Şerife IŞIK, Mehmet Berkay ÖZÜNLÜ, Nazife ÜZBE ATALAY

KENDİNİ TOPARLAMA GÜCÜ ÖLÇEĞİ–KISA FORMU (KTGÖKF): GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Bu çalışmanın amacı Kendini Toparlama Gücü Ölçeğinin (The Resilience Scale-RS) hâlihazırda Türk kültürüne uyarlanmış uzun versiyonunda kullanılan maddelerden yola çıkılarak kendini toparlama gücü araştırmalarında, araştırmacıların kullanabileceği az maddeli pratik bir ölçme aracı geliştirmektir. Bu amaçla 24 maddeden oluşan uzun formun, psikometrik özelliklerini test etmek için birinci aşamada 211 katılımcıdan elde edilen veriler üzerinde varimax döndürme ile temel bileşenler analizine dayalı açımlayıcı faktör analizi çalışmaları gerçekleştirilmiştir. Açımlayıcı faktör analizi sonucunda faktör yükleri .65 ile .85 arasında değişen 10 maddeden oluşan tek faktörlü yapının açıkladığı varyans %58.37’dir. Ölçeğin, ölçüt geçerliğine ilişkin kanıt sağlamak amacıyla yapılan analizlerde ölçeğin toplam puanları ile pozitif duygu puanları arasında pozitif yönde, negatif duygu ve depresyon puanları arasında negatif yönde ve anlamlı ilişkiler bulunmuştur. İkinci aşamada ise 346 katılımcıdan elde edilen veriler Doğrulayıcı Faktör Analizi’ne tabi tutulmuş ve uyum indekslerinin kabul edilebilir sınırlar içerisinde olduğu bulgulanmıştır. Ölçekten elde edilen toplam puana göre üst %27 ve alt %27’lik grupların madde puanları arasındaki farkın anlamlılığı için yapılan t testi sonuçlarına göre her bir maddenin istenen düzeyde ayırt edici olduğu görülmüştür. Tek faktörden oluşan ölçeğin iç tutarlılık katsayısı Crα = .91olarak hesaplanırken; test tekrarı güvenirliği için iki hafta arayla yapılan ölçümlerde korelasyon katsayısı .83 olarak hesaplanmıştır.Araştırmadan elde edilen sonuçlar ilgili alanyazın bağlamında tartışılmış ve sonraki çalışmalar için öneriler sunulmuştur.

THE RESILIENCE SCALE (RS)–SHORT FORM: VALIDITY AND RELIABILITY STUDIES

The aim of the study is to produce a practical version of The Resilience Scale- Turkish Form for the researchers studying in the field of resilience. Its main objective is to reduce the number of items based on the original ones in the adapted version of the scale. Therefore, in the first step of the study, the psychometric properties of the scale are tested with the use of exploratory factor analysis based on principal components analysis on the sample of 211 participants. In the results of the factor analysis it was found that Short Version of Resilience Scale consisted of 10 items and the factor loadings of these items changed from .65 to .85 and the short form was accounted for 58,38 of total variance. For criterion related validity of the short form, Positive and Negative Affect Scale and Beck Depression Inventory were used and in the results, there was a positive significant relation between scores gained from Resilience Scale Short form and from Positive Emotion Scale and negative significant relation between scores from short form and from Negative Emotion Scale and Beck Depression Inventory. As another evidence to ensure the validity of the short form, discriminant validity was adequately demonstrated by comparing the upper and lower groups for the validation of test items. In the second step of the study, confirmatory factor analysis was conducted and the construct structure found in exploratory factor analysis was confirmed. In the examination of the fit indexes, the scale was found to have a good fit index. Having one factor structure, the scale has .91 internal consistency and test-retest reliability was found as .83. Lastly, the results of the study were discussed and some suggestions are made in relation to the relevant literature.

