Aculus schlechtendali (Nalepa) (Acarina: Eriophyidae) 'nin Ankara'da Malus floribunda L. (Rosaceae) üzerinde popülasyon değişimi ve predatörleri

Malus floribunda L. (Rosaceae) üzerinde zararlı olan Aculus schlechtendali (Nalepa) (Acarina: Eriophyidae)‟nin popülasyon geliĢimi Ankara‟da üç ayrı alanda (Keçiören, Kalaba ve Beşevler) 2004–2006 yılları arasında incelenmiştir. Her iki yıla ait gözlemlerden A. schlechtendali bireylerinin deutogyne döneminde ağaçların çatlak ve yarıkları arasında kışladıkları ve mayıs ayı başında kışladıkları yerlerden çıkarak açılmakta olan bitki gözlerine geçiş yaptıkları saptanmıştır. Deutogyne „ler yumurtalarını genç bireylerin besin bulabilecekleri yerlere bırakmışlardır. Yumurtalardan, protogyne olarak bilinen yazlık bireyler çıkmaktadır. Her iki yılda da mayıs ayının sonlarında deutogyne popülasyon yoğunluğu düşmekte ve bu dönemden sonra yaz formu olan protogyne popülasyonu artmaktadır. Protogyne popülasyonunun haziran ayı ortalarında en yüksek düzeye ulaştığı belirlenmiştir. Her üç bölgede de protogyne popülasyon yoğunluğunun mayıs ve haziran aylarında yüksek olduğu tespit edilmiştir. A. schlechtendali’‟nin deutogyne bireylerinin popülasyonunu yaz dönemi süresince düşük oranda da olsa sürdürmektedir. A. schlechtendali‟nin doğal düşmanları olarak bölgede avcı akarlardan Phytoseiidae familyasına ait 2, Stigmaeidae familyasından 1, Tydeidae familyasına ait ise 1 tür olmak üzere 4 avcı akar türü saptanırken, Coccinellidae (Coleoptera) familyasına ait 14 avcı tür belirlenmiştir. Ayrıca söz konusu akar türünün taksonomik özellikleri ve dağılımı ile ilgili bilgilere de yer verilmiştir.

Population development and predators of Aculus schlechtendali (Nalepa) (Acarina: Eriophyidae) on Malus floribunda L: (Rosaceae) in Ankara

Population development of Aculus schlechtendali (Nalepa) (Acarina: Eriophyidae) was investigated in three different locations (Keçiören, BeĢevler and Kalaba) in Ankara, on Malus floribunda L. (Rosasacae) during 2004 – 2006 years. Two-year of observations revealed that A. schlechtendali individuals were hibernates in deutogyne stage in the crevices and hiden places of the trees. They began to move to the blossoms of the plants at the beginning of may. Deutogynes laid their eggs on the feeding place of the youngs. In general higher eriophyoid protogyne populations were observed during May and June all three locations of the study area. The data show that the deutogyne population reached its peak by the end of May and after this, the deutogyne population levels become lower whereas protogyne population showed small rate of increas around the same time but reached its peak by mid June. Deutogyne population has been seen in low population density during the summer months. During surveys on predators of Aculus schlechtendali two phytoseiids, one stigmaeid, and one tydeid mite species, and 14 Cocinellidae species were recognized as natural enemies. Beside this, taxonomic characteristics and distribution of this eriophyid species were indicated.

