Songül GÜVEN, Ayten YILTANLILAR, Gülsün ATANUR BASKAN

EĞİTİM YÖNETİCİLERİNİN YETİŞTİRİLMESİ VE ATANMASI: BAZI AVRUPA BİRLİĞİ ÜLKELERİ, TÜRKİYE VE KKTC’DEKİ UYGULAMALARA YÖNELİK KARŞILAŞTIRMA VE KKTC’YE YÖNELİK ÇÖZÜM ÖNERİLERİ

Bu araştırmada Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti eğitim yöneticisi yetiştirme ve ataması ile ilgili kaynaklar taranarak bazı Avrupa Birliği ülkeleri (Yunanistan ve Güney Kıbrıs) ve Türkiye’deki eğitim yöneticisi yetiştirmesi ve ataması çalışmaları karşılaştırılmıştır. Eğitim yöneticisi yetiştirme ve ataması eğitim ve eğitim kurumlarındaki kalite ve değerleri ileriye taşıması bakımından büyük bir role sahiptir. Bu sebeple, bu çalışmada Eğitim yöneticisi yetiştirme ve ataması sürecinde, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nde karşılaşılan sorunlara çözüm önerileri geliştirmek amacı ile Türkiye, Yunanistan ve Güney Kıbrıs modelleri incelenmiş, ortaya çıkan benzerlikler ve farklılıklar doğrultusunda Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti eğitim yöneticisi yetiştirmesi ve atanması ile ilgili güçlü ve zayıf yönler ortaya konularak çözüm önerileri sunulmuştur. Bu çalışma alan yazın araştırma tekniği kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın sonuçlarına göre alan yazın tarama çalışmalarında en fazla ortaya çıkan eğitim yöneticilerinin atanmasında karşılaşılan sorunlar şunlardır; sınav ve mülakat, hizmet içi eğitim, yüksek lisans ve doktora derecesi ve son olarak idari ve liderlik bilinci gerekliliğidir. Yapılmış olan alan yazın çalışmasına göre Türkiye, Yunanistan ve Güney Kıbrıs modelleri ışığında, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti eğitim yöneticisi yetiştirmesi ve atamasında benimsenen modeldeki eksikliklerin tamamlanmasına yönelik olarak; lider yetiştirme programı, zorunlu bir eğitim yöneticisi eğitim programı, tarafsızlık ilkesi (yönetici atama komitesi oluşturulması), hizmet içi eğitim kursları, eğitim yöneticisi akademisi oluşturulması ve KKTC Öğretmenler Yasası’ndaki yönetici atama maddelerinin geliştirilmesi ve çözümlenmesi yönünde ortaya çıkan öneriler olmuştur.

TRAINING AND ADMINISTRATION OF SCHOOL PRINCIPALS: COMPARISON AND SOLUTIONS FOR TURKISH REPUBLIC OF NORTHERN CYPRUS (TRNC) CONCERNING PRACTICES IN SOME EUROPEAN COUNTRIES AND TURKEY

In this study, previously conducted studies were investigated and compared related to the training and administration of school principals in some European Union countries (Greece and South Cyprus) and North Cyprus. Training and administration of training managers play a major role in improving the quality and values of education and training institutions. Therefore, in this study, school principals training programmes in Turkey, Greece and South Cyprus of Greek Administration were examined. According to the results, strengths and weaknesses were found regarding Turkish Republic of Northern Cyprus school principals training and administration in line with similarities and differences that were identified in Turkey, Greece and South Cyprus of Greek Administration in order to improve solutions. This research was carried out by using literature review research technique. As a result of the research, the most common problems encountered in literature review regarding administration procedures of school principals are as follows: exam and interview, in-service training, master's and doctoral degrees, and finally the necessity of administrative and leadership aptitude. According to the field study results in the light of the school principals training and administration models in Turkey, Greece and South Cyprus of Greek Administration; school principal training programs, a mandatory principal training program, the principle of impartiality (creation of an executive committee), in-service training courses, the creation of an education manager academy and the development and resolution of principal administration articles in the TRNC Teachers' Law in order to complete the deficiencies in the model adopted in Turkish Republic of Northern Cyprus have been prominent solutions.

