Neo-Liberal Dönemde İngiliz Siyasal Kültüründeki Değişim Üzerine

Bu çalışmada neo-liberal dönemde İngiliz siyasal kültüründeki değişimin ortaya konması amaçlanmıştır. Bu amaçla sürdürülen çalışmada tarihsel ve betimsel araştırma yöntemlerinden yararlanılmıştır. Çalışmada öncelikle siyasal kültürün kavramsal tanımı, öğeleri, çerçevesi ve nitelikleri ortaya konmuştur. Daha sonra bu sahadaki başlıca alan araştırması ile siyasal kültürün boyutları ve siyasal kültür tipleri hakkında bilgi verilmiştir. Akabinde Birleşik Krallık’ın tarihi ve anayasal düzenine kısaca değinilerek, neo-liberal dönemde İngiliz siyasal kültüründeki değişim irdelenmiştir. Bu bağlamda İngiliz siyasal kültürünün siyasal kültür tipolojilerindeki yeri ve alan araştırmalarında öne çıkan betimleyici özellikleri ele alınmıştır. Son olarak neo-liberal dönemde İngiliz siyasal kültüründeki değişim, farklı parametreler üzerinden ortaya konmaya çalışılmıştır. Çalışmanın sonunda, İngiliz siyasal kültürünün öne çıkan niteliklerinin neo-liberal dönemde büyük ölçüde değişime uğradığı sonucuna varılmıştır. Özellikle siyasi partilere üyelik ve seçimlere katılım düzeyi gibi siyasal katılıma ilişkin temel parametrelerde belirgin bir düşüşün görüldüğü tespit edilmiştir. Ayrıca sınıfsal oy verme eğiliminin değiştiği Birleşik Krallık’ta, siyasi partiler arasındaki farkın bulanıklaştığı, bununla ilişkili olarak seçmenle parti arasındaki bağın zayıfladığı ve siyasal yabancılaşmanın arttığı görülmüştür. Seçmen tercihlerindeki değişkenliğin de partiler arası oy geçişkenliğini artırdığı anlaşılmıştır. Sınıflı toplum yapısını süreğenleştiren dinamiklerin ve teamüllerin muhafaza edildiği ülkede, Kuzey İrlanda sorunu ve seçimlerin finansmanı sorunu gibi eski sorunlarla yüzleşmekten kaçınılmadığı görülmüştür. Son olarak Avrupa bütünleşmesine ilişkin ‘geleneksel karşıtlığın’ sürdürüldüğü ülkede, köklü kültürel ve kentsel değerlerin de farklılaştığı sonucuna varılmıştır.

On the Change in British Political Culture in Neo-Liberal Period

In the present study, the purpose was to show the change in British political culture during the neo-liberal period. In this study, which was conducted for this purpose, historical and descriptive research methods were used. The conceptual definition, elements, framework and qualities of political culture were first addressed in the study. Then, information was given about the dimensions of political culture and the types of political cultures with studies detected in the literature. Also, the history and constitutional order of the United Kingdom was briefly addressed, and the change in British political culture was examined in the neo-liberal period. In this context, the place of British political culture in political culture typologies, and the descriptive characteristics of the literature review were also discussed. Finally, the change in British political culture was also addressed through different parameters in neo-liberal period. It was also concluded at the end of the study that the prominent qualities of British political culture changed drastically in neo-liberal period. It was especially found that there was a significant decrease in the basic parameters of political participation, such as membership in political parties and the participation levels in elections. Also, in the United Kingdom, where the tendency of class voting changed, the gap between political parties blurred, and related to this, the connection between the electorate and the party weakened, and political alienation increased. It was also understood that the variability in voter preferences increased the inter-party voting transition. In the country where the dynamics and customary practices, which maintained the class-society structure, it was seen that old problems such as the Northern Ireland problem and the issue of financing elections were faced. Finally, it was also concluded that long-established cultural and urban values differentiated in the country where the “Traditional Opposition”of European integration was maintained.