PDF

___

Abiola, T.,& Udofia, O. (2011). Psychometric assessment of the Wagnild and Young’s resilience scale in Kano, Nigeria. BMC Research Notes, 4(509). doi:10.1186/ 1756-0500-4-509.
Akar, A. (2018). Psikolojik sağlamlık programının ergenlerin psikolojik sağlamlık düzeyine etkisi (Yayımlanmış Doktora Tezi). Maltepe Üniversitesi, İstanbul.
Akça, Z. K. (2012). Genç yetişkinlikte algılanan anne baba tutumlarının kendini toparlama gücü ve benlik saygısı arasındaki ilişki (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Maltepe Üniversitesi, İstanbul.
Allen, L. R., Hurtes, K., & Stevens, B. (1999). Making an impact. Cure for antisocial behavior found. Parks & Recreation (Ashburn), 34(11), 68-77.
Alvord, M. K., Zucker, B., & Grados, J. J. (2011). Resilience Builder Program for children and adolescents: Enhancing social competence and self-regulation—A cognitive-behavioral group approach. Illinois: Research Press.
Aroian, K. J., Morris, S. N., Neary, S., Spitzer, A., & Tran, T. V. (1997). Psychometric evaluation of the Russian Language version of the Resilience Scale. Journal of Nursing Measurement, 5, 151- 164.
Beck, A. T. (1978). Cognitive therapy of depression: A treatment manual. Beck.
Beck, A. T., Ward, C. H., Mendelson, M., Mock, J., & Erbaugh, J. (1961). An inventory for measuring depression. Archives of general psychiatry, 4(6), 561-571.
Bonanno, G. A., Kennedy, P., Galatzer-Levy, I. R., Lude, P., & Elfström, M. L. (2012). Trajectories of resilience, depression, and anxiety following spinal cord injury. Rehabilitation psychology, 57(3), 236-247.
Burns, R. A.,& Anstey, K. J. (2010). The Connor–Davidson Resilience Scale (CD-RISC): Testing the invariance of a uni-dimensional resilience measure that is independent of positive and negative affect. Personality and Individual Differences, 48(5), 527-531.
Campbell‐Sills, L.,& Stein, M. B. (2007). Psychometric analysis and refinement of the Connor– Davidson resilience scale (CD‐RISC): validation of a 10‐item measure of resilience. Journal of Traumatic Stress: Official Publication of The International Society for Traumatic Stress Studies, 20(6), 1019-1028.
Cokluk, O., Sekercioglu, G., & Buyukozturk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Yayincilik.
Connor, K. M.,& Davidson, J. R. (2003). Development of a new resilience scale: The Connor‐Davidson resilience scale (CD‐RISC). Depression and anxiety, 18(2), 76-82.
Creswell, J. W. (2002). Educational research: Planning, conducting, and evaluating quantitative (pp. 146-166). Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
DeVellis, R. F. (2016). Scale development: Theory and applications. Sage publications.
Doherty, T. J.,& Clayton, S. (2011). The psychological impacts of global climate change. American Psychologist, 66(4), 265-276.
Erkuş, A. (2012). Psikolojide ölçme ve ölçek geliştirme. Ankara: Pegem Akademi. Friborg, O., Hjemdal, O., Rosenvinge, J. H., & Martinussen, M. (2003). A new rating scale for adult resilience: what are the central protective resources behind healthy adjustment?. International Journal of Methods in Psychiatric Research, 12(2), 65-76.
Garmezy, N. (1993). Children in poverty: Resilience despite risk. Psychiatry, 56(1), 127-136.
Gençöz, T. (2000). Pozitif ve negatif duygu ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 15(46), 19-26.
Glare, P. G. W. (1968). Oxford Latin Dictionary. London: Oxford University Press. Heilemann, M. V., Lee, K., & Kury, F. S. (2003). Psychometric properties of the Spanish version of the Resilience Scale. Journal of nursing measurement, 11(1), 61-72.
Hisli, N. (1989). A reliability and validity study of Beck Depression Inventory in a university student sample. Journal of Psychology, 7, 3-13. Horn, J. L., Nesselroade, J. R., & Cattell, R. B. (1988). Handbook of multivariate experimental psychology. Springer Media.
Işık, Ş. & Üzbe Atalay, N. (2018). Türkiye’de Psikolojik Danışma ve Rehberlik Alanında Pozitif Psikoloji Kapsamında Yapılmış Lisansüstü Tezlerin İncelenmesi, 20. Uluslararası Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi, Samsun.
İslam, E. (2016). Romantik ilişkilerde kendilik değerlendirmesi ile algılanan ebeveyn kabul red düzeyleri arasındaki ilişki ve kendini toparlama gücünün aracılık rolü. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Maltepe Üniversitesi, İstanbul
Jöreskog, K. G. (1973). Analysis of covariance structures. In Multivariate Analysis–III (pp. 263-285). Jöreskog, K. G., Olsson, U. H., & Wallentin, F. Y. (2016). Multivariate analysis with LISREL. Springer.
