Sa dî tarafından XIII. yüzyılda kaleme alınan ve şöhreti İslam coğrafyasını aşarak tüm dünyaya yayılan Gülistân; estetik, pedagojik, İslamî ve insanî pek çok cephesi bulunan bir eserdir. Şark medreselerinde Fars dili ve ahlak eğitimi için bir ders kitabı olarak da kullanılan, bu vesileyle birçok tercüme ve şerhi yapılan Gülistân; hikâyeler arasına serpiştirilen manzum parçaların yanı sıra kendine has dil, üslup ve manzumlarıyla öne çıkmaktadır. Türk edebiyatında Gülistânın bilinen ilk tercümesi XIV. yüzyılda Seyf-i Serâyî tarafından yapılmıştır. Bu özgün eserin XVII. asırdaki tercümelerinden biri de Cûy-ı Rahmet tir. Bu yazıda Hasan Rızâyîye ait olan Cûy-ı Rahmet adlı manzum Gülistân tercümesi tanıtılarak eserin edebiyat tarihimizdeki önemi üzerinde durulacaktır.

Gulistan, which was written in the 13th century by Sa dî and spread fame throughout the world surpassing the Islamic world, is an aesthetic, educational, Islamic and humanitarian work with many fronts. It was used as a textbook in the orient madrassa for teaching Perssian language and moral education, and therefore many translations and interpretations were made. It is well-known for the poetry pieces interspersed in stories, as well as its unique language, style and expressions. The first known translation of Gulistan in Turkish literature was made by Seyf-i Serâyî in the 14th century. One of the translations of this work in the 17th centuury is Cûy-ı Rahmet . In this study, Hasan Rızâyî s verse translation of Gulistan named Cûy-ı Rahmetwill be introduced and its importance in the history of our literature will be explored.