Amaç: Bu çalışmada acil servise başvuran torakoabdominal trav- malı hastalarda tespit edilen diyafram yaralanmalarında hastaların özellikleri ve tedavi yönetimi gözden geçirildi. Çalışma planı: Nisan 2005 ve Aralık 2011 tarihleri arasında Ankara Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Acil Servise tora- koabdominal travma nedeni ile başvuran ve diyafram yaralanması tanısı konulan 20 hastanın (18 erkek, 2 kadın; ort. yaş 44.4±13.8 yıl; dağılım 18-72 yıl) tıbbi dosyası retrospektif olarak incelendi. Hastaların demografik özellikleri, hastalığın altta yatan etyolojisi, tanısal değerlendirme, eşlik eden yaralanmalar, uygulanan teda- vi ve travma skorlarının [Glascow Koma Skoru (GCS), Revize Travma Skoru (RTS), Yaralanma Şiddet Skoru (ISS), Travma Yaralanma Şiddet Skoru (TRISS)] yatış süresi üzerindeki etkisi değerlendirildi. Bulgular: Hastaların dördünde penetran yaralanma, 16sında künt travma vardı. Acil serviste yapılan ilk muayenede, GCS: 13.4±2.8, RTS:5.8±3.1 ISS:18.8±7.6 TRISSa göre öngörülen ölüm oranı 6.4±10.4 idi. Revize Travma Skoru ve GKS ile yatış sürelerinde istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmamakla birlikte, ISS ≥16 olan hastaların hastanede yatış süreleri, ISS skoru <16 olan hastalara kıyasla, anlamlı olarak daha uzundu. Hastaların hastanede ortala- ma kalış süreleri 20.4±23.1 gündü. Hastaların hiçbirinde mortalite izlenmedi. Sonuç: Özellikle üst karın veya alt torakal bölgeyi içeren torakoab- dominal travmalarda diyafram yaralanmasının da olabileceği akılda tutulmalı ve yapılan incelemeler dikkatli bir şekilde değerlendi- rilmelidir. Ayrıca diyafram rüptürü gibi tek başına hayati tehlike yaratabilecek belirli anatomik bozukluğu olan hastalarda mortalite ve hastanede kalış süresinin uzunluğunu tahmin etmede anatomik skorlama sistemlerinin (ISS), fizyolojik skorlama sistemlerinden (RTS, GKS) daha ön planda kullanılması gerektiği kanısındayız.
Background: This study aims to review the patient characteristics and management of diaphragmatic injuries in patients who were admitted to emergency room due to thoracoabdominal trauma. Methods: Between April 2005 and December 2011, medical files of 20 patients (18 males, 2 females; mean age 44.4±13.8 years; range 18 to 72 years) who were admitted to Ankara Atatürk Training and Research Hospital, Emergency Department due to thoracoabdominal trauma and diagnosed with diaphragmatic injury were retrospectively analyzed. The effects of demographic characteristics of the patients, underlying etiology of the disease, diagnostic evaluation, concomitant injuries, treatment received and trauma scores [the Glascow Coma Score (GCS), Revised Trauma Score (RTS), Injury Severity Score (ISS), Trauma Injury Severity Score (TRISS)] on the length of hospital were evaluated. Results: Four of the patients had penetrating injuries, while 16 had blunt trauma. The initial examination in the emergency room revealed GCS:13.4±2.8, RTS: 5.8±3.1, ISP: 18.8±7.6 and a predicted death rate of 6.4±10.4 according to TRISS. There was no statistically significant difference in the length of hospital stay based on RTS and GCS, whereas the length of hospital stay was significantly longer in patients with ISS scores ≥16, compared to those with ISS scores <16. The mean length of hospital stay of the patients was 20.4±23.1 days. No mortality was seen in any patient. Conclusion: In cases of thoracoabdominal trauma in the upper abdomen and/or lower thoracic region, particularly, diaphragmatic injury should be considered and the tests should be assessed carefully. In addition, we believe that anatomical scoring systems (ISS) should be preferred rather than physiologic scoring systems (RTS, GCS) in predicting mortality and the length of hospital stay in patients with certain anatomical disorders, which may be life-threatening alone such as rupture of the diaphragm. ">
