Miadını doldurmuş bir edebi tür olan mesnevi ile modern dönemin edebi türü roman arasında kuşkusuz epistemolojik farklar bulunur. Ancak ilk Türkçe romanlarda, geleneğin en güçlü türlerinden olan mesnevinin izlerine rastlanır. Mesnevinin tahkiyeye dayanan bir tür olması nedeniyle ortaya çıkan bu benzerliklere rağmen, iki tür arasında zaman kullanımı açısından derin farklar mevcuttur.Bu yazıda, özellikle Italo Calvino ve Tzvetan Todorov’un geleneksel ve modern anlatıda zaman üzerine görüşlerinden yola çıkılarak zaman algısı ve hız düşüncesi bağlamında Şeyh Galip’in Hüsn-ü Aşk mesnevisi incelenmiştir.

There are of course epistemological differences between Masnavi which is a literary genre that petered out and the novel which is a genre of the modern times. But in the first Turkish novels there are the traces of masnavi which is one of the strongest traditional genres. Despite this similarities stemmimg from the fact that masnavi is a literary genre depending on narrative, there are extensive differences between two genres in terms of organizing time. In this article, Şeyh Galip’s Hüsn ü Aşk is analyzed in the context of perception of time and speed considering especially the thoughts of Italo Calvino and Tzvetan Todorov on time in traditional and modern narrative.