YABANCI DİL OLARAK TÜRKÇE ÖĞRETİMİNDE ÖĞRETİCİLERİN YÖNTEMLERE YÖNELİK BAKIŞ AÇISI VE FARKINDALIĞI

Bu araştırmanın amacı Suriyeli çocuklara yabancı dil olarak Türkçe öğreten öğreticilerin yabancı dil öğretim yöntemlerine yönelik bakış açılarını ve farkındalıklarını belirlemektir. Tarama modelinde betimsel bir çalışma olan araştırmaya Adana ilinde görev yapan Türkçe öğreticilerine düzenlenen Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi Sertifika Programı kapsamında eğitim verilen katılan 122 Türkçe öğreticisi katılmış, 114’ünün verileri araştırmaya dahil edilmiştir. Veriler araştırmacı tarafından geliştirilen görüş alma formu kullanılarak, eğitim öncesinde ve sonrasında Türkçe öğreticilerine uygulanarak toplanmış, betimsel istatistik teknikleri ve içerik analizi kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda yabancı dil öğretim yöntemlerine yönelik olarak verilen eğitimden önce Türkçe öğreticilerinin çoğunun geleneksel yöntemler olarak adlandırılan dil bilgisi-çeviri yöntemi ve işitsel-dilsel yönteme gönderimde bulunan maddelere katıldıkları ve bu yönde bir bakış açısı benimsedikleri saptanmıştır. Eğitim sonrasında ise Türkçe öğreticilerinin çoğunun iletişimsel yönteme yönelik bir bakış açısı benimsedikleri yönünde görüş bildirdikleri tespit edilmiştir. Türkçe öğreticilerinin yöntem farkındalıklarının da aldıkları eğitim öncesinde ve sonrasında farklılık gösterdiği elde edilen bulgular arasındadır.

A Study On The Awareness And Perspective Of Instructors Teaching Turkish As A Foreign Language

The aim of this study is to determine the perspectives on and awareness of foreign language teaching methods of instructors teaching Turkish as a foreign language to Syrian children. 122 Turkish instructors who participated in the Certification Program for Teaching Turkish as a Foreign Language, which was organized for Turkish instructors working in Adana province, participated in the study, which is a descriptive study conducted in the screening model, and the data of 114 of them were included in the study. Data were collected by using the interview form developed by the researcher and by applying it to the Turkish instructors before and after the training and analyzed using the descriptive statistics techniques and content analysis. As a result of the study, it was determined that the majority of the Turkish instructors agreed with the items which referred to the grammar-translation method and auditory-linguistic method called traditional methods, and they adopted a perspective in this direction before the training given on foreign language teaching methods. After the training, it was determined that the majority of the Turkish instructors adopted a perspective on the communicative method. The fact that the method awareness of the Turkish instructors differed before and after the training they received is among the findings obtained.

