Ayşe KIRMAN, Cüneyt KESBİÇ

Yükselen Piyasa Ekonomilerinde Çevresel Kuznets Eğrisi’ nin Geçerliliği

Bu çalışmada, Çevresel Kuznets Eğrisi olarak bilinen gelir dağılımı ve çevre kirliliği arasında var olan ilişkinin ters-U şeklinde olduğunu öne süren hipotezin varlığı 1980-2014 dönemleri arasında Arjantin, Brezilya, Çin, Hindistan, Güney Afrika, Güney Kore, Malezya, Meksika, Polonya, Portekiz ve Türkiye gibi ülkelerde geçerliliği panel veri analiziyle incelenmektedir. Çalışmada bu amaçla bağımlı değişken olarak kişi başına düşen karbondioksit emisyonu(CO2) ve bağımsız değişken olarak da kişi başına düşen milli gelir değişkenleri kullanılmıştır. Değişkenlerin durağanlıkları CADF birim kök testi ile test edilmiş, sonrasın da Gengenbach, Urbain ve Westerlund (GUW) Eşbütünleşme testi ile seriler arasındaki uzun dönemli ilişki analiz edilmiştir. Aralarında uzun dönemli ilişkinin varlığı belirlenen değişkenlerin DOLSMG katsayı tahmincisi yardımıyla katsayı tahmin analizi yapılmış ve değişkenlerin arasında ters N şeklinde ilişkinin varlığı bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Çevresel Kuznets Eğrisi, , Karbondioksit Emisyonu, , Çevre Kirliliği, , Panel Veri Analizi

