Levent DOĞANKAYA, Özge ZENCİR, Sertel SEÇER, Süleyman BEKCAN, Mevlüt KINDIR, Selçuk SEÇER, Akasya TOPÇU

Ankara Üniversitesi Sakaryabaşı Balık Üretim ve Araştırma İstasyonu'nda Tilapya (Oreochromis niloticus L.) balıklarının yetiştirme olanaklarının incelenmesi

Bu araştırma Sakaryabaşı Balık Üretim ve Araştırma Ġstasyonu'nda yürütülmüştür. Tilapya (Oreochromis niloticus L.) balıkları 210 L’lik fiberglas tanklara m3’e 5, 10, 25 kg’lık stoklama oranlarıyla stoklanarak 112 günlük deneme süresince canlı ağırlığının % 2 oranında ticari alabalık yemi ile beslenmişlerdir. Araştırma sonunda, farklı stoklama yoğunluklarına göre gruplardaki (5, 10 ve 25 kg/m3) balıkların canlı ağırlıkları sırasıyla 15,963 g, 19,142 g ve 23,305 g; kondüsyon faktörleri sırasıyla 1,67, 1,68 ve 1,81 olarak bulunmuştur. Ağırlık kazançları artış ortalamaları sırasıyla 8,2, 9,4 ve 12,8; spesifik büyüme oranı değerleri ise sırasıyla 0,615, 0,604 ve 0,712 olarak saptanmış, gruplar arasında her iki değer açısından 0,05 seviyesinde farklılık görülmemiştir. En iyi yem değerlendirme katsayısı 1,830 değeri ile III. Grupta elde edilmiştir. Birbirlerine yakın değerler arz eden yem değerlendirme oranları bakımından gruplar arasındaki farklar istatistiki olarak önemsiz bulunmuştur (p>0,05). Proteinden yararlanma oranı, yem etkinlik değeri bakımından yem değerlendirme oranına benzer sonuçlar elde edilmiştir. En yüksek ölüm oranı III. Grupta % 15,112 en düşük ölüm oranı ise II. Grupta % 1,813 olarak hesaplanmıştır.

The rearing of Tilapia (Oreochromis niloticus L.) Ankara University Sakaryabasi Fish Culture and Research Station

This research was conducted in Sakaryabası Fish Culture and Research Station. Tilapia (Oreochromis niloticus L.) were stocked into fiberglass tank at 5, 10, 25 kg stock density per cubic metre. During 112 days fishes were fed at the rates of 4 % body weight with trout fish. It was found that live weight of tilapia were as 15,963 g, 19,142 g, 23,305 g and condition factors were as 1,67, 1,68, 1,81 according to the fiberglass tank which were arranged at the different stocking density. The daily weight gain and spesific growth rate were estimated as follows; 8,2, 9,4, 12,8, and 0,615, 0,604, 0,712 respectively. The differences between daily weight gain and spesific growth rate were not statistically significant (p>0,05). The best feed conversion ratio was found in the III. group with 1,830. The differences between feed conversion ratio were not statistically significant (p>0,05). Protein efficiency ratio and feed conversion ratio were found similar. The highest mortality rate was found in the III. Group with 15,112 % and the lowest in the II. Group with 1,813 %.

