Doğaya Bağlılığın Doğa Yürüyüşlerine Katılım Motivasyonu Üzerindeki Etkisi

Doğaya bağlılığın doğa yürüyüşlerine katılım motivasyonu üzerindeki etkisini inceleyen bu çalışmanın amacı mevcut değişkenler arasındaki ilişki üzerinden doğa tabanlı etkinlikler düzenleyen seyahat acentalarına ve diğer kuruluşlara pazarlama ve tanıtım bağlamında öneriler oluşturabilmektir. Bu amaç göz önünde bulundurularak araştırmanın örneklemi Mersin il sınırları içerisinde düzenlenen doğa yürüyüşü turlarına katılan kişiler olarak belirlenmiştir. Örneklem grubundan veri toplamak amacıyla Doğaya Bağlılık Ölçeği ve Doğa Yürüyüşlerine Katılım Motivasyonu Ölçeğinden oluşan anket formundan yararlanılmıştır. 03 Ocak – 02 Mart 2020 tarihleri arasında yapılan veri toplama işleminin sonucunda toplam 280 anket formu elde edilmiştir. Yapılan regresyon analizi sonucunda doğaya bağlılığın doğa yürüyüşlerine katılım motivasyonlarını; eğitim boyutunda (R2) %59,3; sağlık boyutunda (R2) %52,5; sosyal boyutunda (R2) %52,2; gözlem boyutunda (R2) %48,2 ve zaman boyutunda (R2) %47,3 oranında açıklama gücüne sahip olduğu tespit edilmiştir. Araştırmada elde edilen sonuçlar alanyazın göz önüne alınarak tartışılmış, teori ve uygulamaya öneriler sunulmuştur.

The Effect of Connectedness to Nature on Motivation for Participating in Hiking

The aim of this study, which examines the effect of connectedness to nature on the motivation to participate in hiking, is to provide marketing and promotional suggestions to travel agencies and other organizations that organize nature-based activities through the relationship between existing variables. Considering the aim of the study, the sample of the study was designed as people who participated in hiking tours organized within the province of Mersin. In order to collect data from the sample group, the questionnaire form consisting of the Connectedness to Nature Scale and the Motivation for Participation in Hiking Scale was used. As a result of the data collection performed between 03 January - 02 March 2020, a total of 280 questionnaires were collected. The result of regression analysis shows that connectedness to nature can predict the dimensions of the motivation for participation in hiking as follows; educational (R2: 0,593), health (R2: 0,525), sociality ((R2: 0,522), observation (R2: 0,482), good-time (R2: 0,473). The results of the study emphasize the connectedness to nature as a strong predictor of motivation for participation in nature-based activities. The results of the study are discussed considering the literature, and implications for the theory and practice are presented