PDF

___

Alkan, H. (2013). Karşılaştırmalı siyaset başkanlık ve parlamenter sistemler ışığında yayı başkanlık modelleri. Açılım Kitap.
Almond, G. A., &Verba, S. (1963). The civic culture; political attitudes and democracy in five nations. Princeton University Press.
Arakon, M. (2009). Türkiye ile Avrupa Birliği’nde ulusal kimlik ve azınlık sorunları: Batı Avrupa deneyimi ile Türkiye’deki Kürt sorununun karşılaştırılmalı analizi. S. A. Düzgit & A. Kaya (Der.). Fransa ve Türkiye’de toplum diyaloğu önyargıları alma (s. 35-56). İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Armaoğlu, F. (1997). 19. yüzyıl siyasi tarihi (1789-1914).Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Armaoğlu, F. (2005). 20. yüzyıl siyasi tarihi.Alkım Yayınevi.
Arslan, R. (2015). Demokratik yönetim sistemleri. Dora Basım Yayın.
ASEM (Ankara Siyasal ve Ekonomik Araştırmalar Merkezi). (2016). Brexit: İngiltere Avrupa Birliği’nden ayrılıyor. 06.07.2020. http://asem.org.tr/tr/publication/details/7116/Brexit-%C4%B0ngiltere-Avrupa-Birli%C4%9Fi%E2%80%99nden-Ayr%C4%B1l%C4%B1yor.
Ateş, T. (2001). Siyasal tarih. İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Ayhan Türkbay, R. (2014). İngiliz İşçi Partisi’nin ideolojik dönüşümü. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 4(1), 135-156.
Bayhan, A. (2020). 1929dünyaekonomikbunalımı:Büyükbuhran’ınnedenlerivesonuçları.01.08.2020.https://borsanasiloynanir.co/1929-ekonomik-krizi/.
Bayraktar Durgun, G. (2015). Büyük Britanya ve Kuzey İrlanda Birleşik Krallığı. B. Aykaç & Ş. Durgun (Der.). Çağdaş siyasal sistemler(s. 15-66).Alter Yayıncılık.
Bechhofer, F. & Mccrone, D. (2012). Imagining the nation: Symbols of national culture in England and Scotland. Ethnicities, 13(5), 544-564.
Bianchini, F. (2004). A crisis in urban creativity? Reflections on the cultural impacts of globalisation, and on the potential of urban cultural policies. Paper presented at the international symposium the age of the city: the challenges for creative cites February 7th-10th 2004. 19.11.2019. http://www.artfactories.net/IMG/pdf/crisis_urban_creatvity.pdf.
Bilgin, M. (2017). Parlamenter sistemin doğduğu ülke: İngiltere. S. Gökçimen (Der.). Karşılaştırmalı hükümet sistemleri parlamenter sistem Almanya, Güney Afrika, Hindistan, İtalya, İngiltere, Japonya örnekleri (s. 189-238). TBMM Araştırma Merkezi Yayınları.
Black, J. (2015). Kısa İngiltere tarihi. E. Duru (Çev.). Say Yayınları.Canan Sokullu, E. Ş. (2015). Siyasal kültür. S. Sayarı & H. Dikici Bilgin (Der.). Karşılaştırmalı siyaset temel konular ve yaklaşımlar (s. 102-121). İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Canan Sokullu, E. Ş. (2017). İngiltere’nin AB ile imtihanı: Siyasal söylemlerde Avrupa şüpheciliğinin evrimi ve Brexit. EURO Politika. 2017 Özel Sayısı, 11-34.
Cavlak,H.&Celep,B(2019).AvrupaBirliğiveselfdeterminasyon:“İskoyça”örneği.SosyalBilimlerMetinleri,2,14-24.
Curtis,C(2017).HowBritainvotedatthe2017generalelection.05.07.2020.https://yougov.co.uk/topics/politics/articles-reports/2017/06/13/how-britain-voted-2017-general-election.
Çalışkan, K. (2017). Siyasal kültür teorisi: ‘The Civic Culture’ ve eleştirisi. Amme İdaresi Dergisi,50(1), 27-66.
Çam, E. (1999). Siyaset bilimine giriş, Der Yayınları.
Çam, E. (2000). Çağdaş devlet sistemleri.Der Yayınları.
Durdu, Z. (2018). Siyasal kültür, modern devlet ve demokrasinin demokratikleştirilmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi,11(61), 574-582.