[PDF] Evaluation of the patients diagnosed with diaphragmatic rupture in emergency room | [PDF] Acil serviste diyafram rüptürü tanısı konulan hastaların değerlendirilmesi
Amaç: Bu çalışmada acil servise başvuran torakoabdominal trav- malı hastalarda tespit edilen diyafram yaralanmalarında hastaların özellikleri ve tedavi yönetimi gözden geçirildi. Çalışma planı: Nisan 2005 ve Aralık 2011 tarihleri arasında Ankara Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Acil Servise tora- koabdominal travma nedeni ile başvuran ve diyafram yaralanması tanısı konulan 20 hastanın (18 erkek, 2 kadın; ort. yaş 44.4±13.8 yıl; dağılım 18-72 yıl) tıbbi dosyası retrospektif olarak incelendi. Hastaların demografik özellikleri, hastalığın altta yatan etyolojisi, tanısal değerlendirme, eşlik eden yaralanmalar, uygulanan teda- vi ve travma skorlarının [Glascow Koma Skoru (GCS), Revize Travma Skoru (RTS), Yaralanma Şiddet Skoru (ISS), Travma Yaralanma Şiddet Skoru (TRISS)] yatış süresi üzerindeki etkisi değerlendirildi. Bulgular: Hastaların dördünde penetran yaralanma, 16sında künt travma vardı. Acil serviste yapılan ilk muayenede, GCS: 13.4±2.8, RTS:5.8±3.1 ISS:18.8±7.6 TRISSa göre öngörülen ölüm oranı 6.4±10.4 idi. Revize Travma Skoru ve GKS ile yatış sürelerinde istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmamakla birlikte, ISS ≥16 olan hastaların hastanede yatış süreleri, ISS skoru <16 olan hastalara kıyasla, anlamlı olarak daha uzundu. Hastaların hastanede ortala- ma kalış süreleri 20.4±23.1 gündü. Hastaların hiçbirinde mortalite izlenmedi. Sonuç: Özellikle üst karın veya alt torakal bölgeyi içeren torakoab- dominal travmalarda diyafram yaralanmasının da olabileceği akılda tutulmalı ve yapılan incelemeler dikkatli bir şekilde değerlendi- rilmelidir. Ayrıca diyafram rüptürü gibi tek başına hayati tehlike yaratabilecek belirli anatomik bozukluğu olan hastalarda mortalite ve hastanede kalış süresinin uzunluğunu tahmin etmede anatomik skorlama sistemlerinin (ISS), fizyolojik skorlama sistemlerinden (RTS, GKS) daha ön planda kullanılması gerektiği kanısındayız. ">
Amaç: Bu çalışmada acil servise başvuran torakoabdominal trav- malı hastalarda tespit edilen diyafram yaralanmalarında hastaların özellikleri ve tedavi yönetimi gözden geçirildi. Çalışma planı: Nisan 2005 ve Aralık 2011 tarihleri arasında Ankara Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Acil Servise tora- koabdominal travma nedeni ile başvuran ve diyafram yaralanması tanısı konulan 20 hastanın (18 erkek, 2 kadın; ort. yaş 44.4±13.8 yıl; dağılım 18-72 yıl) tıbbi dosyası retrospektif olarak incelendi. Hastaların demografik özellikleri, hastalığın altta yatan etyolojisi, tanısal değerlendirme, eşlik eden yaralanmalar, uygulanan teda- vi ve travma skorlarının [Glascow Koma Skoru (GCS), Revize Travma Skoru (RTS), Yaralanma Şiddet Skoru (ISS), Travma Yaralanma Şiddet Skoru (TRISS)] yatış süresi üzerindeki etkisi değerlendirildi. Bulgular: Hastaların dördünde penetran yaralanma, 16sında künt travma vardı. Acil serviste yapılan ilk muayenede, GCS: 13.4±2.8, RTS:5.8±3.1 ISS:18.8±7.6 TRISSa göre öngörülen ölüm oranı 6.4±10.4 idi. Revize Travma Skoru ve GKS ile yatış sürelerinde istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmamakla birlikte, ISS ≥16 olan hastaların hastanede yatış süreleri, ISS skoru <16 olan hastalara kıyasla, anlamlı olarak daha uzundu. Hastaların hastanede ortala- ma kalış süreleri 20.4±23.1 gündü. Hastaların hiçbirinde mortalite izlenmedi. Sonuç: Özellikle üst karın veya alt torakal bölgeyi içeren torakoab- dominal travmalarda diyafram yaralanmasının da olabileceği akılda tutulmalı ve yapılan incelemeler dikkatli bir şekilde değerlendi- rilmelidir. Ayrıca diyafram rüptürü gibi tek başına hayati tehlike yaratabilecek belirli anatomik bozukluğu olan hastalarda mortalite ve hastanede kalış süresinin uzunluğunu tahmin etmede anatomik skorlama sistemlerinin (ISS), fizyolojik skorlama sistemlerinden (RTS, GKS) daha ön planda kullanılması gerektiği kanısındayız.
