KALKINMA PLANLARINDA YER ALAN YÜKSEKÖĞRETİM POLİTİKALARININ KARŞILAŞTIRMALI ANALİZİ

Yükseköğretim alanındaki güncel gelişmeler, yükseköğretim projeksiyonları ve yükseköğretim sisteminin sorunları bu alanda birtakım politikaların belirlenmesini ve sürecin belirli hedefler doğrultusunda ilerlemesini gerektirmektedir. Bu doğrultuda Kalkınma Planlarında yükseköğretimin işlevleri, yükseköğretimde nitelik ve niceliğin arttırılması, yükseköğretimin uluslararasılaşması, yükseköğretime geçiş, yükseköğretim sisteminin yönetimi, yapısı ve finansmanı, öğretim üyesi yetiştirme gibi pek çok konuda politikaya yer verilmektedir. Bu araştırmada Kalkınma Planlarında yer alan yükseköğretim alanındaki politikaların tematik olarak incelenmesi amaçlanmaktadır. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden doküman incelemesi tekniği kullanılmıştır. Araştırma verilerinin analizinde betimsel analiz ve içerik analizi teknikleri birlikte kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre kalkınma planlarında -özellikle 1990’li yılların ortalarına kadar- niceliksel gelişmelere odaklanıldığı uluslararasılaşma, öğretim elemanı hareketliliği, kalite güvencesi gibi nitel gelişmelerin ikinci planda kaldığı görülmüştür.

Comparative Analysis Of Higher Education Policies In Development Plans

Current developments in higher education, higher education projections and problems of the higher education system require some policies to be defined in this area and the process to progress towards specific goals. In this context, policies on higher education, such as increasing the quality and quantity in higher education, internationalization of higher education, transition to higher education, management of higher education system, structure and financing, training of teaching staff are included in the Development Plans. In this research, it is aimed to thematically examine policies in the field of higher education in Development Plans. Qualitative research techniques were used in the study designed using document review. Descriptive analysis and content analysis techniques were used together in the analysis of research data. According to the results of the research - until the mid-1990s focused on qualitative improvements in Development Plans and qualitative developments such as internationalization, mobility of teaching staff and quality assurance have not been addressed.