PDF

___

Agras, J. ve Chapman, D. (1999). A Dynamic Approach to the Environmental Kuznets Curve Hypothesis. Ecological Economics, 28(2), 267–277. doi:10.1016/S0921-8009(98)00040-8
Akbostanci, E., Türüt-Aşik, S. ve Tunç, G. I. (2009). The Relationship Between İncome and Environment in Turkey: Is There an Environmental Kuznets Curve? Energy Policy, 37(3), 861–867. doi:10.1016/j.enpol.2008.09.088
Akyıldız, B. (2008). Çevresel Etkinlik Analizi: Kuznets Eğrisi.
Arshad Ansari, M., Haider, S. ve Khan, N. A. (2020). Environmental Kuznets curve revisited: An analysis using ecological and material footprint. Ecological Indicators, 115, 106416. doi:10.1016/j.ecolind.2020.106416
Aytun, C. (2014). Çevresel KuznetEğri̇siHi̇potezi̇: PanelVeriAnali̇zi̇. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi, (44). https://dergipark.org.tr/en/pub/abuhsbd/issue/32936/365893 adresinden erişildi.
Aytun, C., Akın, C. S. ve Algan, N. (2017). Gelişen Ülkelerde Çevresel Bozulma, Gelir ve Enerji Tüketimi İlişkisi. Ömer Halisdemir Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 10(1), 1–11.
Başar, S. ve Temurlenk, M. S. (2007). Çevreye Uyarlanmış Kuznets Eğrisi: Türkiye Üzerine Bir Uygulama. iktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 21(1), 1–12. Breusch, T. S. ve Pagan, A. R. (1980). The Lagrange Multiplier Test and its Applications to Model Specification in Econometrics. The Review of Economic Studies, 47(1), 239–253. doi:10.2307/2297111
Chang, M. C. (2015). Room for improvement in low carbon economies of G7 and BRICS countries based on the analysis of energy efficiency and environmental Kuznets curves. Journal of Cleaner Production, 99, 140–151. doi:10.1016/j.jclepro.2015.03.002
Churchill, S. A., Smyth, R., Inekwe, J. ve Zhang, X. (2019). R&D intensity and carbon emissions in the G7: 1870–2014. Energy Economics, 80(January), 30–37. doi:10.1016/j.eneco.2018.12.020
Dinda, S. (2004). Environmental Kuznets Curve hypothesis: A survey. Ecological Economics, 49(4), 431–455. doi:10.1016/j.ecolecon.2004.02.011
Erataş Sönmez, F. ve Uysal, D. (2014). Çevresel Kuznets Eğrisi Yaklaşımının “ BRICT ” Ülkeleri Kapsamında Değerlendirilmesi, 64(1), 1–25.
Erdem, E. ve Ulucak, R. (2012). Çevre- İktisat İlişkisi ve Türkiye’ de Çevre Politikalarının Etkinliği. Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi, 4(June).
Erdoğan, İ., Türköz, K. ve Görüş, M. Ş. (2015). Çevresel Kuznet Eğri̇si Hi̇potezi̇ni̇nTürki̇ye Ekonomi̇si İçin Geçerli̇li̇ği̇. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (44), 0–0.
Erol Demiray, E., Erataş, F. ve Başçı Nur, H. (2013). Çevresel Kuznets Eğrisinin Yükselen Piyasa Ekonomilerindeki Geçerliliği : Panel Veri Analizi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, (1), 400–415.
Fujii, H., Iwata, K., Chapman, A., Kagawa, S. ve Managi, S. (2018). An analysis of urban environmental Kuznets curve of CO2 emissions: Empirical analysis of 276 global metropolitan areas. Applied Energy, 228(July), 1561–1568. doi:10.1016/j.apenergy.2018.06.158
Grossman, G. ve Krueger, A. (1991). Environmental Impacts of a North American Free Trade Agreement. National Bureau of Economic Research, (3914). doi:10.3386/w3914
Güriş, S. ve Tuna, E. (2011). Çevresel Kuznets Eğrisi’ nin Geçerliliğinin Panel Veri Modelleriyle Analizi. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(2), 173–190.
Kaygısız Durgun, A. (2018). Çevresel KuznetHi̇potezi̇:Türki̇ye Üzeri̇ne Ampi̇ri̇k Bi̇r Uygulama. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(32), 186–204.
Koçak, E. (2014). Türkiye’de Çevresel Kuznets Eğrisi Hipotezinin Geçerliliği: ARDL Sınır Testi Yaklaşımı. İşletme ve İktisat Çalışmaları Dergisi, 2(3), 62–73.
Kuznet, S. (1955). Economic Growth and Income Inequality Simon Kuznets. American Economic Review, 45(1), 1–28.
Örnek, İ. ve Türkmen, S. (2019). Gelişmiş ve Yükselen Piyasa Ekonomilerinde Çevresel Kuznets Eğrisi Hipotezi’nin Analizi. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 28(3), 109–129.
Panayotou, T. (1993). Empirical tests and policy analysis of environmental degradation at different stages of economic development. WORLD EMPLOYMENT PROGRAMME RESEARCH (C. 4).
Pesaran, M. H. (2004). General diagnostic tests for cross section dependence in panels. University of Cambridge, Faculty of Economics, Cambridge Working Papers in Economics No. 0435. Center for Economic Studies & Ifo Institute for Economic Research CESifo, (1229), 41.
Riti, J. S., Song, D., Shu, Y. ve Kamah, M. (2017). Decoupling CO2 emission and economic growth in China: Is there consistency in estimation results in analyzing environmental Kuznets curve? Journal of Cleaner Production, 166, 1448–1461. doi:10.1016/j.jclepro.2017.08.117
Saatçi, M. ve Dumrul, Y. (2011). Çevre Ki̇rli̇li̇ği̇ ve Ekonomi̇k Büyüme İli̇şki̇si̇: Çevresel Kuznets Eğri̇si̇’ni̇n Türk Ekonomi̇si İçi̇n Yapısal Kırılmalı Eş-Bütünleşme Yöntemi̇yle Tahmi̇ni̇. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 0(37), 65–86. doi:10.18070/euiibfd.86000
Sağlam, Y., Egeli, H. A. ve Egeli, P. (2017). Gelişmiş ve Gelişmekte Olan Ülkelerde Ar&Ge Harcamaları ve Ekonomik Büyüme Arasındaki İlişki: Panel Veri Analizi. Sosyoekonomi, 25(31), 149–165. doi:10.17233/sosyoekonomi.288873
Shi, J. (2004). Tests of the EKC Hypothesis using CO2 Panel Data.
Swamy, P. A. V. B. (1970). Efficient Inference in a Random Coefficient Regression Model. Econometrica, 38(2), 311. doi:10.2307/1913012
Torras, M. ve Boyce, J. K. (1998). Income, inequality, and pollution: A reassessment of the environmental Kuznets curve. Ecological Economics, 25(2), 147–160. doi:10.1016/S0921-8009(97)00177-8
Tsurumi, T. ve Managi, S. (2010). Decomposition of the environmental Kuznets curve: Scale, technique, and composition effects. Environmental Economics and Policy Studies, 11(1), 19–36. doi:10.1007/s10018-009-0159-4
Yandle, B., Bhattarai, M. ve Vijayaraghavan, M. (2004). Environmental Kuznets Curves: A Review of Findings, Methods, and Policy Implications. Research Study, 2(1), 1–38. http://www.econ.unt.edu/~nieswiadomy/EnvironmentalKuznetsCurve_PERC_rs02_1a.pdf adresinden erişildi.
Yavapolkul, N. (2005). Environmental Kuznet Curve : Empirical Investigation Using Non-parametric Approach, (i).
Youssef, B. A., Hammoudeh, S. ve Omri, A. (2016). Simultaneity modeling analysis of the environmental Kuznets curve hypothesis. Energy Economics, 60, 266–274. doi:10.1016/j.eneco.2016.10.005
Zhang, Y., Chen, X., Wu, Y., Shuai, C. ve Shen, L. (2019). The environmental Kuznets curve of CO2 emissions in the manufacturing and construction industries: A global empirical analysis. Environmental Impact Assessment Review, 79(August). doi:10.1016/j.eiar.2019.106303