Hüseyin KARAGÖZ, Yalçın BAYRAM, Emin KAPI, Mustafa ÖZKAN

Yanıkta ekip çalışması ve ekip lideri olarak cerrah

Yanık travmaları organizmanın tüm işlevlerinde olumsuz değişikliklere yol açan bir travma türüdür. Yanık travmalarının tedavisinde multidisipliner yaklaşımların önemi büyüktür. Yanık tedavisinde yer alan disiplinler arasında cerrah, enfeksiyon uzmanı, rehabilitasyon uzmanı, psikiyatrist, hemşire gibi birçok branştan eleman yer almaktadır. Tedavinin organizasyonu aşamasında da disiplinlerin koordinasyonunu sağlayacak sorumlu tek bir uzmana ihtiyaç vardır. Bu görevi üstlenen kişiler sıklıkla yanık konusunda uzman cerrahlardan oluşmaktadır. Ülkemizde yanık tedavisiyle uğraşan yardımcı elemanların güncel bilgiler konusunda eğitim ihtiyacının bulunduğu, yapılan çalışmalarda gösterilmiştir. Yanık tedavisinin güncel gelişmeler ışığında yetkinliğini sürdürebilmesi için sorumlu cerrahın araştırma ve eğitim faaliyetlerine aktif olarak katılması ve çalışanlarına da bilgi aktarımı yoluyla eğitim vermesi, yanık merkezlerinin teknik ve beceriye dayalı pratiklerini daha ileriye taşıyacak temel yol olacaktır..

Team work on burn and surgeon as a team leader

Enuresis is the most common psychosocial problems in childhood and affects the child's self-esteem and quality of life. According to International Children's Continence Society (ICCS), enuresis is defined as after a minimum of five years, involuntary or purposeful, repetitive, at least three consecutive months of day and /or night as urinary incontinence. Enuresis can occur for many reasons; biological, psychological, social. Aim of treatment child with enuresis solve the problem without disturbing the children’s self esteem. Family takes the most important role at treatment. Nurses responsible the needs of children with enuresis and their families at every stage of health care services. Therefore, nurses know the causes, type and severity of enuresis, understand the effects of child and family life, know the treatment methods and should provide counseling services to families.

PDF

___

1. Silverstein P, Lack BO. Epidemiology and prevention. In: Boswick Jr JA, ed. The Art and Science of Burn Care. 1st edn. Rockville, 1987:11-17
2. Coruh A, Dogan F, Gunay GK. An undescribed scalding, "cökelek" burns in Turkish children: is acidic effect the reason of high mortality and double-hit injury? J Burn Care Res 2007;28:861-4.
3. Bozkurt M, Kulahci Y, Zor F, Kapi E. Burn injuries related to liquefied petroleum gas-powered cars. J Burn Care Res 2008;29:897-901.
4. Al B, Coban S, Güloğlu C. Tandir burns in and around Diyarbakir, Turkey. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg 2010;16:59-62.
5. Sever C, Sahin C, Kulahci Y, Oksuz S. Accidental Burn by Hand-Held Infrared Massager. J Burn Care Res 2011;32:108.
6.Kulahci Y, Sever C, Noyan N, Uygur F, Ates A, Evinc R, et al. Burn Assault With Paint Thinner Ignition: An Unexpected Burn Injury Caused by Street Children Addicted to Paint Thinner. J Burn Care Res 2011;32:399-404.
7. Hilal A, Cekin N, Arslan M, Gulmen M. Deaths due to burns in Adana, Turkey. Burns 2008;34:982-5.
8. Çoban YK, Erkılıç A, Analay H. Our 18-month experience at a new burn center in Gaziantep, Turkey. Turkish Journal of Trauma & Emergency Surgery 2010;16:353-6.
9. Yılmaz S, Sezer RE, Karagöz N, Erçöçen AR, Sezer H, Erkan M, et al. A Population-Based Survey on the Incidence of Burn Injuries in Sivas-Turkey. Turkiye Klinikleri J Med Sci 2010;30:1552-60.
10. Naki Selmanpakoğlu. Türkiye’de Yanık Sorunu ve Önemi. In: Naki Selmanpakoğlu, ed. Yanıklar ve Tedavileri. 1st ed. Ankara: GATA Basımevi, 1998:17.
11. Church D, Elsayed S, Reid O, Winston B, Lindsay R. Burn wound infections. Clin Microbiol Rev 2006;19:403-34.
12. Al-Mousawi AM, Mecott-Rivera GA, Jeschke MG, Herndon DN. Burn teams and burn centers: the importance of a comprehensive team approach to burn care. Clin Plast Surg 2009;36:547-54.
13. Hermans RP. Preface: organizational aspects of burn care in The Netherlands and some aspects of future burn care. Burns 1992;18:5-6.
14. Latenser BA. Critical care of burn patient: the first 48 hours. Crit Care Med 2009;37:2819-2826.
15.Yuxiang L, Lingiun Z, Lu T, Mengiie L, Xing M, Fenqping S, et al. Burn patients’ experience of pain management: a qualitative study. Burns 2012;38:180- 186.
16.Soeters PB, van de Poll MC, van Gemert WG, Dejong CH. Amino acid adequacy in pathophysiological states. J Nutr 2004;134:1575-82.
17. Shakespeare PG. Who should lead the burn care team? Burns 1993;19:490-4.
18. American Burn Association / American College of Surgeons. Guidelines for the operation of burn centers. J Burn Care Res 2007;28:134-41.
19. Undre S, Koutantji M, Sevdalis N, Gautama S, Selvapatt N, Williams S, et al. Multidisciplinary crisis simulations: The way forward for training surgical teams. World J Surg 2007;31:1843-53.