Durgun, Ş. (2000). Modern devlet olmanın zorunlu koşulu ulus-devlet midir?. Gazi Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 2(3), 109-124.
Duverger, M. (1994). Siyasal rejimler. İletişim Yayınları.
Duverger, M. (2002). Siyaset sosyolojisi siyaset biliminin öğeleri. Ş. Tekeli (Çev.). Varlık Yayınları.
Ergil, D. (2008).Doğu sorunu teşhisler tespitler. Akademi Kültür Sanat Yayınları.
Eroğul, C. (2016). Çağdaş devlet düzenleri. İmaj Yayınevi.
Evans, G., Heath, A. & Payne, C. (1999). Class: Labour as a catch-all party?. G. Evans (Der.). The end of class politics? Class voting in comparative context.Oxford University Press.
Fisher, J., Denver, D. & Hands, G. (2006). Party membership and campaign activity in Britain. SAGE Publication,12(4), 505–519.
Galbraith, J. K. (2009). Büyük kriz 1929. E. N. Akbaş (Der). Pegasus Yayınları.
Genç, Ö. (2011). Kara ölüm: 1348 veba salgını ve ortaçağ Avrupa’sına etkileri. Tarih Okulu, 10, 123-150.
Giddens, A. (2013). Sosyoloji. C. Güzel (Çev.). Kırmızı Yayınları.
Gökçe, O. & Turan, E. (2016). Siyasal kültür. O. Gökçe (Der.). Siyaset sosyolojisi (s.157-178).Çizgi Kitabevi.
Göze, A. (2013). Siyasal düşünceler ve yönetimler. Beta Yayıncılık.
Gümüş, İ. (2018). Tarihsel perspektifte refah devleti: Doğuş, yükseliş ve yeniden yapılanma süreci. Journal of Political Administratice and Local Studies, 1(1), 33-66.
Heywood, A. (2011). Siyaset, B. B. Özipek vd. (Çev.). Adres Yayınları.
Heywood, A. (2012). Siyasetin temel kavramları. H. Özler (Çev.). Adres Yayınları.
Hobsbawn, E. (2008). Kısa 20. yüzyıl 1914-1991 aşırılıklar çağı. Y. Alogan (Çev.). Everest Yayınları.
Inglehart, R. (1988). Renaissance of political culture. The American Political Science Review, 82(4), 1203-1230.
IpsosMORI (2005). HowBritainvotedin2005.05.07.2020.https://www.ipsos.com/ipsos-mori/en-uk/how-britain-voted-2005.
Ipsos MORI (2010a). HowBritainvotedsinceOctober1974.05.07.2020.https://www.ipsos.com/ipsos-mori/en-uk/how-britain-voted-october-1974.
Ipsos MORI (2010b). HowBritainvotedin2010.05.07.2020.https://www.ipsos.com/ipsos-mori/en-uk/how-britain-voted-2010.
Ipsos MORI (2015).HowBritainvotedin2015.05.07.2020.https://www.ipsos.com/ipsos-mori/en-uk/how-britain-voted-2015.
İnsel, A. (2005). Neo-liberalizm hegemonyanın yeni dili. Birikim Yayınları.
Kama, S. (2016). Parlamenter hükümet sistemi olarak “Westminster Modeli” Britanya örneği üzerine bir deneme. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, 22(2), 161-201.
Karamustafaoğlu, M. T. (1961). İngiliz İşçi Partisi. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 18(1-4), 223-258.
Karluk, S. R. (2003). Avrupa Birliği ve Türkiye. Beta Basım Yayım Dağıtım.
Karluk, S. R. (2014). Avrupa Birliği.Beta Basım Yayım Dağıtım.
Kazgan, G. (2005). Türkiye ekonomisinde krizler (2009-2001) “ekonomi politik” açısından bir irdeleme. İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Kışlalı, A. T. (2000). Siyaset bilimi. İmge Kitabevi.Kobori, M., (2009). Referendums in Britain and Japan: Turnouts, campaigns, and systems. Ritsumeikan Law Review, 26,1-25.
Kurt, H. (2016). Politik kültür ve iletişim. H. Çetin (Der.). Siyaset bilimi (421-467).Orion Kitabevi.
Langlois, G., Boismenu, J., Lefebvre, L. & Regimbald, P. (2003). 20. yüzyıl tarihi. Ö. Turan Çev.). Nehir Yayınları.
Leach, R., Coxall, B., Robins, L. (2011). British politics. Palgrave Macmillan