Background: This study aims to review the patient characteristics and management of diaphragmatic injuries in patients who were admitted to emergency room due to thoracoabdominal trauma. Methods: Between April 2005 and December 2011, medical files of 20 patients (18 males, 2 females; mean age 44.4±13.8 years; range 18 to 72 years) who were admitted to Ankara Atatürk Training and Research Hospital, Emergency Department due to thoracoabdominal trauma and diagnosed with diaphragmatic injury were retrospectively analyzed. The effects of demographic characteristics of the patients, underlying etiology of the disease, diagnostic evaluation, concomitant injuries, treatment received and trauma scores [the Glascow Coma Score (GCS), Revised Trauma Score (RTS), Injury Severity Score (ISS), Trauma Injury Severity Score (TRISS)] on the length of hospital were evaluated. Results: Four of the patients had penetrating injuries, while 16 had blunt trauma. The initial examination in the emergency room revealed GCS:13.4±2.8, RTS: 5.8±3.1, ISP: 18.8±7.6 and a predicted death rate of 6.4±10.4 according to TRISS. There was no statistically significant difference in the length of hospital stay based on RTS and GCS, whereas the length of hospital stay was significantly longer in patients with ISS scores ≥16, compared to those with ISS scores <16. The mean length of hospital stay of the patients was 20.4±23.1 days. No mortality was seen in any patient. Conclusion: In cases of thoracoabdominal trauma in the upper abdomen and/or lower thoracic region, particularly, diaphragmatic injury should be considered and the tests should be assessed carefully. In addition, we believe that anatomical scoring systems (ISS) should be preferred rather than physiologic scoring systems (RTS, GCS) in predicting mortality and the length of hospital stay in patients with certain anatomical disorders, which may be life-threatening alone such as rupture of the diaphragm. ">
Evaluation of the patients diagnosed with diaphragmatic rupture in emergency room
Amaç: Bu çalışmada acil servise başvuran torakoabdominal trav- malı hastalarda tespit edilen diyafram yaralanmalarında hastaların özellikleri ve tedavi yönetimi gözden geçirildi. Çalışma planı: Nisan 2005 ve Aralık 2011 tarihleri arasında Ankara Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Acil Servise tora- koabdominal travma nedeni ile başvuran ve diyafram yaralanması tanısı konulan 20 hastanın (18 erkek, 2 kadın; ort. yaş 44.4±13.8 yıl; dağılım 18-72 yıl) tıbbi dosyası retrospektif olarak incelendi. Hastaların demografik özellikleri, hastalığın altta yatan etyolojisi, tanısal değerlendirme, eşlik eden yaralanmalar, uygulanan teda- vi ve travma skorlarının [Glascow Koma Skoru (GCS), Revize Travma Skoru (RTS), Yaralanma Şiddet Skoru (ISS), Travma Yaralanma Şiddet Skoru (TRISS)] yatış süresi üzerindeki etkisi değerlendirildi. Bulgular: Hastaların dördünde penetran yaralanma, 16sında künt travma vardı. Acil serviste yapılan ilk muayenede, GCS: 13.4±2.8, RTS:5.8±3.1 ISS:18.8±7.6 TRISSa göre öngörülen ölüm oranı 6.4±10.4 idi. Revize Travma Skoru ve GKS ile yatış sürelerinde istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmamakla birlikte, ISS ≥16 olan hastaların hastanede yatış süreleri, ISS skoru
