LİDERLİK VE EMPATİ

Empati, insanların mutlu bir şekilde yaşayabilmeleri için gerekliolan olgulardan biridir. Çünkü yakın çevre ile iyi ilişkiler kurabilmeninilk kuralı, onların iyi ya da kötü anlarında ne hissettiklerini anlamak veona göre davranmayı gerektirmektedir. Liderliğin ise belirlenen hedefleredoğru bireyleri etkileme süreci olduğu kabul edilirse bu etkileme süreciliderle astlar arasında kurulan iletişimle gerçekleştirilebilir. İletişimaracılığı ile lider, fikirlerini açığa vurma, onları paylaşma vedeğerlendirme olanağına sahip olur. İletişim yeteneği ise empatikavramının oluşmasına neden olmuştur. Doğru iletişim türü başarıyıetkilediğinden empati ve liderlik tiplerinin birbirine etkisi önemli halegelmektedir. Bu nedenden dolayı bu çalışmada gerekli literatür taranmayaçalışılmış ve liderlik ile empati kavramlarının ilişkisi açıklanmayaçalışılmıştır.

Leadership And Empathy

Empathy is one of the facts that people need to live happily. Because, the first rule of establishing good relations with the immediate environment requires to understand what they feel in their good or bad moments and to behave accordingly. If it is accepted that leadership is a process of influencing individuals towards targets, this process performs by communication between the leader and the subordinates. Leader has opportunity to expose his ideas, to share these ideas and evaluation with communication. Communication capability yields to emerging empathy fact. Effect of Empathy and leadership on each other becomes important due to the correct interaction affects the success. For this reason, in this work, it was tried to review the literature and to explain the relation between empathy and leadership.

PDF

___

Erdogan İ. (1991) “İşletmelerde Davranış”, İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Yayınları No.242, s.330-331. İstanbul
Eren E. ( 1993), “Yönetim ve Organizasyon”, Beta Yayınları, 2. Basım, s. 337. İstanbul
Hamarat M. (2010) “Liderlik ve Liderlik Davranışı: Polis Okulunda Bir Araştırma”. Yüksek lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul
Koray M. (1997), “21.Yüzyıl: Yeni Beklentiler, Yeni Liderlik Alanları ve Kadınlar”, 21.YY. da Liderlik Sempozyumu, DHO Matbaası, s.169. İstanbul
Ataman G. (2002), “İşletme Yönetimi Temel Kavramlar Yeni Yaklaşımlar”, Türkmen Kitapevi, s.455. İstanbul
Charan R. (2009), “Zor Zamanlarda Liderlik”, çev. Ümit Sensoy, Optimist Yayınları, ss. 34-35-36. İstanbul
Kurtuluş İ.Y. (2009) “Kriz Yönetiminde Liderlik ve Liderlik Özelliklerinin Değerlendirilmesine Yönelik Bir Araştırma”. Yüksek lisans Tezi, Kocaeli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli
Şafaklı O. V. (2005) “KKTC’deki Kamu Bankalarında Liderlik Stilleri Üzerine Bir Çalışma,” Doğuş Üniversitesi Dergisi, 6 (1): 132-143.
Evert V. D. (2006) “Autocratic Leadership Around The Globe; Do Climate and Wealth Drive Leadership Culture?” Journal of Cross-Cultural Psychology, 37 (1): 42- 59.
Yılmaz K. M. (2011) “Çalışanların Liderlik Tiplerine İlişkin Algıları İle Motivasyon İlişkisi: Özel Sektör ve Kamu Sektörü Çalışanları Üzerine Bir Alan Araştırması”. Yüksek lisans Tezi, Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir
Eren E. (2000) “Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi”, Beta Yayınları, İstanbul
Tengilimoğlu D. (2005) “Kamu ve Özel Sektör Örgütlerinde Liderlik Davranışı Özelliklerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Alan Çalışması,” Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 4 (14): 1-16.
Cetin N.B. ve E. Beceren. (2007) “Lider Kişilik: Gandhi”, Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3 (5): 110-132.
Alkın M. C. (2006) “Liderlik Özellik ve Davranışlarının Belirlenmesi ve Konuyla İlgili Olarak Yapılan Bir Araştırma”. Yüksek lisans Tezi, Trakya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne
Can S. (2000) Resmi ve Özel Okullardaki Okul Yöneticileri ve Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Liderlik Davranışı Yönünden Karşılaştırılması, Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum
Yıldırım R. (1998) Öğrenmeyi Öğrenmek, Sistem Yayıncılık, İstanbul
Çelik V. (1999) Eğitimsel Liderlik, Pegem Yayıncılık, Ankara
Erçetin ŞŞ. (1998) Lider Sarmalında Vizyon, Önder Matbaacılık Ltd. Şti. Ankara
Dökmen Ü. (2000) “Sanatta ve Günlük Yaşamda İletişim Çatışmaları ve Empati”, (14.Basım). Sistem Yayıncılık, İstanbul
Altuğ (2004), “Duygu Çocukluktan Yaşlılığa Kendi’lik Değeri”, Başkent Üniversitesi, Ankara
Atli A. (2008) “Çocuk Yuvaları ve Yetiştirme Yurtlarında Çalışan Personelin Empatik Eğilim Düzeylerinin İncelenmesi”. Bilim Uzmanlık Tezi, İnönü Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya
Erkmen G. (2007) “Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulunda Öğrenim Gören Öğrencilerin Empatik Eğilimlerinin Sporda Tercih Ettikleri Lider Davranışları İle Karşılaştırılması”. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya
Yıldırım İ. (1992) “Psikolojik Danışma ve Rehberlik Programı Öğrencileri ile Psikoloji Programı Öğrencilerinin Empatik Eğilim ve Empatik Beceri Düzeyleri”, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7, 193-208
Dökmen Ü. ( 2005) “İletişim Çatışmaları ve Empati”, Sistem Yayıncılık, İstanbul
Kiraz C. (2011) “Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Empatik Eğilimleri İle Narsistik Kişilik Özellikler”. Yüksek lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul
Dökmen Ü. (1988) “Empatinin Yeni Bir Modele Dayanılarak Ölçülmesi ve Psikodrama İle Geliştirilmesi”, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, Cilt: 21, Sayı: 1
Goleman D, Boyatsız R, Mckee A. ( 2002) “Yeni Liderler”, Varlık Yayınları, İstanbul
Dökmen Ü. (1994) “Sanatta ve Günlük Yaşamda İletişim Çatışmaları ve Empati”, Sistem Yayıncılık, İstanbul
Goleman D. (1996) “Duygusal Zeka”, Varlık Yayınları, İstanbul
Bülbüloğlu A. (2001) “Duygusal Zekanın Liderlik Üzerine Etkileri ve Bir Saha Araştırması”.Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Trabzon