Kelley, T. L. (1939). The selection of upper and lower groups for the validation of test items. Journal of educational psychology, 30(1), 17-24.
Kline, T. (2005). Psychological testing: A practical approach to design and evaluation. Sage Pub.
Losoi, H., Turunen, S., Wäljas, M., Helminen, M., Öhman, J., Julkunun, J., & Rosti-Otajärvi, E. (2013). Psychometric properties of the Finnish version of Resilience Scale and its short version. Psychology, Community, & Health, 2, 1-10. https://doi.org/10.5964/pch.v2i1.40.
Lundman, B., Strandberg, G., Eisemann, M., Gustafson, Y., & Brulin, C. (2007). Psychometric properties of the Swedish version of the Resilience Scale. Scandinavian Journal of Caring Sciences, 21, 229-237.
Luthar, S. S., Cicchetti, D., & Becker, B. (2000). The construct of resilience: A critical evaluation and guidelines for future work. Child Development, 71(3), 543-562.
Malak, K. (2011). Üniversite öğrencilerinin kendini toparlama gücü ile duygusal zekâ düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yayımlanmış Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi, Konya.
Mangham, C., Mcgrath, P., Reıd, G. & Stewart, M. (1999). Resiliency: Relevance to Health Promotion Detailed Analysis. Dalhousie University: Atlantic Health Promotion Research Centre.
Marcoulides, G.,& Schumacher, R. (2001). New developments and techniques in structural equation modeling. London: Lawrence Erlbaum Associates, Publishers.
Masten, A. , Best, K.,& Garmezy, N. (1990). Resilience and development: Contributions from the study of children who overcome adversity. Development and Psychopathology, 2, 425-444.
Masten, A. S. (1994). Resilience in individual development: Successful adaptation despite risk and adversity. In M. C. Wang & E. W. Gordon (Eds.), Educational resilience in inner-city America: Challenges and prospects (pp. 3-25). Hillsdale, NJ, US: Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
Masten, A. S. (2001). Resilience processes in development. American Psychologist, 56 (3), 227-238.
Min, J. A., Lee, C. U., Hwang, S. I., Shin, J. I., Lee, B. S., Han, S. H., ... & Chae, J. H. (2014). The moderation of resilience on the negative effect of pain on depression and post-traumatic growth in individuals with spinal cord injury. Disability and rehabilitation, 36(14), 1196-1202.
Nishi, D., Uehara, R., Kondo, M., & Matsuoka, Y. (2010). Reliability and validity of the Japanese version of the Resilience Scale and its short version. BioMedCentre Research Notes, 3, 310- 317.
Ntountoulaki, E., Paika, V., Kotsis, K., Papaioannou, D., Andreoulakis, E., Fountoulakis, K. N., ... & Hyphantis, T. (2017). The Greek Version of the Resilience Scale (RS-14): Psychometric Properties in three Samples and Associations with Mental Illness, Suicidality, and Quality of Life. Journal of Psychology and Clinical Psychiatry, 7(5), 1-10.
Nunnally, J. C. & Bernstein, I. H. (1994). Psychometric theory (3rd ed.). New York: McGraw-Hill.
Oladipo, S. E.,& Idemudia, E. S. (2015). Reliability and validity testing of Wagnild and Young’s Resilience Scale in a sample of Nigerian youth. Journal of Psychology, 6(1), 57-65.
Oliveira, A., Matos, A. P., Pinheiro, M. R., & Oliveira, S. (2015). Confirmatory factor analysis of the Resilience Scale short form in a Portuguese adolescent sample. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 165, 260-266.
Oliveira, M. F.,& Machado, T. S. (2011). Tradução e validação da Escala de Resiliência para Estudantes do Ensino Superior. [Translation and validation of the Resilience Scale for Higher Education Students]. Análise Psicológica, 29, 579-591.
Ong, A. D., Bergeman, C. S., Bisconti, T. L., & Wallace, K. A. (2006). Psychological resilience, positive emotions, and successful adaptation to stress in later life. Journal of personality and social psychology, 91(4), 730.
Onur Sezer, G. & Sadioğlu, Ö. (2015). Sınıf öğretmeni adaylarının kişiler arası öz-yeterlik inançları ile kendini toparlama gücünün farklı değişkenler açısından incelenmesi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(15), 203-219.
Oshio, A., Kaneko, H., Nagamine, S., & Nakaya, M. (2003). Construct validity of the Adolescent Resilience Scale. Psychological Reports, 93(3), 1217–1222.
Pallant, J. (2001). SPSS survival manual: A step by step guide to data analysis using SPSS for Windows (versions 10 and 11): SPSS student version 11.0 for Windows. Milton Keynes: Open University Press.