PDF

___

Ağıralıoğlu, N. (2013). Türkiye'de lisansüstü öğretim. Yüksekögretim ve Bilim Dergisi, 3(1), 1-9.
Crosier, D., Dalferth, S., Kerpanova, V., ve Parveva, T. (2011). Modernisation of Higher Education in Europe: Funding and the Social Dimension. Education, Audiovisual and Culture Executive Agency, European Commission.
De Coster, I., Forsthuber, B., Oberheidt, S., Parveva, T., & Glass, A. (2008). Higher education governance in europe: policies, structures, funding and academic staff. EURYDICE. https://eric.ed.gov/?id=ED540821
EURYDICE (2017). Modernisation of higher education in Europe:Academic staff. https://webgate.ec.europa.eu/fpfis/mwikis/eurydice/images/3/3c/209_Academic _Staff_2017.pdf
Han, P. D. (1999). İktisadi kalkınma. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
Haşim, A. K. Ç. A. (2012). Yükseköğretimin finansmanı ve Türkiye için yükseköğretim finansman modeli önerisi. Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(1), 91-104.
Hunt, C. (2011). National strategy for higher education to 2030. http://www.lenus.ie/hse/handle/10147/120285
Doğramacı, İ. (2007). Türkiye’de ve dünyada yükseköğretim yönetimi. Ankara: Metaksan
Guillemette, Y. (2006) “The case for ıncome-contingent repayment of student loans” The Education Papers, Commentary, No: 233, C.D. Howe Institute
Hartwig, L. (2006). Funding Systems and Their Effects on Higher Education Systems. Bavarian State Institute for Higher Education Research and Planning, Germany.
Hénard, F., ve Roseveare, D. (2012). Fostering quality teaching in higher education: Policies and Practices. An IMHE Guide for Higher Education Institutions, 7-11.
Kalkınma Bakanlığı. (2014). Yükseköğretimin uluslararasılaşması çerçevesinde Türk üniversitelerinin uluslararası öğrenciler için çekim merkezi haline getirilmesi. Araştırma Projesi Raporu. Kalkınma Araştırmaları Merkezi.
Karadağ, N. (2014). Türkiye’de doktora eğitimi süreci kapasitesinin değerlendirilmesi: Eğitim bilimleri enstitüsü örneği. Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara.
Karaman, S., ve Bakırcı, F. (2010). Türkiye’de lisansüstü eğitim: sorunlar ve çözüm önerileri. Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, II, 94-114.
Kurt, T. (2015). Yükseköğretimin yönetiminde mütevelli heyetleri. SETA.
Kurt, T., ve Gümüş, S. (2015). Dünyada Yükseköğretimin Finansmanına İlişkin Eğilimler ve Türkiye için Öneriler. Journal of Higher Education & Science/Yüksekögretim ve Bilim Dergisi, 5(1), 14-26.
Merriam, S. (1998). Qualitative research and case study applications in education. Revised and expanded from case study research in education. USA: JB Printing.
Meehan, E. (t.y.). Doctoral Education and Research Policies in Ireland. Erişim Adresi: http://www.eua.be/Libraries/9th-CDE-Ann-Meet--- Tarragona/plenary-i_eucharia meehan.pdf?sfvrsn=0, Erişim Tarihi: 28.10.2017
Mutluer, K., M. (2008), Türkiye’de yükseköğretimin başlıca sorunları ve sorunlara çözüm önerileri. Maliye Bakanlığı, SGB. Yayınları No.2008/380, Ankara.
Nechifer, I., Severin, E. (2010). Science and education policies in central and central and Eastern Europe, Balkans, Caucasus and Baltic Countries. Venice: UNESCO.
OECD (2003). Changing Patterns of Governance in Higher Education. https://www.oecd.org/education/skills-beyond-school/35747684.pdf
Özdemir, V. (2014). Türkiye’de planlı kalkınma deneyimleri. https://dumludag.files.wordpress.com/2013/09/ozdemir_planlama.pdf
Özer, M., Gur, B. S., ve Küçükcan, T. (2010). Yükseköğretimde kalite güvencesi. SETA.
Racké, C. (2013). Staff mobility in higher education: National policies and programmes. Brussels: European Commission.
Standards and Guidelines for Quality Assurance in the European Higher Education Area (ESG). (2015). Brussels, Belgium. http://www.enqa.eu/wpcontent/ uploads/2015/11/ESG_2015.pdf
Thune, C. (2005). Standards and guidelines for quality assurance in the European Higher Education Area. Report, European Association for Quality Assurance in the European Higher Education.
Walpole, M. B., Burton, N. W., Kanyi, K., & Jackenthal, A. (2002). Selecting successful graduate students: In-depth interviews with GRE users (Graduate Record Examination [GRE] Board Research Rep. No. 99-11R; Educational Testing Service [ETS] Research Rep. 02-08). Princeton, NJ: Educational Testing Service.
Weber, L., ve Bergan, S. (Eds.). (2005). The public responsibility for higher education and research (Vol. 2). Council of Europe.
Wing, C. (2015). The Transition from Secondary Education to Higher Education: Case Studies from Asia and the Pacific. France: UNESCO.
World Bank (2010). Financing Higher Education in Africa. Washington DC: World Bank. http://documents.worldbank.org/curated/en/497251467990390368/pdf/544410P UB0EPI01BOX0349416B01PUBLIC1.pdf
Yang, J., Schneller, C., ve Roche, S. (2015). The Role of Higher Education in Promoting Lifelong Learning. UIL Publication Series on Lifelong Learning Policies and Strategies: No. 3. UNESCO Institute for Lifelong Learning. Feldbrunnenstrasse 58, 20148 Hamburg, Germany.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2000). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Gözden geçirilmiş 2. Baskı. Ankara: Seçkin Yayıncılık.