Kimi eserlerin yorumlanmasında bazı dönemde, devrin şartlarına da bağlı olarak, nicelik açısından çıta yükselir ya da alçalır. Bu bağlamda Ahmet Hamdi Tanpınar, Cumhuriyet tarihi boyunca çıtası hep yükselen bir yazar olmuştur. Bunda onun devrine hem edebiyat tarihçisi hem de bir sanatkâr olarak hâkim bir kişiliğe sahip olmasının yanında üzerinde imzası bulunan edebi metinlerin alegori açısından zengin ve her biri adeta bir sanatkârın sanatı bağlamında ironisi olmalarıdır. Hakkında ortaya konulan pek çok çalışma olmasına rağmen bu çalışmaların artan sayıları bağlamında nitelikli olanlarının dikkatlere sunulması gerektiğine inanıyoruz.    Şubat 2018 tarihinde basılan, Doğu-Batı yayınlarından çıkan ve editörlüğünü İbrahim Şahin ve Julian Rentszch’nin yaptığı Tanpınar üzerine yazılmış makaleler seçkisi. Ancak ortaya konulan makaleleri nitelikli kılan, her bir makalenin işlendiği konu bağlamında, yazarın sanat kaygısını da göz önünde bulundurmalarıdır. Önsözde Prof. Dr. İbrahim Şahin’in de ifade ettiği gibi: “Yazarların heterojenliği, makalelerin biçim içerik ve yorum açısından da birbirinden çok farklı olmasına yol…” (Şahin, 2018, 12) açmış olması her açıdan kitaptaki çeşit zenginliğini sağlamış.