İDARİ YARGILAMA USULÜNDE İNCELENMEKSİZİN RET KARARLARI

İdari yargı mercileri yargılama faaliyetini ara kararla yürütür ve ilerletir,nihai karar ile uyuşmazlığı sonlandırırlar. Ara kararlar uyuşmazlığın esası hakkındakarara varabilmek için yargılamanın ilerlemesini sağlayan kararlardır. Nihai kararise uyuşmazlığı usulden veya esastan sona erdiren kararlardır. İdari yargılamadaara karar ile nihai kararların da türleri bulunmaktadır.Uyuşmazlığı usulden sona erdiren kararlar genellikle ilk inceleme üzerineverilmektedir. İdari yargılama usulünde ilk inceleme üzerine verilen tüm karartürleri ve sebepleri 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununda düzenlenmemiştir.“Davanın incelenmeksizin reddine” ilişkin usuli karar türü ve bu karar türününtüm sebepleri hususunda mevzuatta bir düzenleme bulunmamaktadır. Davanınincelenmeksizin reddine dair karar, nihai karar olarak verildiği gibi ara karar olarakda verilebilmektedir.İdari yargı uygulamasında birçok sebebe dayanılarak incelenmeksizinret kararı verilmektedir. Çalışmada, idari yargı uygulamasında istikrar kazananincelenmeksizin ret karar türü ve sebepleri incelenmiştir. Ayrıca bu karar türüve sebeplerinin 2577 sayılı Kanunda ilk inceleme konuları arasına dâhil edilipedilmemesi gerektiği tartışılmış ve incelenmeksizin ret kararlarına ilişkin bir kanunhükmü önerisinde bulunulmuştur.

NON-SUIT WITHOUT EXAMINATION IN ADMINISTRATIVE TRIAL PROCEEDINGS

Administrative judicial authorities conduct and advance judicial proceedings with interlocutory decisions, terminating the dispute with the final decision. Interlocutory decisions are decisions that allow the proceedings to proceed in order to decide on the merits of the dispute. The final decisions are decisions that end the dispute on procedural grounds or a limine. There are also types of interlocutory and final decisions in administrative proceedings. Decisions that end the dispute on procedural grounds are usually made on the first examination. All kinds of decisions made on the first examination in the administrative proceeding procedure and their reasons are regulated in the law no 2577 of Administrative Jurisdiction Procedure. There is however no regulation in the legislation concerning the type of procedural decision regarding the nonsuit without examination and all the reasons for this type of decision. The non-suit without examination decision may be made as an interlocutory decision as well as a final decision. In the administrative judicial practice, a non-suit without examination decision is made on the basis of many reasons. In this study, the type of non-suit without examination decision and the reasons for non-suit without examination decisions which have become permanent in the administrative judicial practice are examined. In addition, it was discussed whether this type of decision and its reasons should be included among the first examination subjects in the law no 2577 and a legal provision regarding the non-suit without examination decisions has been suggested.

PDF

___

Adalet Bakanlığı, Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu’ndan Hukuk Muhakemeleri Kanununa, Ankara, 2011.
Akyılmaz, Bahtiyar-Sezginer, Murat-Kaya, Cemil, Türk İdare Hukuku Dersleri, Yenilenmiş 9. Baskı, Ankara, 2018.
Coşkun, Mehmet Said (Online), “Medeni Usul Hukukunda Kesin Hükmün Etkileri”, www.academia.edu, (e.t. 21.01.2019).
Çağlayan, Ramazan, “İdari Yargıda Kesin Hüküm”, Erzincan Hukuk Fakültesi Dergisi, C. III: 1: 123-141.
Çağlayan, Ramazan, İdare Hukuku Dersleri, Yeni Sisteme Göre Güncellenmiş 6. Baskı, Ankara, 2018.
Eraslan Yunus, Türk Hukukunda Yargı Mensuplarının Disiplin Sorumluluğu, Ankara, 2018.
Göran, Sait-Berkarda, Kemal-Ayanoğlu, Taner-Berk, Kahraman, İdari Yargılama İlgili Konular, Danıştay ve İdari Yargı Günü 135. Yıl Sempozyumu, 9 Mayıs 2003, Ankara, 2004.
Gözler Kemal-Kaplan, Gürsel, İdare Hukuku Dersleri, Güncellenmiş 20. Baskı, Bursa, 2018.
Gözübüyük, A. Şeref, Yönetsel Yargı, Ankara, 2007.
Işıklar, Celal, “İdari Yargıda Derdestlik”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. XVI: 12, 2012: 63-106.
Kalabalık, Hâlil, İdari Yargılama Usûlü Hukuku, Konya, 2009.
Kuru, Baki-Arslan, Ramazan-Yılmaz, Ejder, Hukuk Muhakemeleri Usûlü, Ankara, 2006.
Onar, Sıddık Sami, İdare Hukukunun Umumi Esasları, C. 1, İstanbul, 1962.
Önen, Ergun, Medeni Yargılama Hukuku, Ankara, 1979.
Özkaya Ferendeci, Hamide Özden, Kesin Hükmün Objektif Sınırları, İstanbul, 2009.
Pekcanıtez, Hakan-Atalay, Oğuz-Özekes, Muhammet, Medeni Usûl Hukuku, Ankara, 2011.
Şekerci, Ersin, “Yönetsel Yargılama Hukukunda Derdestlik”, Ankara Barosu Dergisi: 1989/3: 429-449.
Tan, Turgut, İdare Hukuku, Ankara, 2011.
Tanrıver Süha, Medeni Usûl Hukukunda Derdestlik İtirazı, Ankara, 1998.
Telli, Semih Tekin, “İdari Yargıda Kesin Hüküm”, İdare Hukuku ve İdari Yargı ile İlgili İncelemeler, Ankara, 1980.
Ulukapı, Ömer, “Medeni Usûl Hukukunda Derdestlik ve Sonuçları”, Yargıtay Dergisi, 1995: 4: 395-445.
www.uyap.gov.tr (Tüm yargı kararları bu siteden alınmıştır)