Ahmed Yesevî, Yûnus Emre ve Hacı Bektaş Velî'de insan anlayışı

Türk insanının terbiyesi, ahlakî davranışları ve iman anlayışında önemli roller üstlenen mutasavvıflar, gerek eserleri gerekse yaşantılarıyla örnek insanın vasıflarını belirlemişlerdir. Türkistan’da Ahmed Yesevi, Türkiye sahasında Yûnus Emre ve Hacı Bektaş Velî ferdtoplum ilişkisini göz ardı etmeden insanda aranılan ve olması gereken iyi, doğru ve güzel olan unsurları ifade etmişlerdir. Bu bağlamda, her iki dünyada da huzuru ve mutluluğu amaçlayan insan, “yaratılışın gayesi”ne uygun yaşamalıdır.

Human understanding in Ahmed Yesevî, Yûnus Emre and Haci Bektash Velî

Mystic people who have an important part in people’s training, moral behaviours and faith understanding have determined the qualities of model people in terms of both their works and livings. Ahmed Yesevi in Turkestan, Yûnus Emre and Hacı Bektaş Velî in Turkey expressed the good, true and nice elements for people who do not reckon without the connection of person and society. In this context the person who aims ease and happiness in both worlds must live according to the aim of genesis.

PDF

___

Abdulkerim Ceylî. (1988). İnsan-ı Kâmil. (Çev. Abdulkadir ÇİÇEK). İstanbul.

Ahmed Yesevî. (1991). Divan-ı Hikmet. (Haz. Kemal ERASLAN). Ankara.

AYNÎ, Mehmet Ali. (1985). İslâm Tasavvuf Tarihi. İstanbul.

BİLGİSEVEN, Amiran Kurtkan. (1977). Sosyolojik Açıdan Tasavvuf ve Laiklik. İstanbul.

Hacı Bektaş Velî. (1986). Makâlât. (Haz. Esat COŞAN). Ankara.

Kur’ân-ı Kerîm. Beled, Tin ve Yûsuf Sureleri.

TATCI, Mustafa. (1990). Yûnus Emre Divanı. Ankara.

TİMURTAŞ, Faruk Kadri. (1972). Yûnus Emre Divanı. İstanbul.

Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi-Cover

ISSN: 1306-8253
Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
Başlangıç: 1994
Yayıncı: Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Türk Kültürü Açısından Hacı Bektaş-ı Veli Araştırmaları Uygulama ve Araştırma Merkezi