PDF

___

Amrine, J.W. and T.A. Stasny. 1994. Katalog of the Eriophyoidea (Acarina: Prostigmata) of the world. Indira Publish. House, 804, USA.
Alaoğlu, Ö. l984. Erzurum ve Erzincan yörelerindeki bazı bitkilerde bulunan Eriophyoidea (Acarina: Actinedida) akarlarının sistematiği ve zarar şekli üzerinde çalışmalar. Atatürk Üniv. Ziraat Dergisi. 15 (3–4) : 1–16.
Aydemir, M. ve S. Toros. 1990. Erzincan ili koĢullarında fasülyelerde zararlı Tetranychus urticae’nin doğal düĢmanları. Türkiye II. Biyolojik Mücadele Kongresi. Bildiriler: 533–540. 26–29 Eylül1990, Ankara.
Baker, E. W. 1965. A review of the genera of the family Tydeidae (Acarina). (2) pp. 95–133. Editor, J. A. Naegele. Advances in Acarology. Cornell University Press, Ithaca.
Baker, E. W. 1970. The genus Tydeus: subgenera and species groups with descriptions of new species (Acarina: Tydaeidae). Annals of the Entomological Society of America 63: 163–177.
Beglyarov, G. A. 1981. Keys to the determination of Phytosiid mites of the U. S. S. R. Information Bulletin, Internal Organization for Biological Control of Noxious Animals and Plants, East Palaearctic Section 2 (1): 97.
Bostanian, N.J. 1981. Essais de traitements preventifs en verger contre le Tetranyque rouge du pommier, Panonychus ulmi (Koch) et L‟eriophyide du pommier, Aculus schtendali (Nalepa). Phytoprotection 62(1): 53–58.
Cuthbrtson, A.G.S. and A.K. Murchie. 2003. The impact of fungicides to control apple scab (Venturia ineaqoalis) on the predatory mite Anystis baccarum and its prey Aculus schlechtendali (Apple Rust Mite) in Northern Ireland Bramley orchards. Department of Agriculture and Rural Developtment UK Crop Protection 22: 1125–1130.
Chazeau,J. 1985. Predaceous insects.p:211-247.Editör:W:Hele and M.W. Sabelis. Spider Mites Their Biology,Natural Enemies and Control Vol:1.Elseiver ,Amsterdam.
de Lillo, E. and J.W. Amrine. 1998. Eriophyoidea (Acari) on a computer database. Entomologica Bari Entomologica, Bari 32: 2–7.
Denizhan, E. 2007. Ankara ilinde park ve süs bitkilerinde Eriophyoidea (Acarina) türlerinin, konukçularının, yaygınlıklarının ve doğal düşmanlarının saptanması ile zararlı Aculus schlechtendali (Nalepa, 1892)‟nin popülasyon dalgalanması üzerine araştırmalar. 267 ss. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstütüsü. Doktora Tezi. Ankara.
Düzgüneş, Z. 1980. Küçük arthropodların toplanması, saklanması ve mikroskopik preparatların hazırlanması. Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı Zirai Mücadele ve Zirai Karantina Genel Müdürlüğü Yayınları, 76ss. Ankara.
Easterbrook, M.A. 1979. The life history of the eriophyid mite, Aculus schlechtendali on apple in south-east England. Annales Appied Biology 91: 287–296.
Ecevit, O. 1981. Erzurum elma ağaçlarında zararlı olan Bryobia rubrioculus Scheuten. Tetranychus urticae Koch. Aculus schlechtendali (Nal.), Calepitrimerus baileyi Keifer (Acarina: Tetranychidae, Eriophyidae) ile predatör Amblydromella kazachstanicus Wainstein (Acarina: Phytoseiidae) ve polulasyon iliĢkileri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi. Yayın No: 7(2): 52ss.
Elma, F. ve Ö. Alaoğlu. 2007. Konya ilinde peyzaj alanlarındaki ağaç ve çalılarda bulunan zararlı akar türleri ve doğal düĢmanları..Bitki Koruma Kongresi Bildirileri(II): 207. 27–29 Ağustos 2007, Isparta.
El- Halawany, M.E., G.A. Ibrahim and M.A. Abdel- Samad. 1990. Mites inhabiting fig varietes. Agric. Res. Rev. 68: 39–48.
Herbert, H.J. and K.P. Butler. 1973. Distribution of phytophagous and predacious mites on apple trees in Nova Scotia. Can. Entomol. 105: 271- 276.
İncekulak, R. ve O. Ecevit. 2002. Amasya elma bahçelerinde bulunan zararlı ve yararlı akar türleri ile poülasyon yoğunluklarının saptanması üzerinde bir araştırma. Türkiye V. Biyolojik Mücadele Kongresi Bildirileri: 297–314. 4–7 Eylül 2002, Erzurum.
Jeppson, L. R., H. H Keifer and E. W. Baker. 1975. Mites Injurious to Economic Plants. Univ. of California Press, Berkeley, California, 614 pp.USA.
Kasap, Ġ., S. Çobanoğlu, Y. Aktuğ ve E. Denizhan. 2004. Van Gölü çevresi elma bahçelerinde saptanan zararlı ve yararlı akar türleri. Türkiye I. Bitki Koruma Kongresi Bildirileri: 104. 8–10 Eylül 2004, Samsun.
Kolodochka, L. A. 1978. Handbook on identifying plant-dwelling Phytoseiid mites. Akademiya Nauk SSR, Inst. Zool. Kiev, 79.
Lindquist, E.E., M.W. Sabelis and J. Bruin. 1996. World Crop Pests Eriophyoid Mites. New York. 785. Lodos, N. 1991. Türkiye entomolojisi: Genel, uygulamalı ve faunistik. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları No: 282, 366 s.
McMurtry, J.A., C.B.Huffaker and M. Van de Vrie. 1970. Ecology of Tetranychid mites and their natural enemies: A review:–I.Tetranychid enemies:their biological characters and the impact of of spray practices. Hilgardia 40: 331-390.
Nalepa, A., 1890. Neue Phytoptiden. Anz. kais. Akad. Wiss., Math.-Natur Kl., Wien., 27 (20): 212-213.
Schliesske, V.J. 1985. Zur Biologie Und Zum Schadauftreten Der Gallmilbe Aculus schlechtendali (Nalepa) (Acari: Eriophyoidea) an Malus spp. Vergal Paul Parey Berlin and Hamburg Enwerbsobstbau 27. Jg. 195–197.
Walde S.J. 1997. Direct and Indirect Species Interactions Influencing Within-Season Dynamics of Apple Rust Mite, Aculus schlechtendali (Acari: Eriophyidae) Expermental And Applied Acarology 21: 587–614.