Üniversitelerdeki Zorunlu Ortak Derslerden Yabancı Dil Dersinin Uzaktan ve Yüz Yüze Eğitim Uygulamalarının Karşılaştırılarak Değerlendirilmesi

Bazı üniversiteler, ön lisans, lisans ve lisansüstü eğitim programlarında yer alan dersleri ve zorunluortak derslerin tümünü veya bir kısmını uzaktan eğitim uygulamasıyla yürütmeye başlamıştır. Budeğişikliğin sebebi, artan öğrenci gereksinimlerine cevap verebilmek, onlara nitelikli bir eğitimsunmak ve çağın gerektirdiği bireysel gelişimi destekleyebilmektir. Ülkemizde 2020 Mart ayındanitibaren görülen salgın (pandemi) uzaktan eğitimi, eğitimin odak noktası yapmıştır. Bu durumüniversitelerin, uzaktan eğitim merkezlerini ve onları işleyişlerini, derinlemesine gözdengeçirmelerine neden olmuştur. Araştırmanın amacı, üniversite eğitim programlarında yer alanzorunlu ortak derslerden yabancı dil dersinin uzaktan eğitim uygulamasının öğrenci görüşlerine göredeğerlendirilmesidir. Araştırmanın modeli betimsel, yöntemi ise niteldir. Araştırmanın çalışma evreni100 öğrenciden oluşmaktadır. Bu öğrencilerden 50’si Gazi Üniversitesinde, 2016-2017 öğretim yılında,Fen Edebiyat, Mühendislik, Tıp, Eğitim ve Hukuk Fakültelerinin birinci sınıfında öğrenim görenöğrencilerdir. Diğer 50’si ise 2015- 2016 öğretim yılında, aynı fakültelerden mezun olan öğrencilerdir.Veriler, görüşme tekniği ile toplanmıştır. Veri toplama aracı ise yarı yapılandırılmış görüşmeformudur. Verilerin analizinde, içerik analizi tekniği kullanılmıştır. Bulgulara göre yabancı dildersinin uzaktan ve yüz yüze eğitim uygulamalarına yönelik olumsuz öğrenci görüşleriçoğunluktadır. Her iki grupta da benzer bulgulara ulaşılmıştır. Öğrenciler, içerik boyutunda içeriğinbasit ve yetersiz olduğunu, ders işlenişi (eğitim durumu) boyutunda öğretim elemanlarının etkiliöğretim yöntem ve teknikleri kullanmadığını ve ölçme ve değerlendirme boyutunda sınavların basitolduğunu belirtmiştir. Bu bulguların, uzaktan eğitim uygulayan kurumlar, uygulayıcılar veYükseköğretim Kurulu (YÖK) tarafından dikkate alınması, öğretimin niteliğinin arttırılmasına katkısağlayabilir

Evaluation of Distance and Face to Face Education Practices by Comparing the Foreign Language Course Which is one of the Compulsory Common Courses at Universities Introduction

Some universities have started to carry out all or some of the courses in associate, undergraduate and graduate degree programs and compulsory common courses through distance education. The reason for this change is to respond to increasing student needs, to provide them with a qualified education and to support the individual development required by the modern age. The pandemic distance education seen in our country since March 2020 has made the focus of education. This situation has caused universities to review the distance education centers and their application in depth. The aim of this study is to evaluate the distance education application of foreign language course, which is one of the compulsory common courses in university curricula, based on the student opinions. The model of the study is descriptive and the method is qualitative. The universe of the study consists of 100 students. 50 of these students are students who study in the first year of the faculties of science, engineering, medicine, education and law at Gazi University in the 2016-2017 academic year. The other 50 are students who graduated from the same faculties in the 2015-2016 academic year. The data were collected by the interview technique. The data collection tool is a semi-structured interview form. Content analysis technique was used in the analysis of the data. According to the findings, there are more negative student views against both distance and face to face education applications of foreign language courses. Similar findings were reached in both groups. In terms of foreign language courses, the students stated that the content dimension is simple and insufficient, that the instructors do not use effective teaching methods and techniques in the teaching learning process dimension, and that the exams are simple in the measurement and evaluation dimension. Taking these findings into consideration by the institutions implementing distance education, the practitioners and the Council of Higher Education (YÖK) can contribute to improving the quality of education.