Park, C. L.,& Slattery, J. M. (2014). Resilience interventions with a focus on meaning and values. In M. Kent, M. C. Davis, & J. W. Reich (Eds.), The resilience handbook: Approaches to stress and trauma(pp. 270–282). New York, NY: Routledge.
Pesce, R. P., Assis, S. G., Avanci, J. Q., Santos, J. C., Malaquias, J. V., & Carvalhaes, R. (2005). Adaptação transcultural, confiabilidade e validade da escala de resiliência. [Cross-cultural adaptation, reliability and validity of the resilience scale]. Cadernos de Saúde Pública, 21, 436- 448.
Rak, C. F.,& Patterson, L. E. (1996). Promoting resilience in at‐risk children. Journal of Counseling & Development, 74(4), 368-373.
Rutter, M. (1999). Resilience concepts and findings: Implications for family therapy. Journal of Family Therapy, 21(2), 119-144.
Ryan, L.,& Caltabiano, M. L. (2009). Development of a new resilience scale: The Resilience in Midlife Scale (RIM Scale). Asian Social Science, 5(11), 39–51.
Sinclair, V. G.,& Wallston, K. A. (2004). The development and psychometric evaluation of the Brief Resilient Coping Scale. Assessment, 11(1), 94-101.
Skrove, M., Romundstad, P., & Indredarik, M. (2013). Resilience, lifestyle and symptoms of anxiety and depression in adolescence: The Young HUNT study. Social and Psychiatry and Psychiatric Epidemiology, 48, 407-416.
Smith, B. W., Dalen, J., Wiggins, K., Tooley, E., Christopher, P., & Bernard, J. (2008). The brief resilience scale: assessing the ability to bounce back. International journal of behavioral medicine, 15(3), 194-200. Southwick, S. M., Vythilingam, M., & Charney, D. S. (2005). The psychobiology of depression and resilience to stress: implications for prevention and treatment. Annu. Rev. Clin. Psychol., 1, 255- 291.
Tabachnick, B. G.,& Fidell, L. S. (2001). Using multivariate statistics. Allyn & Bacon/Pearson Education.
Terzi, Ş. (2006). Kendini Toparlama Gücü Ölçeği’nin uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(26), 77-86.
Terzi, Ş. (2008). Üniversite öğrencilerinde kendini toparlama gücü’nün içsel koruyucu faktörlerle ilişkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35(35), 297-306.
Terzi, Ş. (2013). Secure attachment style, coping with stress and resilience among university students. The Journal of Happiness & Well-Being, 1 (2), 97-109.
Tugade, M. M.,& Fredrickson, B. L. (2004). Resilient individuals use positive emotions to bounce back from negative emotional experiences. Journal of personality and social psychology, 86(2), 320- 333.
Turgut, M. F. (1995). Ölçekleme Teknikleri. Ankara: ÖSYM Publishing.
Ungar, M., Liebenberg, L., Boothroyd, R., Kwong, W. M., Lee, T. Y., Leblanc, J., ... & Makhnach, A. (2008). The study of youth resilience across cultures: Lessons from a pilot study of measurement development. Research in Human Development, 5(3), 166-180.
Vara, M.,& Sani, A. I. (2006). Escala de resiliência de Wagnild & Young (1993): Estudo preliminar de validação. [Wagnild & Young Resilience Scale: Preliminary validation study]. In C. Machado, L. Almeida, M. A. Guisande, M. Gonçalves, & V. Ramalho (Orgs.), Actas da xi conferência internacional de avaliação psicológica: Formas e contextos(pp. 333-340). Braga: Psiquilibrios Edições.
Von Soest, T., Mossige, S., Stefansen, K., & Hjemdal, O. (2010). A validation study of the Resilience Scale for Adolescents (READ). Journal of Psychopathology and Behavioral Assessment, 32(2), 215–225.
Wagnild, G.,& Young, H. (1993). Development and psychometric. Journal of nursing measurement, 1(2), 165-178.
Watson, D., Clark, L. A., & Tellegen, A. (1988). Development and validation of brief measures of positive and negative affect: the PANAS scales. Journal of personality and social psychology, 54(6), 1063-1070.
Wong, P. T. P.,& Wong, L. C. J. (2012). A meaning-centered approach to building youth resilience. In P. T. P. Wong (Ed.), The human quest for meaning: Theories, research, and applications (2nd ed., pp. 585–617). New York, NY: Routledge.
World Health Organization (2004) Prevention of mental disorders: Effective interventions and policy options, Summary Report.
Yates, T. M.,& Masten, A. S. (2004). Fostering the future: Resilience theory and the practice of positive psychology. Positive psychology in practice, 521-539.
Zakour, M. J. (2012). Coping with loss and overcoming trauma. In J. L. Framingham & M. L. Teasley (Eds.), Behavioral health response to disasters(pp. 91–113). Boca Raton, FL: CRC.

Turkish Studies - Educational Sciences-Cover

ISSN: 2667-5609
Yayın Aralığı: Yılda 6 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