Lijphart, A. (1996). Çağdaş demokrasiler yirmi bir ülkede çoğunlukçu ve oydaşmacı yönetim örüntüleri. E.Özbudun & E. Onulduran (Çev.). Yetkin Yayınları.
Lıjphart, A. (2006), Demokrasi motifleri otuz altıülkede yönetim biçimleri ve performansları, G. Ayas & U. U. Bulsun (Der.). Salyangoz Yayınları.
McDonnel,A.&Curtis,C(2019).Howbritainvotedatthe2019generalelection.05.07.2020.https://yougov.co.uk/topics/politics/articles-reports/2019/12/17/how-britain-voted-2019-general-election.
Oktay, C. (2005). Siyaset bilimi incelemeleri. Alfa Basım Yayım Dağıtım.
Parker, S. (2009). Büyük çöküş. B. Çekmece (Çev.). Arkadaş Yayınevi.
Parlak, B. & Cantürk, C. (2009). Karşılaştırmalı siyasal ve yönetsel yapılar. Alfa Akademi Yayınevi.
Powell, M. & Hewitt, M. (1998). The end of the welfare state?. Social Policy and Administration. 32(1), 1-13.
Qvortrup, M. (2000). Are referendums controlled and pro-hegemonic?. Political Studies. 48, 821–826.
Ringhand, L. A. (2002). Concepts of equality in British election financing reform proposals. Oxford Journals of Legal Studies22(2), 253-273.
Roskin,M. G., Cord, R. L, Medeiros, J. A. & Joenes, W. S. (2015). Siyaset bilimi. Atilla Yayla (Çev.). Adres Yayınları.
Roskin, M. G. (2016). Çağdaş devlet sistemleri siyaset, coğrafya, kültür.B. Seçilmişlioğlu (Çev.). Adres Yayınları.
Sander, O. (2016). Siyasi tarih 1918-1994. İmge Kitabevi.
Sandıklı, A. & Kaya, E. (2012). Çatışma çözümü ve Türkiye’de Kürt meselesi. Bilge Adamlar Stratejik Araştırmalar Merkezi Yayını.
Sarıbay, A. Y. (1998). Siyasal sosyoloji. Der Yayınları.
Sarıbay, A. Y. & Öğün, S. S. (1999).Politikbilim.Alfa Basım Yayım Dağıtım.
Sarıbay, A. Y. (2008). Global bir bakışla politik sosyoloji. Everest Yayınları.
Seyd, P. & Whiteley, P. (2004). British party member. Party Politics, 10(4), 355-366.
Şaylan, G. (1981). Çağdaş siyasal sistemler. Sevinç Matbaası.
Tanilli, S. (2010). Uygarlık tarihi. Cumhuriyet Kitapları.
Tekeli, İ. & İlkin, S. (2009).1929 dünya buhranında Türkiye’nin iktisadi politika arayışları. Bilge Kültür Sanat Yayıncılık.
Tontuş, H. Ö. (2015). Tüm yönleriyle sağlık turizmi/ülkeler. 17.07.2020. http://www.saturk.gov.tr/ust.php.
Tüysüzoğlu, G. (2011). İkinci Dünya Savaşı sonrası İngiliz dış politikası: İmparatorluk yaşıyor mu?”. Akademik Bakış Dergisi,26, 1-23.
Uzun, C. D. (2011). Anayasa önerilerinde siyasi partilerin finansmanı ve yeni bir öneri”, TBB Dergisi, 94, 235-258.
Uzun, C. D. (2014). Siyasi partilerin finansmanı, devlet yardımları, sınırlamalar ve mali denetim. Seta Analiz,110, 5-41.
Wilson, R. W. (2000). "The many voicesof political culture: Assessing different approaches. World Politics, 52(2), 246-273.
Yayla, A. (2003). Siyasî düşünceler sözlüğü.Adres Yayınları.
Yayla, A. (2014). Karşılaştırmalı siyasal sistemler.Adres Yayınları.
Yayla, A. (2015). Siyaset bilimi.Adres Yayınları.
Yılmaz, B. (2008). İngiltere’de siyaset; seçimler ve siyasal partiler. 13.08.2020. http://baskanlikreferandumu.siyasaliletisim.org/wp-content/uploads/2008/12/ingilteredesiyaset.pdf.
Yurttaşer, M. A. (2017). Geçmişten günümüze kıta Avrupa’sı ve İngiltere politikalarının karşılaştırılması. EURO Politika.2017 Özel Sayısı, 219-236.
Yüzyıl Savaşları. (2020). 22.07.2020. https://www.tarihiolaylar.com/tarihi-olaylar/yuzyil-savaslari-1337-1453-391.

Turkish Studies - Economics, Finance, Politics-Cover

ISSN: 2667-5625
Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