Sosyal hizmet uzmanlarının iş yerindeki informal öğrenmelere ilişkin görüşleri

Araştırma, sosyal hizmet uzmanlarının mesleki pratiklerine yön veren iş yerindeki informal öğrenmelerine ilişkin görüşlerinin neolduğunu; bu öğrenmelerin nasıl ve hangiyollarla gerçekleştiğini ve nelerden etkilendiğini anlamayı amaçlamaktadır. Veriler,sosyal hizmet uzmanlarının mesleki bilgi, beceri, tutum ve değerlerini edindikleri varsayılan öğrenme süreçlerine ilişkin görüşlerinianlamaya yarayan bir form aracılığıyla yüzyüze görüşmeler yapılarak toplanmıştır. Bulgular sosyal hizmet uzmanlarının mesleki niteliklerinin ve pratiklerinin şekillenmesindeişyerindeki informal öğrenme süreçlerininönemli olduğunu vurgulamaktadır. Sonuçtasosyal hizmet eğitiminin formal, non-formalve informal öğrenme süreçlerini bütünsel vekesintisiz bir yaşam boyu eğitim perspektifiiçinde yeniden yapılandırılması gerektiği ortaya çıkmaktadır.

Social workers opinions on informal learning at workplace

This research aims to find out the impact ofthe informal learning processes of the socialworkers at their workplace on their practicesand how these kinds of learning happen throughout their work. Data is collected by faceto face interviews using an interview formprepared to understand the opinions of thesocial workers on their learning processesthat are supposed to effect their proffessional knowledge, skills, attitudes and values.Findings underline that informal learningprocesses at workplace are very important toshape their proffessional qualifications andpractices. As a result, the social work education system needs to be restructured considering all the formal, informal and non-formallearning processes under a holistic and continuous lifelong education approach.