PDF

___

Akçatepe, A.G. (2013). Eğitim fakülteleri eğitim bilimleri bölümü akademisyenlerinin yükseköğretimin amaçlarına ilişkin görüşleri. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Al, U. ve Madran, O. R. (2004). Web tabanlı uzaktan eğitim sistemleri: sahip olması gereken özellikler ve standartlar. Bilgi Dünyası, 5(2), 559-271.
Alkan, C. (1997). Eğitim teknolojisi. Ankara: Anı.
Balaban, E. (Şubat, 2012). Dünyada ve Türkiye’de uzaktan eğitim ve bir proje önerisi. Işık Üniversitesi, İstanbul.
Banar, K. ve Fırat, M. (2015). Bütüncül bir bakıştan açık ve uzaktan eğitim: Türkiye özeli, Yeğitek Uzaktan Eğitim Özel Sayısı, Ankara: MEB Yenilik ve Eğitim Teknolojileri Genel Müdürlüğü.
Bilgiç, H. G., Doğan, D. ve Seferoğlu, S. (Aralık, 2011). Türkiye’de yükseköğretimde çevrimiçi öğretimin durumu: İhtiyaçlar, sorunlar ve çözüm önerileri. Yükseköğretim Dergisi, 1(2), 80-87.
Eygü, H. ve Karaman, S. (2013). Uzaktan eğitim öğrencilerinin memnuniyet algıları üzerine bir araştırma. Sosyal Bilimler Dergisi, 3(1), 36-59.
Ersoy, N. Ş. (2015). Uzaktan İngilizce dersinin farklı değişkenler açısından incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4(3), 95-106.
Harasim, L., Hiltz, S. R., Teles, L. (1996). Learning Networks: A FieldGuide to Teaching and Learning Online. Cambridge Massachusetts USA: The MIT.
Helvacı, M. A. (2010). Okullarımız değişime/yeniliğe ne kadar hazır? Eğitime Bakış Dergisi, 6(17), 47- 53.
İşman, A., Dabaj, F., Altınay, Z. ve Altınay, F. (Temmuz, 2004). The evaluation of students’ perceptions of distance education. The Turkish Online Journal of Educational Technology – TOJET, 3(3), 55-61.
İşman, A. (2011). Uzaktan Eğitim. Ankara: Pegem.
Karataş, S. (2003). Yüz yüze ve uzaktan eğitimde öğrenme deneyimlerinin eşitliği. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 2(3), 91-104.
Kayri, İ., Gökdaş, M. (2005). E-öğrenme ve Türkiye açısından sorunlar, çözüm önerileri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2), 56-78.
Lee, J. F., (2000). Tasks and Communicating in Language Classrooms. USA: The Mc Graw-Hill.
Lincoln, Y. S. ve Guba, E. G. (1985). Naturalistic inquiry. Newbury Park, CA: Sage.
Miles, M. B., Huberman, A. M. & Saldaña, J. (2013). Qualitative data analysis: A methods sourcebook. Los Angeles, CA: Sage.
National Committee of Inquiry into Higher Education (NCIHE). (1997). Dearing Report. https://bei.leeds.ac.uk/Partners/NCIHE/ sayfasından erişilmiştir.
O’Malley, J. & McCraw, H. (1999). Students perceptions of distance learning, online learning and the traditional classroom. Online Journal of Distance Learning Administration, 2(4), 1-12.
Özbay, Ö. (2015, Aralık). Dünyada ve Türkiye’de uzaktan eğitimin güncel durumu. Ines Journal Uluslarası Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(5), 376-394.
Özgöl, M., Sarikaya, İ. ve Öztürk, M. (Ağustos 2017). Örgün eğitimde uzaktan eğitim uygulamalarına ilişkin öğrenci ve öğretim elemanı değerlendirmeleri. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 7(2), 294-304.
Özyürek, A., Bedge, Z., Yavuz, N. F. ve Özkan İ. (2016). Uzaktan eğitim uygulamasının öğrenci bakış açısına göre değerlendirilmesi. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(2), 583-596.
Türkiye Ekonomi Politikaları Araştırma Vakfı (TEPAV). (Mart, 2014). Türkiye’deki devlet okullarında İngilizce dilinin öğretimine ilişkin ulusal ihtiyaç analizi.73, Ankara: Yorum.
Tok, H. ve Arıbaş, S. (2008). Avrupa birliğine uyum sürecinde yabancı dil öğretimi, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(15), 205-227.
Ünal, M. ve Özdemir, M. Ç. (2008). Eğitim fakültelerinde ortak ders olarak okutulan yabancı dil derslerinde öğrencilerin bilişsel hazırbulunuşluk düzeylerinin akademik başarıya etkisi, Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(1), 13-22.
Walker, J. L. (2012). The use of saturation in qualitative research. Canadian Journal of Cardiovascular Nursing, 22(2), 37-46.
Yaman, İ. (2015). Üniversitelerde zorunlu İngilizce (5ı) derslerinin uzaktan eğitim yoluyla verilmesinin artı ve eksileri. International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 10(7), 967-984.
Yıldırım, A. ve Şimşek H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri, Ankara: Seçkin.
Yıldız, M. (2015). Uzaktan eğitim programlarında ders veren öğretim elemanlarının uzaktan eğitime yönelik bilgi, inanç ve uygulamaları arasındaki ilişkiler. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Yükseköğretim Kurulu [YÖK]. (2013). Yükseköğretim kurumlarında uzaktan öğretime ilişkin usul ve esaslar. https://www.yok.gov.tr/documents/ 10279/34559/ uzaktan_ogretim _esas_usul.pdf/ sayfasından erişilmiştir.