PDF

___

Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S. ve Yıldırım, E. (2012). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri (SPSS Uygulamalı). Sakarya: Sakarya Yayıncılık.
Ardahan, F. (2012). Doğa yürüyüşü yapanların yaşam doyum düzeyleri ile duygusal zeka ve yaşam doyumu arasındaki ilişkinin incelenmesi. Mediterranean Journal of Humanities, I2(1):11-19.
Ardahan, F. and Lapa, Y.T. (2010), Outdoor recreation: the reasons and carried benefits for attending outdoor sports of the participants of cycling and/or trekking activities. International Journal of Human Sciences, 8(1): 1327- 1341.
Ardahan, F. ve Yerlisu L., T. (2011). Açık alan rekreasyonu: bisiklet kullanıcıları ve yürüyüşçülerin doğa sporu yapma nedenleri ve elde ettikleri faydalar, Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(1): 1327-1341.
Ardahan, F. ve Mert, M. (2013). Bireyleri doğa yürüyüşü yapmaya motive eden faktörler ölçeği ve bu faaliyetlere katılarak elde edilen faydalar ölçeğinin Türk popülasyonu için geçerlilik güvenirlilik çalışması. International Journal of Human Sciences, 10(2): 338-355.
Bektaş, F., Kural, B. ve Orçan, F. (2017). Doğaya bağlılık ölçeğinin Türkçe uyarlaması: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 11(1): 77-86.
Brandão, A., Peixoto, D., Frontini, R., Fernandes, D., and Clemente, F. M. (2019). Motivation between trekking and Trail Running. CIDESD 2019 International Congress. Porto. ss: 111-111.
Burnett, D. (1994). Exercising Better Management Skills. Personnel Management, 26(1): 42-46
Chazaud, P. (2004). Management du tourisme et des loisirs sportifs de pleine nature. Voiron: Edition PUS.
Davis, N. and Gatersleben, B. (2013). Transcendent Experiences in Wild and Manicured Settings: The Influence of the Trait “Connectedness to Nature. Ecopsychology, 5(2): 92–102.
Derman E. (2018). Serbest Zaman Aktivitesi Olarak Doğa Yürüyüşüne Gençlerin Katılım Kısıtlarının Belirlenmesi. International Journal of Academic Value Studies, 4(19): 429-434.
Ekinci, E., Yenel, F., ve Sarol, H. (2012). Doğa Yürüyüşlerine Katılım Motivasyon Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. I. Rekreasyon Araştırmaları Kongresi Bildiriler Kitabı, (s. 222-228). Antalya.
Fisher, A. (2002). Radical ecopsychology: Psychology in the service of life. New York: State University of New York Press.
Gürsoy, Y. ve Tengilimloğlu, E. (2019). Doğa Yürüyüşlerinde Sosyo-demografik Özellikler ve Katılım Motivasyonları: Beyşehir Doğa Yürüyüşçüleri Üzerine Bir Araştırma. Journal of Recreation and Tourism Research, 6(2): 113-129.
Hilton, P. (1992). Alien Rope Tricks. Personnel Management, 24 (1): 45-51. Holden, A. and Sparrowhawk, J. (2002). Understanding the motivations of ecotourists: the case of trekkers in Annapurna, Nepal. International Journal of Tourism Research, 4(6): 435–446.
İbrahim, H. and Cordes, K., A. (2008). Outdoor Recreation Enrichment for a Lifetime. Sagamore Publishing LLC, Champaign United States.
Kalaycı, Ş. (2016). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Ankara: Asil Yayıncılık.
Kalkan, A. (2012). Açık Alan Rekreasyonu, Doğa Sporları Yapan Bireylerin Bu Sporları Yapma Nedenleri: Antalya Örneği, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
Leopold, A. (1949). A Sand County Almanac: With essays on conservation from Round River. New York: Ballantine Books.
Levi, J. (1994). Sign of The Times: An Outdoor Education Project with Profoundly Deaf and Hearing Children. The Journal of Adventure Education and Outdoor Leadership, 11(2): 23-25.
Lindberg, K., Veisten, K., and Harkjerr Halse, A. (2018). Analyzing the deeper motivations for nature-based tourism facility demand: a hybrid choice model of preferences for a reindeer visitor center. Scandinavian Journal of Hospitality and Tourism, 19(2): 157–174.
Magnini, V. P. and Karande, K. (2010). An Experimental Investigation into the Use of Written Smell References in Ecotourism Advertisements. Journal of Hospitality & Tourism Research, 34(3): 279–293.
Mayer, F. S. and Frantz, C. M. (2004). The connectedness to nature scale: A measure of individuals’ feeling in community with nature. Journal of Environmental Psychology, 24(4): 503– 515.
McKenzie, M. D. (2000). How Are Adventure Education Program Outcomes Achieved?: A Review of The Literature. Australian Journal of Outdoor Education, (5)1: 19-28.
McRoberts, M. (1994). Self-Esteem in Young Offenders. The Journal of Adventure Education and Outdoor Leadership, 11(4): 9-11.
Nisbet, E. K., Zelenski, J. M. and Murphy, S. A. (2008). The Nature Relatedness Scale. Environment and Behavior, 41(5): 715–740.
Pereira, M. and Forster, P. (2015). The Relationship between Connectedness to Nature, Environmental Values, and Pro-environmental Behaviours. Reinvention: An International Journal of Undergraduate Research, 8(2). http://eprints.worc.ac.uk/4081/ (Erişim Tarihi: 15.02.2020).
Rosa, C. D., Collado, S., Profice, C. C. and Larson, L. R. (2019). Nature-based recreation associated with connectedness to nature and leisure satisfaction among students in Brazil. Leisure Studies, 38(5): 1–10.
Roszak, T. (1995). Where psyche meet Gaia. (Editörler) Roszak, T., Gomes, M. E. Kanner, A. D.: Ecopsychology: Restoring the earth, healing the mind içinde (ss. 1-17) San Francisco: Sierra Club Books.
Roszak, T., Gomes, M. E., Kanner, A. D. (1995). Ecopsychology: Restoring the earth, healing the mind. San Francisco: Sierra Club Books.
Roszak, T. (2001). The voice of the earth: An exploration of ecopsychology. Phanes Press.
Sağcan, M. (1986). Recreation and Tourism (Rekreasyon ve Turizm). İzmir: Cumhuriyet Press (Basımevi).
Schmidt, S. (2007). Wandertourismus, Fachbereich VI Geographie/Geowissenschaftten
Oberseminar: Sporttourismus (WS 07/08) Seminarleiterin: Dr. Elke Freitag Universität Trier. https://www.landentwicklung.de/fileadmin/sites/Landentwicklung/Dateien/Investive_Massnah men/Tourismus/Wandertourismus.pdf [Erişim Tarihi: 10.03.2020].
Schultz, P.W. (2002). Inclusion with nature: The psychology of human-nature relations. İçinde
P.Schmuck and P.W.Schultz (Editörler), The psychology of sustainable development (ss.61–78). New York: Kluwer.
Schultz, P. W., Shriver, C., Tabanico, J. J., and Khazian, A. M. (2004). Implicit connections with nature. Journal of Environmental Psychology, 24(1): 31–42.
Tauber, P. G. (2012). An Exploration of the Relationships Among Connectedness to Nature, Quality of Life, and Mental Health (master’s thesis). Utah State University, Utah, United States of America.
Wagner, R. J. and Roland, C. C. (1992). How Effective Is Outdoor Training?. Training and Development, 46 (7): 61-66.
Yerlisu Lapa, T., Ardahan, F. and Yıldız, F. (2010). Bisiklet etkinliklerine katılan bireylerin profilleri, bu Sporu yapma nedenleri ve elde ettikleri faydalar 11. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi: Türkiye: Antalya.