KAMU GÖREVLİLERİ ETİK DAVRANIŞ İLKELERİ VE MEMURLAR TARAFINDAN ALGILANMASI

Kamu yönetimi etiği, kamu hizmetlerinin her aşamasında çalışanlarıneşitlik, adalet, hesap verebilirlik, nezaket ve saygı, dürüstlük, kamu yararı,hakkaniyet gibi temel değerler çerçevesinde hareket etmesidir. Etik bir kamuyönetimi, kamu hizmetinin en temel bileşenidir.Türk kamu yönetiminde 2005 yılına kadar etik kodların tek bir mevzuathükmü altında birleştirildiği bir metin söz konusu değildi. Etik ilke ve değerlerbirçok kanun ve yönetmelik altında dağınık vaziyette sayılmıştı. Bu dağınıklığa,Kamu Görevlileri Etik Kurulu 2005 yılında çıkardığı Kamu Görevlileri Etik Davranışİlkeleri Yönetmeliği ile bir son vermiştir. Bu yönetmelik ile kamu çalışanlarınıntamamı için kılavuz niteliğinde 18 adet etik kod belirlenmiştir. Etik ilke ve kodlarınvarlığı, kamu yönetimimiz için hayati niteliktedir. Çünkü etik kodlar ile çalışanlaretik sınırlar içerisinde hareket edebilmekte, olası çıkar çatışması veya ikilemlerlekarşı karşıya kaldıklarında daha kolay karar verebilmektedir.Bu çalışmanın amacı; Diyarbakır ilinde görev yapan memurların EtikDavranış İlkeleri’ne yönelik algılarını belirlemeye çalışmak ve demografiközelliklerine göre bu algının farklılıklarını tespit etmektir. Çalışmada birincil verilerkullanılmış, bu veriler anket metoduyla elde edilmiştir. Araştırma, 657 sayılı DevletMemurları Kanunu’na tabi olarak çalışan memurlara uygulanmıştır. Araştırmabulgularına göre; memurların Etik Davranış İlkeleri’ne yönelik algıları yöneticiolup olmama durumuna, cinsiyete, eğitim seviyesine, gelir düzeyine, etik eğitimalmalarına, Kamu Görevlileri Etik Kurulu’nu bilmelerine, kamu personelinin etikkonusunda duyarlı olup olmadığını düşünmelerine ve etik haftasını bilmelerinegöre anlamlı farklılık göstermektedir.

PERCEPTIONS OF OFFICERS ABOUT GUIDELINES FOR ETHICAL BEHAVIOR PRINCIPLES OF PUBLIC OFFICER

Public administration ethics is the acts of public personnel within the framework of equality, justice, accountability, kindness, respect, integrity, public interest and equity while performing public service. An ethical Public administration is the main component of public service. There has been no single text about ethical codes in Turkish public administration that are united under a single legislation until 2005. Ethical principles and values were dispersed across many different laws and regulations. This dispersion was ended by Ethical Board of Public Servants with publishing Guidelines for Ethical Behavior Principles of Public Personnel in 2005. 18 ethical codes have been determined as guidelines for all public personnel with this legislation. The existence of ethical codes and principles is vital for our public administration. Because ethical codes help public personnel to act in ethical boundaries and decide easily when they confront with conflict of interest or dilemmas. The purpose of this study is to determine the perception of public personnel in Diyarbakır province towards Guidelines for Ethical Behavior Principles and to find out whether this perception differs according to demographic variables. Primary data has been collected through survey method and used in analyses. The research has been applied to public officers whom work under the code of Civil Service numbered 657. According to study findings, perception of public personnel towards Guidelines for Ethical Behavior Principles differs for groups which are managerial status, sex, education level, income level, having ethics education, knowing Ethical Board of Public Servants, thoughts about public personnel’s ethical sensitivity and knowing Week of Ethics. Keywords: Ethics, Public Administration E

