Hanedandan bir şair: Safiye Sultanzâde Mehmed Rezmî

Osmanlı hanedanına mensup şairlerden birisi olan Safiye Sultanzâde Mehmed Rezmî, 17. yüzyılda yaşamıştır. IV. Murad’ın torunlarından olan Rezmî, IV. Mehmed ve III. Ahmed dönemlerinde devletin çeşitli kademelerinde pek çok görev almıştır. Rezmî’nin bilinen tek eseri, divanıdır. Şiirlerinde dönemin sosyal hayatına dair pek çok iz bulmak mümkündür. Rezmî’nin divanı; şairin kendisine ve çevresine dair içerdiği bilgiler, sosyal hayata dair taşıdığı izler, barındırdığı yerel unsurlar ve dil özellikleri bakımından önemlidir.

A poet one of the ottoman dynasty: Safiye Sultanzâde Mehmed Rezmî

Safiye Sultanzâde Mehmed Rezmî who is a poet one of the Ottoman dynasty members lived in seventeenth century. Rezmî who is one of the grandsons of Murad IV served at various positions in the government during the reign of Mehmed IV and Ahmed III. The unique known literal work of Rezmî is divan. In his poems, it is possible to find lots of traces concerning the social life of his period. Divan of Rezmî is significant with respect to the details about himself and his environment, reflections of social life, local elements it contains and its language fertures.

PDF

___

CANKANAT, Ruhi. (1970). Safâyî Tezkiresi (Tezkire-i Safâyî). Yayınlanmamış Lisans Tezi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi.

ÇAPAN, Pervin. (2005). Mustafa Safayî Efendi, Tezkire-i Safayî (Nuhbetü’l-Âsâr Min Fevâidi’l-Eş’âr) İnceleme-Metin-İndeks. Ankara.

Fındıklılı Silahdar Mehmed Ağa. (1964). Nusretnâme. Sad: İsmet Parmaksızoğlu. İstanbul.

GÜRBÜZ, Mehmet. (2005). Rezmî Divanı, (İnceleme-Metin-İndeks). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Hüseyin Ayvansarâyî. (1978). Vefeyât-ı Selâtin ve Meşâhir-i Ricâl. Haz: Fahri Ç. Derin. İstanbul.

Hüseyin Ayvansarâyî. (1985). Mecmua-i Tevârih. Haz: Fahri Ç. Derin-Vahid Çabuk. İstanbul.

Hammer. (1993). Büyük Osmanlı Tarihi. İstanbul.

İsmail Beliğ. (1999). Nuhbetü’l-Âsâr Li-Zeyli Zübdetü’l-Eşâr. Haz: Abdülkerim Abdülkadiroğlu, Ankara.

İstanbul Kütüphaneleri Türkçe Yazma Divanlar Kataloğu. (1967). İstanbul.

KAYA, Bilge. (2002). Hisâlî, Hayatı-Eserleri ve Metâliü’n-Nezâir Adlı Eserinin Birinci Cildi (İnceleme-Metin). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.

KÖKSAL, M. Fatih. (2001). Edirneli Nazmî, Mecmaü’n-Nezâir (İnceleme-Tenkitli Metin). Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi.

Mehmed Süreyyâ. (1308-1315). Sicill-i Osmânî. İstanbul.

Mustafa Mûcib. (1997). Mûcib Tezkiresi (İnceleme-Tenkidli Metin-Dizin-Sözlük). Haz: Kudret Altun. Ankara.

MUTLU, Şamil. (1992). Mehmed Dâniş Bey ve Eserleri/Netîcetü’l-Vekâyî - Sefâretnâme-i Şâhî. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi.

Müstakimzâde Süleyman Saadettin Efendi. (2000). Mecelletü’n-Nisab. Ankara.

Sâlim. (1315). Tezkire-i Sâlim. İstanbul.

Seyyid Rıza. (2002). Rıza Tezkiresi. Haz: M. Sadık Erdağı. Ankara.

Silahdarzâde Mehmed Emin. (tarihsiz). Silahdar Tezkiresi. Millet Kütüphanesi, Ali Emiri Tarih, nr. 795.

Solakzâde Mehmed Hemdemî Çelebi. (1989). Solakzâde Tarihi. Haz: Vahit Çabuk, Ankara.

Şefkat. (tarihsiz). Şefkat Tezkiresi. Yapı Kredi Sermet Çifter Kütüphanesi, nr. 816.

Şeyhî Mehmed Efendi. (1989). Vakâyiü’l-Fuzalâ (Şakâyık-ı Numaniye ve Zeyilleri). Haz: Abdülkadir Özcan, İstanbul.

TUMAN, Mehmet Nail. (2001). Tuhfe-i Nailî: Divan Şairlerinin Muhtasar Biyografileri. Haz: Cemal Kurnaz-Mustafa Tatcı. Ankara.

ULUÇAY, Çağatay. (2001). Padişahların Kadınları ve Kızları. Ankara.

UZUNÇARŞILI, İsmail Hakkı. (1988). Osmanlı Devletinin Saray Teşkilatı. Ankara.

Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi-Cover

ISSN: 1306-8253
Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
Başlangıç: 1994
Yayıncı: Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Türk Kültürü Açısından Hacı Bektaş-ı Veli Araştırmaları Uygulama ve Araştırma Merkezi