PDF

___

Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, (2013a). 2012 Aile ve Sosyal Politikalar Faaliyet Raporu,http://sgb.aile.gov.tr/upload/Node/19618/files/ASPBakanlik_Faaliyet- Raporu_2012_3.pdf, 28.12.2013.
Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, (2013b). 2012 Yılı Hizmet İçi Eğitim Genel İstatistik- leri, http://eydb.aile.gov.tr/tr/, 28.12.2013.
Bağcı, Ş.E. (2010). Neoliberalizm ve Yaşam Boyu Eğitim: Gerçeği Gizleyen Büyülü Sözler. Eğitim, Bilim, Toplum Dergisi, Cilt: 8, Sayı: 30, s.53-76.
Bağcı, Ş.E. (2014). Yetişkin Eğitimi ve Eşitlik: Türkiyedeki Yetişkin Eğitimi Uygulama - larının Anlam ve Beklentiler, Materyaller, Bütçe, Katılma, Mekân ve Zaman Bakımın dan Değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayımlanmamış Doktora Tezi
Balcı, A. (2001). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntem, Teknik ve İlkeler. Ankara: Pegema Yayıncılık
Berkün, S. (2010). Sosyal Hizmet Uzman- larının Çalışma Hayatında Karşılaştıkları Mesleki Sorunlar: Bursa Örneği. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, 21(1), 99-109.
Bulut, I. (2005). Sosyal Hizmette Genel- ci Yaklaşım. Onat Ü. (ed.), Sosyal Hizmet Sempozyumu 2002: Sosyal Hizmet Eğiti- minde Yeni Yaklaşımlar, Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmetler Yüksekokulu, Yayın No: 017, 73-81.
Cılga, İ. (2001). Türkiyede Sosyal Hizmet- ler Eğitiminin Başlangıcı. Karataş K (ed.), Sosyal Hizmet Sempozyumu96: Toplum- sal Gelişme ve Değişme Sürecinde Sosyal Hizmet, Ankara: T.C. Başbakanlık Sosyal Hizmetler Esirgeme Kurumu ve Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmetler Yüksek Oku- lu Ortak Yayını, 74-84.
Cılga, İ. (2004). Bilim ve Meslek Olarak Türkiyede Sosyal Hizmet. Ankara: Hacet- tepe Üniversitesi Sosyal Hizmetler Yükse- kokulu Yayınları, Yayın No: 016.
Erbay, E., Adıgüzel, İ.B., Akçay, S. (2013). Sosyal Hizmet Öğrencilerinin Sosyal Hiz- met Uygulaması Dersleri Kapsamında Uygulama Yürütecekleri Kurumları Tercih Etme Süreçleri. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, 24(2), 95-107.
Erbay, E. ve Sevin, Ç. (2013).Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmet 4. Sınıf Öğrencilerinin Eğitim Süreçlerine ve Gelecekteki Meslek Yaşamlarına İlişkin Görüşleri. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, 24(1), 25-39.
Günlü, R. (2003). Avrupa Birliğinde İstih- dam, Eğitim ve Mesleki Eğitim. Ankara: Türkiye-AB Sendikal Koordinasyon Komis- yonu, Yayın No:6.
IFSW (International Federation of Social Workers) (2012), Defnition of Social Work, http://ifsw.org/policies/defnition-of-social- work/, 27.04.2014.
İl, S., Cankurtaran Öntaş, Ö., Duman, N., Demiröz, F. (2011). SHO 417 Sosyal Hizmet Uygulaması I ve SHO 418 Sosyal Hizmet Uygulaması Rehberi, Ankara: Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Sosyal Hizmet Bölümü.
Karasar, N. (1994). Bilimsel Araştırma Yöntemi: Kavramlar, İlkeler, Teknikler. Altıncı basım. Ankara: 3A Araştırma, Eğitim, Danışmanlık Ltd.
Karataş, K., Demiröz, F. ve İçağasıoğlu Çoban, A. (2002). Sosyal Hizmet Uzmanla- rının Türkiyedeki Sosyal Hizmet Eğitimine İlişkin Değerlendirmeleri. Karataş K. ve İl S. (ed.), Sosyal Hizmet Eğitiminde Yeniden Yapılanma I., Ankara: Hacettepe Üniversi- tesi Sosyal Hizmetler Yüksekokulu Yayınla- rı, Yayın No: 012, 59-79.
Karataş, K. ve Erkan, G. (2005). Türkiyede Sosyal Hizmet Eğitiminin Tarihçesi. Onat Ü. (ed.), Sosyal Hizmet Sempozyumu 2002: Sosyal Hizmet Eğitiminde Yeni Yaklaşımlar, Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmetler Yüksekokulu, Yayın No: 017, 1-2.
Kılıç, Ç. (2013). Aile Mahkemelerinde Görev Yapan Uzmanların Hizmet İçi Eğitim İhtiya- cı. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 14 (2),273-290.
Knowles, M. (1996). Yetişkin Öğrenenler: Göz Ardı Edilen Bir Kesim. Çev: Serap Ayhan. Ankara Üniversitesi Basımevi: Ankara Koşar, N ve Tufan, B. (1999). Sosyal Hizmetler Yüksekokulu Tarihçesine Genel Bir Bakış. Prof.Dr. Sema Kuta Armağan Yaşam Boyu Sosyal Hizmet, Ankara: Hacette pe Üniversitesi Sosyal Hizmetler Yüksekokulu, Yayın No: 017, 1-21.
Olson, G. (2011). Essential Skills, Values and Standards of Professional Conduct Important to Admission and Continuan- ce in the School and Profession of Social Work. http://socialwork.uw.edu/node/1700, 17.06.2014
Özbesler, C. ve İçağasıoğlu Çoban, A. (2010). Hastane Ortamında Sosyal Hizmet Uygulamaları: Ankara Örneği. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, 21(2), 31-46.
Özdemir, U. (2001). Sosyal Hizmet Eğitimi. Karataş K (ed.), Sosyal Hizmet Sempoz- yumu96: Toplumsal Gelişme ve Değişme Sürecinde Sosyal Hizmet, Ankara: T.C. Başbakanlık Sosyal Hizmetler Esirgeme Kurumu ve Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmetler Yüksek Okulu Ortak Yayını, 85- 96.
Sosyal Hizmet Merkezleri Yönetmeliği, Resmi Gazete: Tarih 09.02.2013, Sayı: 28554.
Şahin, F. (2001). Sosyal Hizmetlerde Güçler Perspektif ve Çözüm Odaklı Mülakat. Aile ve Toplum Dergisi, Eylül Aralık, 59-71.
Thompson, N. (2013). Kuram ve Uygulama- da Sosyal Hizmeti Anlamak. Ankara: Dipnot Yayınları.
Tomanbay, İ. (2005). 1960lı Yıllardan 2000li Yıllara Sosyal Hizmet Eğitimi. Onat Ü. (ed.), Sosyal Hizmet Sempozyumu 2002: Sosyal Hizmet Eğitiminde Yeni Yaklaşımlar, Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hiz- metler Yüksekokulu, Yayın No: 017, 59-70.
UNESCO. (1985). Yetişkin Eğitimi Terimle- ri Sözlüğü. Ankara: UNESCO Türkiye Milli Komisyonu.
UNESCO. (2013). International Standard Classifcation of Education ISCED 2011. http://www.uis.unesco.org/Education/Do- cuments/isced-2011-en.pdf, 27.12.2013.
Yıldırım, A., Şimşek, H. (2004). Sosyal Bi- limlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Anka- ra: Seçkin Yayınları.