PDF

___

Akdoğan, S. (2010). Türkiye’de Yabancı Dil Öğretiminde Karşılaşılan Sorunlar ve Bir Çözüm Önerisi Olarak Yabancı Dil Okullarına Yönelik Öğretmen ve Öğretim Elemanlarının Görüşleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
Akpınar Delal, N. ve Çınar, S. (2011). Yabancı dil eğitiminde iletişimsel yararcı yaklaşım, öğretmen rolleri, davranışları ve sınıf içi iletişim. Dil dergisi, 154, 22-36.
Barın, E. (1994). Yabancılara Türkçenin öğretimi metodu. Dil Dergisi, 17, 54.
Brown, H. D. (2001). Teaching by principles: an interactive approach to language pedagogy. Second Edition. New York: Longman.
Cem, A. (2000). Dil bilgisi öğretiminde biçim-anlam-kullanım üçlüsü: ders malzemesi hazırlama ve uygulama önerisi. Dil Dergisi, 128, 6-11.
Daugherity, F.L. (2008). A correlative study of the ınternational english language testing system listening test and a new repetition test. Capella University.
Demiral, S. ve Kaya, M. (2015). Yabancı dil öğretim yöntemleri: fransızca öğretimi çerçevesinde bir inceleme. Turkish Studies International periodical for the languages, literature and history of Turkish or Turkic, 10 (3), 331-342.
Demircan, Ö. (2013). Yabancı dil öğretim yöntemleri. İstanbul: Der Yayınları.
Demirel, Ö. (1990). Yabancı dil öğretimi-ilkeler, yöntemler, teknikler. Ankara: Usem Yayınları. Demirel, Ö. (1999). Yabancı dil öğretimi. Ankara: MEB Yayınları
Demirel, Ö. (2013). ELT Methodology. Ankara: Pegem Akademi.
Ellis, R. (1994). The study of second language acquisition. Oxford: OUP
Freeman, D.L. (1987). From unity to diversity: twenty five years of language teaching methodology. English Teaching Forum, 20 (4), 2-10.
Gömleksiz, M. N. (1999). Yabancı dil öğretiminde kullanılan yöntemler ve yöntem sorunu. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 253-264
Güneş, F. (2011). Dil öğretim yaklaşımları ve Türkçe öğretimindeki uygulamalar. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8 (15), 123-148.
Haznedar, B. (2010). Türkiye’de yabancı dil eğitimi: reformlar, yönelimler ve öğretmenlerimiz. International Conference on New Trends in Education and Implications, (11-13 Kasım), Antalya.
Hymes, D. (1972). On communicative competence. In Pride and Holmes 1972: 269-93.
Işık, A. (2008). Yabancı dil eğitimimizdeki yanlışlar nereden kaynaklanıyor? Journal of Language and Linguistic Studies, 4 (2), 15-26.
Karasar, N. (2000). Bilimsel araştırma yöntemi. (10. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kıraç, İ. E. (2013). Ortaokul İngilizce Öğretmenlerinin Ders Durumunda Yöntem-Teknik Kullanma Yeterliliklerinin İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Kayseri.
Krashen, S. (1998). What does it take to acquire a language. ESL Magazine,3(3), 22-23.
Küçükahmet, L. (2000). Öğretimde planlama ve değerlendirme. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Memiş, M. R. ve Erdem, M. D. (2013). Yabancı dil öğretiminde kullanılan yöntemler, kullanım özellikleri ve eleştiriler. Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic. 8/9, 297-318.
Nunan, D. (2001). Designing tasks for the communicative classroom. Cambridge University Press, USA .
Ökmen, B. (2015). İngilizce Öğretmenlerinin Kullandıkları Dil Öğretim Yöntemlerinin Öğrencilerin Akademik Başarısıyla İlişkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Düzce Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Düzce.
Özdemir, Ö. (2007). İlköğretim Birinci Kademe İngilizce Öğretmenlerinin Eğitim Durumunda Yöntem-Teknik Ve Araç-Gereç (Teknoloji) Kullanma Yeterlilikleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.
Peçenek, D. (2014). Dilbilim eğitimi alan öğrencilerin yabancı dil öğretiminde dilbilgisi öğrenimine ve öğretimine ilişkin görüşleri. Başkent University Journal of Education, 1(1), 93-111.
Richards, J.C., ve Rodgers, T. S. (2001). Approaches and methods in language teaching. New York: Cambridge University Press.
Richards, J.C. ve Rodgers, T.S. (2007). Approaches and methods in language teaching. Cambridge: Cambridge University Press.
Sebüktekin, H. (1981). Yükseköğretim kurumlarımızda yabancı dil izlenceleri. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları
Saville-Troike, M. (1976). Foundations for Teaching English as a Second Language . New Jersey: Prentice Hall
Şaf, N. N. (2010). Yabancı Dil Öğretiminde Üç Boyutlu Dilbilgisi Öğretimi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Tan, Ş., Kayabaşı, Y., ve Erdoğan, A. (2003). Öğretimi planlama ve değerlendirme. Ankara: Anı yayıncılık.
Tosun, C. (2006). Yabancı dil öğretim ve öğreniminde eski ve yeni yöntemlere yeni bir bakış. Journal of Arts and Sciences, 5, 79-88.
Thornbury, S. (2000). How to teach grammar. Harlow: Longman.
Yaylı, D. ve Yaylı, D. (2011). Yabancı dil öğretimi yaklaşımları ve yöntemleri. Yaylı, D. & Bayyurt, Y. (Ed.), Yabancılara Türkçe öğretimi, politika, yöntem ve beceriler (3-23).Ankara: Anı Yayıncılık.
Yıldırım, V. (2000). İlköğretim Okulu 5. Sınıf Öğretmenlerinin Öğretim Yöntemleri Konusundaki Görüşleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
Yıldız, Ü. ve Tepeli, Y. (2015). Yabancılara Türkçe öğretimi bağlamında yabancı dil öğretim yöntemlerinin dil bilgisi öğretimine yansımaları: iletişimsel yöntem, dil bilgisi çeviri yöntemi ve dil bilgisi öğretimi. International Journal of Language Academy, 3(1), 265-286.