PDF

___

Adams, J. Tashchian, A. ve Shore, T. (2001). “Codes of Ethics as Signals for Ethical Behavior”, Journal of Business Ethics, 29, 199–211.
Billington, R. (2011). Felsefeyi Yaşamak: Ahlak Düşüncesine Giriş, (Çev. Abdullah Yılmaz), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Cengiz, E. (1998). “Töre Bilimde Değer ve Ölçüt Sorunu”, Doğu Batı, 1(4), 29–44.
Cevizci, A. (1999). Paradigma Felsefe Sözlüğü, İstanbul: Paradigma Yayınları.
Cevizci, A. (2002). Etiğe Giriş, İstanbul: Paradigma Yayınları.
Chandler, R. C. (1983). “The problem of Moral Reasoning in American Public Administration: A Case for A Code of Ethics”, Public Administration Review, 43(1), 32–39.
Collste, G. (2012). “Applied and Professional Ethics”, Kemanusiaan, 19(1), 17-33.
Eryılmaz, B. (2012). Kamu Yönetimi: Düşünceler, Yapılar, Fonksiyonlar, Politikalar, Kocaeli: Umuttepe Yayınları.
Eryılmaz, B. ve Biricikoğlu H. (2011). “Kamu Yönetiminde Hesap Verebilirlik ve Etik”, İş Ahlakı Dergisi, 4(7), 19–45.
Etik Rehberi (2017). Kamu Görevlileri Etik Rehberi, Ankara. http://etik.gov.tr/etik_ rehberi.pdf (Erişim Tarihi: 24.05.2020)
Frankena W. K. (1988). Ethics, New Jersey: Prentice Hall Press.
George, D. ve Mallery, P. (2010). SPSS for Windows Step by Step: A Simple Guide and Reference, Boston: Pearson Education.
Gürbüz, S. ve Şahin F. (2018). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri, Ankara: Seçkin Yayınları.
Koçyiğit, M. ve Karadağ E. (2016). “Etik Teorilerine Dayalı Bir “Etik Eğilimler Ölçeği Geliştirme Çalışması”, İş Ahlakı Dergisi 9, 283-307.
Kuçuradi, I. (2006). Etik, Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu Yayınları.
Motilal, S. (2010). Applied Ethics and Human Rights: Conceptual Analysis and Contextual Applications, Delhi: Anthem Press.
Özdemir, M. (2008). “Kamu Yönetiminde Etik”, ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 4(7), 179–195.
Özlem, D. (2004). Etik - Ahlâk Felsefesi, İstanbul: İnkılap Kitabevi.
Pieper, A. (2012). Etiğe Giriş, (Çev: Veysel Atayman ve Gönül Sezer), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Plant, J. (2001). “Codes of Ethics”. Handbook of Administrative Ethics, (Ed. Terry L. Cooper), New York: Marcel Dekker Inc, 309–333.
Schwartz, M. (2001). “The Nature of the Relationship between Corporate Codes of Ethics and Behaviour”, Journal of Business Ethics, 32, 247–262.
Singh, J. B. (2011). “Determinants of the Effectiveness of Corporate Codes of Ethics: An Empirical Study”, Journal of Business Ethics, 101(3), 385–395.
Somers, M. J. (2001). “Ethical Codes of Conduct and Organizational Context: A Study of the Relationship Between Codes of Conduct, Employee Behavior and Organizational Values”, Journal of Business Ethics, 30, 185–195.
Svara, J. (2015). The Ethics Primer for Public Administrators in Government and Nonprofit Organizations, Burlington: Jones & Bartlett Learning.
Tepe, H. (1998). “Bir Felsefe Dalı Olarak Etik: Etik Kavramı, Tarihçesi ve Günümüzde Etik”, Doğu- Batı, 1(4), 11–27.
Tüsiad, (2003). “Kamu Hizmetinde Etik: Güncel Konular ve Uygulama”, 1–98.
Tüsiad, (2005). “Devlette Etikten Etik Devlete: Kamu Yönetiminde Etik: Kavramsal ve Uluslararası Uygulamalar” Cilt I, (Ed. Cüneyt Yüksel), İstanbul.
Uzun, Y. (2017). “Kamu İdarelerinde Etik Yönetim Altyapısı ve Değerlendirilmesi”, Kamu Denetçiliği Kurumu Ombudsman Akademi Dergisi, 3(6), 107–141.
Valentine, S. ve Barnett, T. (2003). “Ethics Code Awareness, Perceived Ethical Values, and Organizational Commitment”, Journal of Personal Selling & Sales Management, 23(4), 359–367.