Bu çalışmada, Milli Eğitim Bakanlığına bağlı ilkokul, ortaokul ve liselerde görev yapan öğretmenlerin, kendilerine yönelik uygulanan hizmetiçi eğitim faaliyetlerinin planlanması, uygulanması ve değerlendirilmesine ilişkin görüşlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır.Bu araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden görüşme tekniği ve veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu,2018-2019 eğitim-öğretim yılında Antalya’nın Muratpaşa İlçesindeki ilkokul, ortaokul ve liselerde görevli toplam 4156 öğretmenoluşturmaktadır. Bunların arasından hizmetiçi eğitim faaliyetlerine katılan öğretmenler arasından istekli olanlardan beş ilkokul, beşortaokul ve beşlise öğretmeniyle görüşme yapılmıştır. Çalışmadanelde edilen sonuçlara göre çalışmaya katılanların çoğunluğu yeniliklerden haberdar olma, mesleki gelişim, eğitim öğretimdeki güncel uygulamaları öğrenme, bilgi paylaşımı, eğitim-öğretimdeki verimin artırılması, yöntem ve tekniklerden haberdar olma gibi çeşitli nedenler belirterek hizmetiçi eğitimin gerekli olduğu; bununla beraber hizmet içi eğitim faaliyetlerine katılımın gönülsüz olduğu, hizmet içi faaliyetlere katılımınözendirici olmadığı, hizmetiçi faaliyetlerin öğrenme ihtiyaçlarını tam olarak karşılamadığı yönünde görüş bildirmişlerdir. Bunun yanısıra hizmetiçi eğitim faaliyetinin gerçekleştirildiği fiziksel ortamın küçük olması, çok soğuk ya da çok sıcak olması, havasız olması, eğitimi veren kişilerin ses tonunun katılımcılara ulaşamaması gibi nedenlerle uygun olmadığı; psikolojik ortamın ise eğitimcilerin katılımcılara karşı teşvik edici davranmadığı, korku ve çekingenlik verici yapıda, öğrenci psikolojisine sokuldukları, sıkıcı bir ortam olduğu yönünde katılımcıların çoğunluğu tarafından görüş belirtilmiştir. Katılımcıların çoğunluğu katıldıkları kursun sonunda değerlendirme yapılmasını uygun buldukları yönünde görüş bildirmiştir. Bu sonuçlar ışığında hizmet içi eğitimi gerekli kılan nedenlerin planlamada göz önünde bulundurulması, öğretmenlerin hizmetiçi eğitim içeriğinin belirlenmesi sürecine katılmalarının sağlanması, hizmet içi eğitim faaliyetlerinin katılımcılara hizmet puanı verilmesi gibi teşviklerle cazip hale getirilmesi, hizmet içi eğitimde görevli olan personelin yetişkin eğitimi yeterliliğinin bulunmasına dikkat edilmesive fiziksel ortamının yetişkinlerin öğrenmesine uygun hale getirilmesi önerilebilir.
___
Altun ışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, Ş., Yıldırım, E. (2010). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri SPSS uygulamalı(6.Baskı), Sakarya: Sakarya Yayıncılık.
Asiyai, R. (2016). Relatıonal study of in-service traınıng, teachıng effectıveness andacademıc performance of students. Journal of Teaching and Education,05(02):205–216.
Barnard, R. E. (2004). A qualitative study of teachers’ perceptions of staff development in three public Northeast Tennessee Elementary School Districts. Electronic Theses and Dissertations, The faculty of the Department of Educational Leadership and Policy Analysis, East Tennessee State University,
Başaran, İ.E. (1985). Örgütlerde İşgören Hizmetlerinin Yönetimi, (Ankara: Ankara Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Yayınları No: 139, 1985).
Bayar, A. (2014). The components of effective professional development activities in terms of teachers’ perspective. International Online Journal of EducationalSciences, 6(2): 319-327.
Büyüköztürk,Ş., Çakmak, E.K., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş., Demirel, F. (2015). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
Cömert, M. (2018). A qualitative rResearch on the contribution of in-service training to the vocational development of teachers. JournalofEducationandTrainingStudies, 6(7): 114-129.
Darling-Hammond, L., Wei, R. C., Andree, A., Richardson, N., Orphanos, S. (2009). Professional learning in the learning profession: A status report on teacher development in the United States and abroad. Dallas, TX. National Staff Development Council.
Dunst, Carl J., Bruder, Mary Beth., Hamby, Deborah, W. (2015). Metasynthesis of ın-service professional development research: features associated with positive educator and student outcomes. Educational Research and Reviews, 10(12): 1731-1744.
Günbayı, İ., Taşdöğen, B. (2012). İlköğretim Okullarında Çalışan Öğretmenlerin Hizmet İçi Eğitim Programları Üzerine Görüşleri: Bir Durum Çalışması. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi,1(3): 87-117.
Kalkandelen, H. (1979). İşletmeler, KİT’ler ve Kamu Kuruluşları İçin Hizmet İçi Eğitim El Kitabı. Ankara: Ajans Türk Gazetecilik ve Matbaacılık.
Kavcar, C. (1999). “Nitelikli Öğretmen Sorunu”, Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, Özel Sayı:11, Dokuz Eylül ÜniversitesiYayını, İzmir.
Maxwell, J.A. (2005). Qualitative research design: An interpretative approach. (2nd ed.).Thousand Oaks, CA: Sage Publications Inc.
Meriam Sharan, B., Jossey, B. (2013). Qualitative research, a guide of design and implementtation (Çev. Ed. Selahattin Turan), Nitel Araştırma Desen ve Uygulama İçin Bir Rehber, 16-85, Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Miser, R.., Yayla, D., Sayın, M. (2006). Milli eğitim bakanlığı hizmetiçi eğitim faaliyetlerinin değerlendirilmesi. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı
Özen, R. (2006). İlköğretim okulu öğretmenlerinin hizmetiçi eğitim programlarının etkilerine ilişkin görüşleri (Düzce ili örneği). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6, 141–160.
Sönmez, V., Alacapınar, Fisun G. (2016). Örneklendirilmiş Bilimsel Araştırma Yöntemleri(Dördüncü Basım). Ankara: Anı Yayıncılık.
Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik(1. Basım). Seckin YayıncılıkSanayi ve Ticaret AŞ, Ankara, 499-559.
Tekışık, H.H. (2001). Eğitimde Yansımalar: VI-2000 Yılında Türk Millî Eğitim Örgütü ve Yönetimi.Öğretmen Hüseyin Hüsnü Tekışık Eğitim Araştırma-Geliştirme Vakfı Yayınları,Ankara.
Yalın, İ. (2001). Hizmet İçi Eğitim Programlarının Değerlendirilmesi, Milli Eğitim 150, erişim tarihi 25.04.2011http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/150/yalin.htm
Yıldırım, A., Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri, Ankara: Seçkin Yayınları.
Yıldırım, A., Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (6. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.