İlhanlılar devrine ait Farsça fermânların protokol, metin ve sonuç olmak üzere üç bölümden oluştuğu söylenebilir. Protokolde dua cümlesinin yanı sıra, fermânın kimin adına gönderildiği ve gönderenin adları zikredilir. Metin kısmında belgenin ilgili olduğu kişilerin adları, fermânın düzenlenmesine neden olan konu, niyet beyanı, olayın tekerrüründe verilecek ceza ile tehdit etme, düzenlemelere uyulması ve onlara güvenilmesine davet etme ve istekler; Sonuç kısmında tarih, mekân, dua cümlesi ve diğer dinî formüller yer alır.  Moğol devrine ait Farsça fermânların tarz olarak farklı versiyonlarına rastlanmaktadır. Bu çalışmada İlhanlı hükümdârı Olcayto devrine ait iki fermân örneği ele alınmış, bunların tercümeleri ile birlikte değerlendirmesi yapılmıştır. Bunlardan birincisi Emîr Kutluğşâh’a ait olup, Erdebîl eyâleti sınırları içindeki vakıfların uygunsuz kullanımı ile ilgilidir. İkincisi Vezîr Sa‘dü’d-dîn’e ait olup, birinci fermânın tasdiki mahiyetindedir.

It can be said that the Persian firmans belonging to Ilkhanidar era consist of three parts as protocol, text and conclusion. In the protocol, besides the prayer list, the name of the sender and the name of the addressee are mentioned. In the text section, the names of the persons to whom the document relates, the subject of the arrangement of the firman, declaration of intention, threatening with repetition of the case, observing the regulations and inviting them to trust and requests; In the conclusion, history, space, prayer codes and other religious formulas are included. Different versions of the Persian firmans belonging to the Mongol era are found in style. In this study, two firman examples belonging to Ilkhanid ruler Olcayto were handled and evaluated together with their translations. The first of these belongs to Emir Kutlugshah and concerns the improper use of foundations within the borders of the Erdebil state. The second one belongs to Vazîr Sa'dü'd-dîn and is the confirmation of the first firman.