PDF

___

Alpbaz, A. 2005. Su Ürünleri Yetiştiriciliği. Alp Yayınları 567s. Ġzmir.
Anonymous 1975. Standart methods for the examination of water and wastewater. John D., Ducas Co., p.1-1193, USA.
Arda, M., S. Seçer ve M. Sarıeyyüpoğlu. 2005. Balık Hastalıkları 2. Baskı. Medisan Yayın Serisi:61. 230s. Ankara.
Baran, Ġ. 1977. Gökkuşağı Alası-Salmo gairdneri irideusum (Richardson 1836) Çifteler-Sakaryabaşı Balık Üretim ve Araştırma Ġstasyonunda adaptasyon olanakları, A.Ü. Vet. Fak. Derg. XXIV, No.1.
Bekcan, S. 1999. Tilapya Yetiştiriciliği. Türk-Koop Ekin Dergisi 3 (10): 90-96. Bhujel, R. C. 2000. A review of strategies for the management of Nile tilapia (Oreochromis niloticus) broodfish in seed production systems, especially hapa-based systems 37-59.
Busacker, G. P., I. R. Adelman and E. M. Goolish. 1990. Growth. In Methods For Fish Biology. Ed. by Schreck, C.B., Moyle, P.B. 363-387p.
Çelikkale, M. S. 1994. Ġçsu Balıkları ve Yetiştiriciliği Cilt2 2. Baskı. Karadeniz Teknik Üniversitesi Sürmene Deniz Bilimleri Fakültesi Genel Yayın No:128 Fakülte Yayın No:3 460s. Trabzon.
Dikel, S. 2001. Ġki Farklı Tilapya Türü Olan Oreochromis aureus ve Oreochromis niloticus ile Bunların Melezlerinin Çukurova’da Havuz Koşullarında Yetiştirilmesi ve Büyüme Performansları ile Karkas ve Besin Özelliklerinin Karşılaştırılması E.Ü. Su Ürünleri Dergisi. 18 (3-4): 445-457.
Dikel, S., N. Tekelioğlu ve A. Polat. 1994. Ġki tilapia türünün (O. nileticus x O. aureus) melezlenmesi ve elde edilen melez yavruların iki farklı stok oranında gösterdikleri gelişme performansı . Ç.Ü. Ziraat Fakültesi 25. Kuruluş Yılı Özel Sayısı, 283-294.
Düzgüneş, O., T. Kesici ve F. Gürbüz. 1983. Ġstatistik Metotları 1. A.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları: 861, Ders Kitabı, s. 1-229, Ankara. Erençin, C. ve Z.
Erençin. 1978. Aynalı sazanın (C. carpio) kültür balığı olarak Türkiye’de ilk defa yetiştirilmesi ile ilgili araştırmalar. A. Ü. Vet. Fak. Derg. XXV, No1.
FAO, 2002. Food and Agriculture Organization. www.fao.org Erişim tarihi: 04/05/2006
FAO, 2004. Food and Agriculture Organization. www.fao.org Erişim tarihi: 03/05/2006
Güler, A. S. 1988. Çifteler Sakaryabaşı Balık Üretim Ġstasyonu’ndaki Doğu ve Batı Kaynak Göllerinin Planktonlarının Ġncelenmesi. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Su Ürünleri Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
Halver, J. E. 1972. Fish Nutrition, Academic Press, 699 p. Orlando, Florida.
Hepher, B. 1990. Nutrition of Pond Fishes. 385p. Cambridge University Press, Cambridge.
Houlihan, D. F., D. N. McMillan ve P. Laurent. 1986. Growth Rates, Protein Synthesis and Protein Degration Rates in Rainbow Trout: Effects of Body Size. Physiol. Zool., 59: 482-493.
Jackim, E. and G. La Roche. 1973. Protein Synthesism Fundulus heteroclitus Muscle. Comp. Biochem.Physiol. 44A: 851-866.
Koskela, J., J. Pirhonen and M. Jobling. 1997. Growth and Feeding Responses of a Hatchery Population of Brown Trout (Salmo trutta L.) at Low Temperatures, Ecology of Freshwater Fish 6:116-121.
Lagler, K. F. 1969. Freshwater Fishery Biology. W. M. C. Company, 421 p., Iowa, USA.
Laird, L. M. and T. Needham. 1988. Salmon and trout farming. Ellis Horwood Limited, 55 p., England.
Omar E., F. M. Al-Sagheer, A. M. Nour and A. R. Abou-Akkada. 1997. Effect of protein level and stocking density on growth performance, feed utilization and resistance of Nile tilapia (Oreochromis niloticus) to infection against aeromonas septicemia (Aeromonas hydrophila). In Tacon A.G.J. (ed.), Basurco B. (ed.) . Feeding tomorrow's fish . Zaragoza : CIHEAM-IAMZ, p. 67-77.
Ross, L. G. 2000. Environmental physiology and energetics. In Tilapias: Biology and Exploitation Beveridge, M.C.M and Mc Andrew B. J. (Eds) Kluver Publishing. Dordrecht, 505p., The Netherlands.
Sarıhan, E. ve Ö. Toral. 1980. Bir tropik balık türü olan Tilapia nilotica (Lin.)’nın Çukurova bölgesinde yetiştirilme sorunları üzerine bir tartışma. TUBĠTAK, VII. bilim kongresi veterinerlik ve hayvancılık araştırma grubu, Tebliğ Özetleri (Hidrobiyoloji Seksiyonu) 29 Eylül-3 Ekim 1980, Ġstanbul, No: 173, VHAG Seri 14, 1-22.
Stevenson, J. P. 1987. Trout Farming Manual, 257p. Fishing News Books Limited, England.
Tekelioğlu, N., E. Sarıhan, A. Polat ve O. Işık. 1991. Farklı Stoklama Oranlarının Tatlısu Çuprası (O. niloticus)’nın Gelişmesi ve Ürün Verimliliği Üzerine Etkileri. Su Ürünleri Semp. Ege Üniv. Su Ürünleri Fak., 237-248.
Webster, C. D., D. H. Yancey and J. H. Tidwell. 1992. Effect of partially or totally replacing fish meal with soybean meal on growth of blue catfish (Ictalurus furcatus). Aquaculture 103: 141-152.
Yılmaz. E. ve Ġ. Akyurt. 2001. Kırıkhan Gölbaşı Gölü’nde Yüzer Ağ Kafeslerde Farklı Stok Yoğunluklarının Tilapia (O. niloticus) Balıklarının Gelişmeleri, Yem Değerlendirmeleri ve Yaşama Oranları Üzerine Etkileri. XI. Ulusal Su Ürünleri Sempozyumu 04-06 Eylül 2001, Hatay.