Background: This study aims to review the patient characteristics and management of diaphragmatic injuries in patients who were admitted to emergency room due to thoracoabdominal trauma. Methods: Between April 2005 and December 2011, medical files of 20 patients (18 males, 2 females; mean age 44.4±13.8 years; range 18 to 72 years) who were admitted to Ankara Atatürk Training and Research Hospital, Emergency Department due to thoracoabdominal trauma and diagnosed with diaphragmatic injury were retrospectively analyzed. The effects of demographic characteristics of the patients, underlying etiology of the disease, diagnostic evaluation, concomitant injuries, treatment received and trauma scores [the Glascow Coma Score (GCS), Revised Trauma Score (RTS), Injury Severity Score (ISS), Trauma Injury Severity Score (TRISS)] on the length of hospital were evaluated. Results: Four of the patients had penetrating injuries, while 16 had blunt trauma. The initial examination in the emergency room revealed GCS:13.4±2.8, RTS: 5.8±3.1, ISP: 18.8±7.6 and a predicted death rate of 6.4±10.4 according to TRISS. There was no statistically significant difference in the length of hospital stay based on RTS and GCS, whereas the length of hospital stay was significantly longer in patients with ISS scores ≥16, compared to those with ISS scores
1. Centers for Disease Control and Prevention: Accidents or unintentional injuries Available from: http://www.cdc.gov/ nchs/FASTATS/acc-inj.htm [Accessed May 2, 2009].
2. Leppäniemi A, Haapiainen R. Diagnostic laparoscopy in abdominal stab wounds: a prospective, randomized study. J Trauma 2003;55:636-45.
3. Asensio JA, Petrone P. Diaphragmatic injury. In: Cameron JL, editor. Current surgical therapy. 8th ed. Philadelphia: Elsevier Mosby Co.; 2004. p. 946-55.
4. Guth AA, Pachter HL, Kim U. Pitfalls in the diagnosis of blunt diaphragmatic injury. Am J Surg 1995;170:5-9.
5. Liman T, Topçu S. Diafram rüptürü. Toraks Cerrahisi Bülteni 2010;1:87-95.
6. Champion HR, Sacco WJ, Copes WS, Gann DS, Gennarelli TA, Flanagan ME. A revision of the Trauma Score. J Trauma 1989;29:623-9.
7. Osler T. Injury severity scoring: perspectives in development and future directions. Am J Surg 1993;165:43S-51S.
8. Schall LC, Potoka DA, Ford HR. A new method for estimating probability of survival in pediatric patients using revised TRISS methodology based on age-adjusted weights. J Trauma 2002;52:235-41.
9. Petrone P, Leppaniemi A, Inaba K, Soreide K, Asensio JA Diaphragmatic injuries: challenges in the diagnosis and management. Trauma 2007;9:227-36.
11. National Trauma Data BaseR (NTDB). American College of Surgeons, years 2000 to 2004.
12. Iochum S, Ludig T, Walter F, Sebbag H, Grosdidier G, Blum AG. Imaging of diaphragmatic injury: a diagnostic challenge? Radiographics 2002;22:S103-16.
13. Rees O, Mirvis SE, Shanmuganathan K. Multidetector- row CT of right hemidiaphragmatic rupture caused by blunt trauma: a review of 12 cases. Clin Radiol 2005;60:1280-9.
14. Agrawal KB, Kamble RT, Sundaram P, Joshi JM. The collar sign. Postgrad Med J 2000;76:53-5.
15. Polat KY, Akçay MN, Çapan Y, Çelebi F, Balık A, Demirtaş T. Akut diafragma yaralanmaları. Ulusal Travma Dergisi 1995;1:59-62.
16. Hood RM. Injuries involving the diaphragm. In: Hood RM, Boyd AD, Culliford AT, editors. Injuries involving the diaphragm. Philadelphia: W.B. Saunders Company; 1989. p. 267-89.
