. Araştırmada, veri toplama aracı olarak, üç bölümden oluşan anket formu kullanılmıştır. Hazırlanan anketin birinci bölümünde katılımcıların demografik bilgilerine, ikinci bölümünde kullandıkları çalgı öğretim yöntemlerinin düzeylere göre (başlangıç, orta, ileri) tespitine ve meşk yoluyla öğretimin nasıl ve hangi aşamada kullanıldığına, üçüncü bölümünde ise metotlarda aradıkları özellikler, çalgı öğretiminde kullandıkları metotlar ve meşk yoluyla öğretim yöntemine yönelik sorular sorulmuştur. Araştırmanın bulguları sonuncunda, başlangıç düzeyi çalgı öğretiminde öncelik verilen durumların; duruş-tutuş bilgisi, çalgı bilgisi ve teknik bilgiler olduğu, orta düzeyde; teknik bilgiler, entonasyon, eser icrası ve makam bilgisi olduğu, ileri düzeyde; eser icrası, taksim becerisi, makam bilgisi ve teknik bilgiler olduğu tespit edilmiştir. Her düzeyde yazılı etüt ve egzersiz kullanıldığı, teknik çalışmalara çokça yer verildiği, teknik çalışmaların hem eser hem de etütler üzerinde verildiği tespit edilmiştir. Başlangıç ve orta düzeyde metot kullanıldığı, ileri düzeyde kullanılmadığı sonuçlarına ulaşılmıştır. Ayrıca katılımcıların, meşk yoluyla öğretimi en çok ileri düzeyde ve orta düzeyde kullandıkları ve meşk yoluyla öğretimde yazılı bir materyal kullanmadıkları sonuçlarına ulaşılmıştır

EXAMINATION OF TURKISH MUSIC INSTRUMENT TEACHING METHODS IN ACCORDANCE WITH THE OPINIONS OF THE LECTURERS

The purpose of the study is to determine the instrument teaching methods used in Turkish music teaching in accordance with the opinions of lecturers working on professional music education in higher education institutions in Turkey. The research is a descriptive research and is carried out with a screening model. The study group of the research consists of the 62 lecturers working on higher education institutions that provide professional music education. In the research, a three-part questionnaire is used as a data collection tool. In the first part of the questionnaire; questions regarding demographic informations of the participants, in the second part, questions related to the determination of the instrument teaching methods they use, and in the third part, questions regarding the features of the methods and the determination of methods that they use in instrument education are asked. As a result of the findings of the study, it is determined that in the beginning level, stance-holding information, instrument information and technical information are given priority, in the intermediate level, technical information, intonation, performance and position information are given priority, and in the advanced level, performance, improvisation skill, position information and technical information are given priority. It is determined that written studies and exercises are used at all levels, technical studies are widely included, and technical studies are given on both works and studies. It is concluded that beginning and intermediate level methods are used but advanced level method is not used. In addition, it is concluded that the participants used teaching with Meshk system in advanced and intermediate levels and they did not use any written matterials in teaching with Meshk system.

PDF

___

Akbel Avcı, B. (2018). Türk Müziği Çalgı Eğitiminde Kullanılan Öğretim Yöntemleri ve Teknikleri, Editör G. Mıhladız içinde, Eğitim Bilimlerinde Akademik Araştırmalar (s.171-186), Ankara: Gece Kitaplığı Yayınevi.
Akçalı, C. (2012). Bağlama Metotlarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kırıkkale
Akgül, D. (1997). Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri Keman Eğitimi Sürecinin Değişkenlerinin Analizi Yorumlanması ve Öneriler. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
Akpınar, U. (2009). Suzuki Piano School Volume I Okul Öncesi Dönem Piyano Eğitimine Başlangıç Metodunun Hedef ve Hedef Davranışlar Açısından İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Asıltürk, O. (2009). Türkiye’de Bağlama Başlangıç Eğitimi İçin Hazırlanmış Metotların İçerik Açısından Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Atasoy, M., U. (2007). Geleneksel Türk Halk Müziği Çalgı Öğretiminde Kullanılan Öğretim Yöntem ve Teknikleri. Kocaeli Üniversitesi Uluslararası Halk Müziğinde Çalgılar Sempozyumu, Tam Metin Bildiri, 81-89, Kocaeli.
Ayhan Başer, D., Kahveci, R., Koç, E.M., Özkara A. (2016). Ruhun ve Bedenin Gıdası: Geçmişten Günümüze Müzik ve Tıp. Konuralp Tıp Dergisi, 8 (1), 51-55.
Behar, C. (2006). Aşk Olmayınca Meşk Olmaz Geleneksel Osmanlı/Türk Müziğinde Öğretim ve İntikal. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Berg, B.L., Lune, H. (2015). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (Çev.: Hasan Aydın). Konya: Eğitim Yayınevi.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün Ö.E., Karadeniz, Ş., Demirel, F. (2010). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Çilden, Ş. (2016). Çalgı Eğitiminde Usta-Çırak Yöntemi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16 (İpekyolu Özel Sayısı), 2208-2220.
Doğan Sevinç, H. (2012). Meşk Sistemi Bağlamında Taksim Formunda Üslub Üzerine Bir Çalışma. Yayımlanmamış Sanatta Yeterlik Tezi, Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Gerçek, İ. H. (2010). Mesleki Müzik Eğitimi Veren Kurumlarda Kullanılan Ud Metotları Üzerinde Karşılaştırılmalı Bir Çalışma. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14 (1), 149-156.
Gerçek, İ.H. (2008). Geleneksel Türk Sanat Müziğinde Meşk Sisteminden Notalı Eğitim Sistemine Geçişle İlgili Bazı Düşünceler. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 38, 151-158.
İlyasoğlu, E. (2009). Zaman İçinde Müzik. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Kahyaoğlu, Y. (2017). Kanun Sazı Eğitiminde Metod İhtiyacı Ve Türkiye’deki Kanun Metodları Üzerine Bir İnceleme. İnönü Üniversitesi Kültür ve Sanat Dergisi, 3 (1), 97-107.
Karaelma, B. (2009). Türk Müziğinde Kanun Eğitimi ve Kanun Metotları Üzerine Bir İnceleme. Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Dergisi, 0 (22), 129-138.
Karasar, N. (2015). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Malçok, B. (2013). Son Yüzyılda Yayınlanmış Ney Metodlarının Metodolojik Olarak Analizi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Saraç A. G. (2016). Müzik Eğitiminde Özel Öğretim İlke, Yöntem ve Teknikleri. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Say, G. (2013). Beşikten Başlayan Müzik Eğitimi. İstanbul: Cinius Yayınları
Tarman, S. (1996). Bekir Küçükay’ın “Klasik Gitar İçin Başlangıç Metodu”nun Hedef, Hedef Davranış ve İçerik Yönünden İncelenmisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Toksoy, A.C., Beşiroğlu, Ş. (2006). Orff Yaklaşımı Çerçevesinde İlköğretim I. Kademesinde Müzik ve Hareket Eğitimine Başlangıç İçin Bir Model Önerisi. İTÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 3 (2), 23-34.
Uçan, A. (2005). Müzik Eğitimi Temel Kavramlar-İlkeler-yaklaşımlar ve Türkiye’deki Durum. Ankara: Evrensel Müzikevi.
Yücel, H. (2017). Türk Müziğinde Ud Eğitimi ve Ud Metotları Üzerine Bir İnceleme. İdil Dergisi, 6 (32), 1413-1425.

Turkish Studies - Educational Sciences-Cover

ISSN: 2667-5609
Yayın Aralığı: Yılda 6 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