Su ürünleri yemlerinin çevreye etkisi

Canlı ve cansız varlıkların bir arada bulunduğu ortam çevreyi oluşturmaktadır. Canlı ve cansız varlıklar arasında sürekli ve kesiksiz bir ilişki vardır. Bu ilişkiye doğa dengesi denilir. Evrensel anlamda tüm dünya insanları doğal hayatın korunması yönünde hem fikirdir. Son yıllarda su ürünleri yetiştiriciliğinin ve özellikle kafeslerdeki balık yetiştiriciliğinin su ortamındaki olumsuz potansiyel etkileri tartışılmaktadır. Balık çiftliklerinde kirliliğe yol açan etmenler fosfor, azot, organik maddeler ve suda asılı katı maddelerdir. Genel anlamda su ürünleri yemlerinde %0.9-1.5 oranında fosfor, %7-8 oranında azot bulunmaktadır. 2003 yılında Türkiye'de toplam su ürünleri yemi üretim miktarı ton gerçekleşmiş 47.365 ton ve bu miktarda kabaca 4026 ton fosfor ve nitrojen bulunmaktadır (474 ton fosfor, 3552 ton nitrojen). Çevreye bırakılan fosfor ve nitrojen miktarı ise 3105 ton (342 ton fosfor, 2763 ton nitrojen) olup, diğer kaynaklardan (evsel, tarımsal, endüstriyel vb.) gelenlerle kıyaslandığında oldukça azdır. Türkiye'de su ürünleri yetiştiriciliğinin çevreye etkisinin azaltılmasının temelini iyi yer seçimi, kaliteli yem kullanımı, yüksek enerjili yem kullanımı, en uygun yemleme cetvelinin uygulanması,kaliteli-sorumlu bir işletme yönetimi, ortamın taşıma kapasitesinin aşılmaması, rotasyon, açık deniz kafesleri, polikültür yetiştiriciliğin geliştirilmesi oluşturmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

çevresel bozunma, sucul kültür, kültür balığı, balık beslenmesi, azot, fosfor

Effect of aquafeeds on the environment

Living creatures and inorganic materials creates the environment. There is a continuous and uninterrupted relationship between them. This relationship has created a "natural balance". All the people of the world agree about preserving wild (Natural) life. Aquaculture and especially fish farming in cages have been discussed as negative potential effects on water. Fish farming has caused pollution with factors such as Nitrogen, Phosphorus, particulate and other organic materials. Aquafeeds have 0.9-1.5% content of Phosphorus and 7-8% content of Nitrogen. Turkey aquafeed production was 47.365 tonnes in 2003. This amount included approximately 4026 tonnes of phosphorus (474 tonnes) and nitrogen (3552 tonnes) of which an estimated 3105 tonnes (342 tonnes phosphorus, 2763 tonnes nitrogen) were unused and remained in the environment. Negative effects of aquaculture could be reduced by using quality feeds and high energy feeds, using optimum feeding tables, quality farm management, off-shore cages, cage rotation, trying poly-culture.

Keywords:

environmental degradation, aquaculture, fish culture, fish feeding, nitrogen, phosphorus,

___

Alvarado, J. L, 1997. Aquafeeds and the environment, In Tacon A.G.J. (ed.), Basurco B. (ed.). Feeding tomorrow's iish. Zaragoza: CIHEAM-IAMZ,. p. 275-289: 2 ili. 7 graphs. 4 tables. 15 ref. (Cahiers Options Mediterraneennes; v. 22), Workshop of the CIHEAM Network on Technology of Aquaculture in the Mediterranean (TECAM), 1996/06/24- 26, Mazarron (Spain).

Anonim, 1993. Environmental Impact of Aquaculture in Turkey and its Relationship and Sites of Special Protection, Recreationjourism (m TurkishJ. T.K.B, Tarımsal Üret. ve Geliş. Genel Müdürlüğü, Ankara.

Çelikkale, M. S., E. Düzgüneş, İ. Okumuş, 1999. Fisheries Sector in Turkey: Potential, Current State, Constraints and Recommendations (in Turkish), İstanbul Ticaret Odası, yayın No:1999-2, Lebib A.S., İstanbul. 414 s.

Ergül; M., 1994. Compound Feeds and Technology of Compoud (in Turkish), Ege Üniv. Ziraat Fak. Yayınları No:384, İzmir, 284 s.

Çakir, H., 1994. Effect of environment using artifical feed in fish culture (in Turkish), E.Ü. Fen Fakültesi Dergisi, Seri B, Ek 16/1, Bornova, Izmir.

Council of European Communities, 1992. Council Directive of 16 June 1992 laying down the minimum hygiene rules applicable to fishery products caught on board certain vessels in accordance with Article 3 (1) (a) (i) of Directive 91/493/EEC, 92/48/EEC, OJ1187,41-44 pp.

De Sjlva S., Anderson T. A., 1995. Fish Nutrition in Aquaculture Chapman and Hall London, UK.

FAO, I992. Guidelines for the Promotion of Enviromental Management of Coastal Aquaculture Development. Rome, _____http://www.fao.org/docrep/ T0697E/T0697E00.htm> (2004, June 24).

GESAMP (IMO/FAO/Unesco/WMO/WHO/IAEA/UN/UNEP Joint Group of Experts on the Scientific Aspects of Marine Pollution), 1991. Reducing Environmental Impacts of Coastal Aquaculture. Rep. Stud. GESAMP, (47): 35 p.

Gelıneau, A., G. Corraze, T. Boujard, L. Larroquet, S. Kaushık, 2001 Relation between dietary lipid level and voluntary feed intake, growth, nutrient gain, lipid deposition and hepatic lipogenesis in rainbow trout, Reprod. Nutr. Dev. 41 487-503.

Hoşsu.-B., A. Y. Korkut, A. Fırat, 2001. Fish Feeding and Feed Technology 1, E.Ü. Su Ürünleri Fak. Yayınları. No:50, İzmir, 295 s.

Johnsen, F., M. Hillestad, E. Austreng, 1991. High Energy Diets For Atlantic Salmon, Effects on Pollution. INRA, Paris. Özdemir, A. 2000. Gökkuşağı Alabalığı Beslenmesinde Yüksek Enerjili Yemler ye Protein/Enerji Metabolizması, Doktora Tezi, E.Ü Fen Bil. Enst., 159 s, İzmir.

National Research Council, 1993. Nutrient requirements of fish. National Academy Press. Washington, D.C. 114 p.

New.M. B., 1987. Feed and Feeding of Fish and Shrimp, United Nations Development Programme, Food Agriculture Organization of the United Nations, Rome, 275 p.

Pillay; T. V. M., 2004. Aquaculture and the Environment, Fishing News Boks, Blackwell, Oxford, Second Ed., UK, 196 p.

Stickney, R. R., 1994. Principles of Aguaculture, Universtiy of Washington, School of Fisheries, John Wiley&Sons, İne, New York.

Türkiye; Çevre Vakfı (TÇV), 1999. Environment Problems of Turkey (in Turkish), Türkiye Çevre Vakfı Yayını, Ankara, 464 ss.