Gide’in hristiyanlıktan antik mitolojiyi benimsemeye uzanan uzun anlatısal serüveninde yaşamından kesitler bulurken geçirdiği tinsel değişim sürecini yapıtlarında belirgin bir şekilde gözlemlemek olanaklıdır. Özellikle cinsellik ekseninde gelişen tinsel değişim ve farklılaşma yazarın antik mitolojiyi benimsemesiyle sonuçlanan elli yılı aşkın yazınsal kariyerinde okura oldukça ilginç ve çarpıcı ipuçları verir. Okur bir anda kendisini yazarın iç dünyasının derinliklerinde gerçekleşen zorlu, karmaşık ve ilginç bir yolculuğun ortasında bulurken, Gide anlatısının bir parçası oluverir. Farkında olmadan anlatıdaki olay örgüsü ve kişilerle özdeşleşir. Yazarın geçirdiği tinsel değişim ve farklılaşmanın yakın bir tanığı durumuna gelir. Antik mitolojiyi benimsemeye uzanan süreçte Gide iç benliğini dış benliğine, içtenliği ikiyüzlülüğe yeğler. Yapıtlarının herbirinde karmaşık gibi görünen değişim ve farklılaşma süreci, genelde tutarlı ve çizgisel bir yazma edimini yanstır bize. Zira, Gide’de farklılaşma süreci, kendi doğasına yabancılaşmayı değil üstüne zorla giydirildiğini düşündüğü toplumsal gömleği (dış benliğini) üstünden çıkarıp atmayı ifade eder. Kendisine yabancılaşmaktan kurtulmak ister. Kendi doğasına uzaklaşmaktan ve kendi kendisine yabancılaşmaktan kurtulmak için de geleneksel hristiyanlık inancı ve onun Tanrı anlayışını redderek iç dünyasıyla uzlaşan antik mitoloji ve onun tanrılarını benimser.

De sa première oeuvre à sa dernière, Gide fut toujours à la recherche d’une nouvelle mystique qui exalte l’individualisme et l’humanisme. L’écrivain veut se libérer du vêtement social qu’il porte, mettre en évidence son vrai moi et découvrir Gide chez Gide. ll en a besoin souvent de voyager dans les profondeurs de l’âme humaine. La recherche d’identité chez Gide se transforme en crise spirituelle et en conflit intérieur caractérisés par la métamorphose de l’âme. L’anarchie individuelle apparait dominer le récit parce que Gide se plait à s’aventurer. Cependant l’écrivain est contre l’anarchie individuelle et la perversité. ll ne vise qu’à découvrir sa propre nature, à vivre conformèment à sa nature , à être sincère, à être libre et individu tout court. ll les trouve non pas dans la croyance chrétienne mais dans la mythologie antique. Pourtant, il doit attendre cinquant-deux ans pour donner son assentiment total à cette nouvelle religion, polythéiste et humaniste, pour pouvoir être Gide dans Thésée. C’est en même temps, pour Gide, une aventure d’écriture de cinquant-deux ans qui passe assez difficile et intéressante.