Background: This study aims to report our experience with esophagealself-expendable metal stents for the palliation of malignant dysphagiaand tracheoesophageal fistulas caused by lung cancer.Methods: Esophageal self-expandable metal stents were deployedin 56 patients (55 males, 1 female; mean age 63.5 years; range,42 to 79 years) with malignant dysphagia due to lung cancerbetween August 2002 and May 2018. Of the patients, 34 hadreceived previous chemoradiotherapy, eight only chemotherapy,and three only radiotherapy, while four had pneumonectomy.Tracheoesophageal fistula was coexisting in 12 patients (21%).Stents were inserted under fluoroscopic control over guide-wire in28 patients and under flexible endoscopic control in the remaining28 patients. One stent was used in all patients, except two patientswith tracheoesophageal fistula, one patient who had an externalcompression causing downward migration of stent, and two patientswho had tumor progression.Results: Dysphagia improved in all patients after stent insertion.Tracheoesophageal fistula was sealed off in all patients. All patientsremained asymptomatic without dysphagia symptoms during thefollow-up period except for two patients who underwent gastrostomy.All patients with tracheoesophageal fistula died. Their mean durationof survival was 2.8 months. Of the patients with tracheoesophagealfistula, one died of mediastinitis, one died of esophageal perforation,while the others died of cancer-related reasons. Of the dysphagiapatients without tracheoesophageal fistula, all died except for twopatients. Mean duration of survival in this group was 4.3 months.Conclusion: Dysphagia in lung cancer may have many underlyingreasons. Self-expandable metal stents may provide satisfactoryrelief of dysphagia symptoms with minimal morbidity after a singleprocedure in patients with limited lifespan. "> Amaç: Bu çalışmada, akciğer kanserinin neden olduğu malign disfaji ve trakeoözofageal fistüllerin palyasyonu için özofageal kendinden genişleyebilir metal stentler ile ilgili deneyimimiz bildirildi. Çalışma planı: Ağustos 2002 ve Mayıs 2018 tarihleri arasında akciğer kanserine bağlı malign disfaji nedeni ile 56 hastaya (55 erkek, 1 kadın; ort. yaş 63.5 yıl; dağılım, 42-79 yıl) özofageal kendinden genişleyebilir metal stent uygulandı. Hastaların 34’ü önceden kemoradyoterapi, sekizi sadece kemoterapi ve üçü sadece radyoterapi almışken dördü pnömonektomi geçirmişti. On iki hastada (%21) trakeoözofageal fistül de vardı. Stentler 28 hastada floroskopik kontrol altında kılavuz tel üzerinden, geri kalan 28 hastada fleksibl endoskopik kontrol altında yerleştirildi. Trakeoözofageal fistüllü iki hasta, dış bası nedeniyle stenti aşağıya yer değiştiren bir hasta ve tümör progresyonu olan iki hasta dışında, tüm hastalarda tek stent kullanıldı. Bulgular: Stent yerleştirildikten sonra tüm hastalarda disfaji iyileşti. Tüm hastalarda trakeoözofageal fistül kapandı. Gastrostomi uygulanan iki hasta dışında, tüm hastalar takip süresi içinde disfaji semptomları olmadan asemptomatik kaldı. Trakeoözofageal fistüllü tüm hastalar kaybedildi. Ortalama sağkalım süreleri 2.8 ay idi. Trakeoözofageal fistüllü hastalardan biri mediastinit, biri özofagus perforasyonu, diğerleri ise kanser ilişkili nedenlerle öldü. Trakeoözofageal fistülü olmayan disfaji hastalarından ikisi dışında hepsi öldü. Bu grupta ortalama sağkalım süresi 4.3 ay idi. Sonuç: Akciğer kanserinde disfajinin altta yatan pek çok nedeni olabilir. Yaşam süresi sınırlı olan hastalarda kendinden genişleyebilir metal stentler minimal morbidite ile disfaji semptomlarında yeterli rahatlığı tek bir işlem sonrası sağlayabilir. "> Amaç: Bu çalışmada, akciğer kanserinin neden olduğu malign disfaji ve trakeoözofageal fistüllerin palyasyonu için özofageal kendinden genişleyebilir metal stentler ile ilgili deneyimimiz bildirildi. Çalışma planı: Ağustos 2002 ve Mayıs 2018 tarihleri arasında akciğer kanserine bağlı malign disfaji nedeni ile 56 hastaya (55 erkek, 1 kadın; ort. yaş 63.5 yıl; dağılım, 42-79 yıl) özofageal kendinden genişleyebilir metal stent uygulandı. Hastaların 34’ü önceden kemoradyoterapi, sekizi sadece kemoterapi ve üçü sadece radyoterapi almışken dördü pnömonektomi geçirmişti. On iki hastada (%21) trakeoözofageal fistül de vardı. Stentler 28 hastada floroskopik kontrol altında kılavuz tel üzerinden, geri kalan 28 hastada fleksibl endoskopik kontrol altında yerleştirildi. Trakeoözofageal fistüllü iki hasta, dış bası nedeniyle stenti aşağıya yer değiştiren bir hasta ve tümör progresyonu olan iki hasta dışında, tüm hastalarda tek stent kullanıldı. Bulgular: Stent yerleştirildikten sonra tüm hastalarda disfaji iyileşti. Tüm hastalarda trakeoözofageal fistül kapandı. Gastrostomi uygulanan iki hasta dışında, tüm hastalar takip süresi içinde disfaji semptomları olmadan asemptomatik kaldı. Trakeoözofageal fistüllü tüm hastalar kaybedildi. Ortalama sağkalım süreleri 2.8 ay idi. Trakeoözofageal fistüllü hastalardan biri mediastinit, biri özofagus perforasyonu, diğerleri ise kanser ilişkili nedenlerle öldü. Trakeoözofageal fistülü olmayan disfaji hastalarından ikisi dışında hepsi öldü. Bu grupta ortalama sağkalım süresi 4.3 ay idi. Sonuç: Akciğer kanserinde disfajinin altta yatan pek çok nedeni olabilir. Yaşam süresi sınırlı olan hastalarda kendinden genişleyebilir metal stentler minimal morbidite ile disfaji semptomlarında yeterli rahatlığı tek bir işlem sonrası sağlayabilir.