Doğum sonu dönemde anneliğe uyum ve hemşirenin rolü

Özet: Gebelik, doğurgan çağdaki her kadının yaşayabileceği fizyolojik bir olaydır. Fizyolojik açıdan gebeliği yaşayan kişi kadın olmasına rağmen, gebe kadının çevresindeki yakın bireyler de bu olaydan etkilenmektedir. Gebelik sırasında kadında oluşan fizyolojik değişimlerin yanı sıra gebe kadın, eşi ve diğer aile üyeleri birtakım psikolojik ve sosyal değişimler yaşar ve bu değişimlere uyum sağlama gereksinimi hisseder. Bu nedenle, gebelik süreci kadın ve ailesi için bir kriz dönemi olabilmektedir. Türkiye’de doğum yapan anneler genellikle 24 saat sonra hastaneden taburcu edilmektedir. Bu süre, doğum sonu dönemde annenin yeni durumuna uyum sağlamasına destek için yeterli değildir. Doğumdan sonraki ilk günde, sağlık personeli ile yoğun etkileşim içinde olan annenin postpartum döneme uyum yapabilmesinde ailenin yanı sıra, sağlık çalışanlarından, özellikle hemşirelerden aldığı bakım çok önemli yere sahiptir. Hemşireler/ebeler, birinci basamak sağlık kuruluşlarında, prenatal ve postpartum kliniklerde annelerle birliktedir. Postpartum dönemde uyum sorunları, annelerin doğumdan sonra sağlık kuruluşundan çıktıkları zamanda (postpartum 4-6 hafta sonra) olmaktadır. Annelerin evde oldukları bu dönemde belirtilerin gözden kaçması ve erken tanılamanın yapılamaması olasıdır. Bu nedenle, doğumdan sonra annenin risk faktörleri açısından değerlendirilmesi, gerekli önlemlerin erken dönemde alınması önemlidir.

Anahtar Kelimeler:

Anneler, Hemşirenin rolü, Hemşirelik, Lohusalık dönemi

Adaptation to motherhood in the postpartum period and the nurse's role

Abstract: Pregnancy is a physiologic event that can be experienced by every woman in her childbearing years. Although the person experiencing pregnancy physiologically is a woman, this event affects others close to the pregnant woman. In addition to the physiologic changes that occur during pregnancy the pregnant woman, her husband and other family members experience many psychological and social changes and feel a need to adapt to these changes. For this reason the period of pregnancy can be a crisis period for the woman and her family. Mothers who give birth in Turkey are generally discharged 24 hours later from the hospital. This period postpartum is not enough time to support the mother's adaptation to her new condition. The first day after delivery the care that the mother, who is in the middle of deep interactions with health care personnel, receives from her family as well as health care personnel, especially the nurses, is very important in helping her adapt to the postpartum period. Nurses/midwives are located in primary care clinics and prenatal and postpartum clinics together with mothers. Problems with adaptation in the postpartum period occur when the mothers leave the health care institution (4-6 weeks postpartum). Mothers are at home in this period and there is a possibility that they may miss symptoms and the possibility of making an early diagnosis. For this reason, it is important for mothers to be evaluated for risk factors in the postpartum period and for necessary precautions to be made in the early period.

Keywords:

Mothers, Nurse's Role, Nursing, Postpartum Period,

PDF

___

1. Demirci H. İlk gebeliği olan kadınların psikolojik tepkilerinin incelenmesi, 1.Uluslararası & VIII.Ulusal Hemşirelik Kongresi Bildiri Kitabı, 74, 2001, Antalya.
2. Benson RC. Obsteterics and Gynecoicgy. 7.Edition, Los Attes, Lange Medikal Publication, 1994, p:235.
3. Güler K. Prenatal bakımı etkileyen faktörlerle ilgili epidemiyolojik bir çalışma. Hemşirelik Bülteni. 1998; 3:12.
4. Balcombe J. Postnatal depression how can the distress be alleviated. Nursing Times. 1992; 19(1):29-33.
5. Büyükkoca M. Algılanan sosyal destek ile postpartum depresyon arasındaki ilişkinin incelenmesi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Hemşirelik Ana Bilim Dalı. Doğum ve Kadın Hastalıkları Hemşireliği Yüksek Lisans Tezi. İzmir. 2001;7-19.
6. Buldukoğlu K, Terakye G. Fiziksel yönden riskli gebelerin ruhsal yönden risk durumlarının belirlenmesi. II.Ulusal Hemşirelik Kongresi Bildiri Kitabı.İzmir.1990;109.
7. Ersoy M. Loğusalık döneminde annenin yaşadığı duygusal dalgalanmalar ve bunu etkileyen faktörlerin belirlenmesi”, İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Doğum ve Kadın Hastalıkları Hemşireliği Yüksek Lisans Tezi, İstanbul. 2000;11-20.
8. Gülseren L. Doğum sonu depresyon bir gözden geçirme. Türk Psikiyatri Dergisi. 1996; 10(1):58- 67.
9. Freedman JL, Sosyal Psikoloji. Çeviren:Ali Dönmez, Ankara, İmge Kitabevi, 1994; 56-65.
10. Popkin MK. Adjusment disorders and impulse control disorder. Comprehensive Textbook of Psychiatry. Kaplan H.I.(Ed), Cilt 2. Benjamin Sadock, Baltimor, 1994;p:546,560.
11. Duyan V. Sosyal Grup Çalışması Uygulamasının Ortopedi Hastalarının Kişisel ve Sosyal Uyum Düzeylerine Etkisi. Ankara. Aydınlar Matbaacılık. 1997; 3-14.
12. Taşkın L. Doğum ve Kadın Sağlığı Hemşireliği. 5. Baskı. Ankara. Sistem Ofset Matbaacılık, 1997; p:365-366.
13. Nelson A. Transition to motherhood, Journal of Obstetric and Gynecologic Nursing. 2003; 32(4): 465-477.
14. Roosa MW. The effect of age in the transition to parenthood: are delayed childbearers a unique group?, Family Relations .1998; 37(1):322-327.
15. Hudson DB, Elek SM, Fleck MO. First-time mothers’ and fathers’ transıtıon to parenthood:ınfant care self-efficacy, parenting satisfaction and ınfant sex. Issues in Comprehensive Pediatric Nursing. 2001; (24):31-
16. Hall EOC, Wulf T, White MA, Wilson ME. Family dynamics during the third trimester of pregnancy in Denmark. International Journal of Nursing Studies. 1994; 31(1): 87-95.
17. Walker LO, Craın H, Thompson E. Mothering behavior and maternal role attainment during the postpartum period. Nursing Research. 1996, 35(6):352-355.
18. Niska K, Snyder M, Hoagberg BL. Family ritual facilitates adaptation to parenthood. Public Health Nursing. 1998; 15(5):329-337.
19. Russell CS. Transition to parenthood: problems and gratificartions. Journal of Marriage and The Family. 1994; (36): 294-301.
20. Grace JT. Mothers’ self-reports of parenthood across the first 6 months postpartum. Research in Nursing& Health. 1993; (16):431-439.
21. Horowitz JA, Damato EG. Mothers’ perceptions of postpartum stress and satisfaction. Journal of Obstetric and Gynecologic Nursing. 1999; 28 (6):595-605.
22. Logsdon MC, Birkimer JC, Barbee AP. Social support providers for postpartum women. Journal of Social Behavior and Personality. 1997; 12(1): 89-102.
23. Imle MA. Third trimester concerns of expectant parents in transition to parenthood. Holistic Nursing Practice. 1990; 4(3): 25-36.
24. Kiehl EM, White MA. Maternal adaptation during childbearing in Norway, Sweden and United States. Scandinavian Journal of Caring Sciences. 2003; 17(2):96-103.
25. Güngör İ, Gökyıldız Ş, Nahcivan NÖ. Sezeryan doğum yapan bir grup kadının doğuma ilişkin görüşleri ve doğum sonu erken dönemde yaşadıkları sorunlar. İstanbul Üniversitesi Florance Nightingale Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi. 2004; 53:17-24.
26. Top F, Erbil N, Yılmaz A. Gebelerin değişen beden imajlarıyla ilgili tutumlarının incelenmesi. IV.Ulusal Hemşirelik Öğrencileri Kongre Kitabı. Başak Matbaacılık. Ordu. 2005;s:260.
27. Başer M, Mucuk S, Korkmaz Z. Postpartum dönemde anne ve babaların yenidoğan bakımına ilişkin gereksinimlerinin belirlenmesi. Sağlık Bilimleri Dergisi. 2005,14: 54-58.
28 Akdolun Baklaya N. Postpartum dönemde annelerin bakım gereksinimleri ve ebe-hemşirenin rolü. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi. 2002; 6(2):42-49