PDF

___

Aytaç, T. (2002). Post-modern eğitim yöneticisi. İçinde, 21. Yüzyıl Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sempozyumu, 16-17 Mayıs, 59-64.
Bakioğlu, A., Hacıfazlıoğlu, Ö., Özcan, K. (2010). Influence of mentors on principals’ career phases. Teachers and Teaching. Theory and Practice, 16 (2), 245-259.
Balcı, A. (2002). Etkili Okul, Okul Geliştirme Kuram Uygulama ve Araştırma. (3. Baskı). Ankara: Pegem Yayıncılık.
Bartell, Carol A.; Birch, Lavvrence W. (1995). Restructuring administrator preparation for California. Thrust for Educational Leadership, Vol. 24. Issue 5, p28-31.
Country Background Report Greece. (2017) http://www.oecd.org/education/educationpolicyingreeceapreliminaryassessment.htm
Demirtaş, H. (2008). Okul Örgütü ve Yönetimi. Türk Eğitim Sistemi ve Okul Yönetimi (Editör: Ruhi Sarpkaya), Anı Yayıncılık, Ankara, s.:79-132.
Document of The World Bank: Teacher Policies in the Republic of Cyprus. (2014, May 22). Poverty Reduction and Economic Management Unit Southern Europe Program Europe & Central Asian Region.
Giray, G, (2018). İngiltere, A.B.D. ve Çin Halk Cumhuriyeti’ndeki Uygulamalar ışığında Türkiye’de okul Müdürlerinin yetiştirilmesi ve atanması üzerine bir değerlendirme.
Halil Sadrazam (02 Şubat,2014). Garanti anlaşması ve garantörler. Alıntı 18.01.2019, https://www.gundemkibris.com/garanti-anlasmasi-ve-garantorler-makale,6337.html
Işık, H. (2003). Okul Müdürlerinin Yetiştirilmelerinde Yeni Bir Model Önerisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 206-211.
Isık, H., Akçay, C., Başar, M. A. ve Aypay, A. (2000, Kasım). The effectiveness of in-service training programs for school principals in Turkey. Paper presented The University Council for Educational Administration (UCEA) y›ll›k kongresi. Albuquerque, New Mexico, USA.
Karip, E., ve Köksal, K. (1999). Okul Yöneticilerinin Yetiştirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi. (18), ss.193-204.
Kayıkçı, K. (2001). Yönetici yetiştirme sorunu. Milli Eğitim Dergisi, (150), 28-32.
Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti. (1985). Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Öğretmenler Yasası. Lefkoşa: Kuzey. Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
MEB. (1988). 12. Milli eğitim şurası. http://ttkb.meb.gov.tr/www/suralar/dosya/12 adresinden erişilmiştir.
MEB. (1993). 14. Milli eğitim şurası. http://ttkb.meb.gov.tr/www/suralar/dosya/12 adresinden erişilmiştir.
MEB. (1996). 15. Milli eğitim şurası. http://ttkb.meb.gov.tr/www/suralar/dosya/12 adresinden erişilmiştir.
MEB. (1999). 16. Milli eğitim şurası. http://ttkb.meb.gov.tr/www/suralar/dosya/12 adresinden erişilmiştir.
MEB. (2010). 18. Milli eğitim şurası. http://ttkb.meb.gov.tr/www/suralar/dosya/12 adresinden erişilmiştir.
MEB. (2014). 19. Milli eğitim şurası. http://www.meb.gov.tr/19-mill-egitim-srasisonaerdi/haber/7594/tr adresinden erişilmiştir.
Mestry, R., ve Grobler, B. R. (2004). The Training and Development of Principals to Manage. Schools Effectively Using the Competence Approach. ISEA, Volume 32, Number 3, 2-19.
Okçu, V. (2011). Türkiye'de Okul Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Ve Atanmasına İlişkin Mevcut Durum, Beklentiler Ve Öneriler. Electronic Journal of Social Sciences, 10(37).
Onural, H. (2005). Üst Düzey Yöneticilerin Eğitim Yönetimi Alanındaki Yeterlik Sorunu ve Nedenleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetim Dergisi, 11 (41), 69-85.
Özmen, F., ve Kömürlü, F. (2010). Eğitim Örgütlerine Yönetici Seçme ve Atamada Yaşanan Zorluklar Ve Yönetici Görüşleri Temelinde Çözüm Önerileri. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi. 2 (1), ss. 25-32.
Öztüccar, R. (2005). Egitim Yöneticilerinin Yeterlilikleri Ve Yetiştirilmesi (Yüksek Lisans Tezi).
Özyigit. Cemal. (2003). Eğitim Yöneticisinin Yetiştirilmesi Ve Yeterlilikleri. Lefkoşa: Yakın Doğu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi (Yayınlanmamış Bilim Uzmanlığı Tezi).
Şişman, M. (2010). Türk Eğitim Sistemi ve Okul Yönetimi. Pegem Akademi, Ankara Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sempozyumu. Ankara.
Taymaz, H. (2000). Okul Yönetimi. 5. Baskı. Ankara:Pegem Yayıncılık.
Thody, A., Pashiardis, P., Papanoum, Z., & Johansson, O. (2007). Avrupa'da okul müdürlerinin hazırlanması.
Turan, S. ve Şişman, M. (2000). Okul Yöneticileri Đçin Standartlar: Eğitim Yöneticilerinin Bilgi Temelleri Üzerine Düşünceler. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(4), 68-87.
T. C. Resmî Gazete. (2018). Millî Eğitim Bakanlığına Bağlı Eğitim Kurumlarına Yönetici Görevlendirme Yönetmeliği, 30455, 21 Haziran 2018.
Yaşaroğlu, F. (2010). Okul Yöneticilerinin Yetiştirilmesi ve Atanması. Türk Eğitim Sistemi ve Okul Yönetimi, (Editör: Fatoş Silman ve Şükrü Ada), Lisans Yayıncılık. İstanbul, s:135- 165.

Turkish Studies - Educational Sciences-Cover

ISSN: 2667-5609
Yayın Aralığı: Yılda 6 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