Postmodern Masal Uyarlaması Olarak Sihirli Orman Filmi

Bu araştırma kapsamında Sihirli Orman (2014) filmi postmodern bir masal uyarlaması olarak incelenmiş, ayrıca anti-masal kavramsallaştırması bağlamında tartışmaya açılmıştır. Dört farklı masal içeriği (Kırmızı Başlıklı Kız, Rapunzel, Jack ve Fasulye Sırığı, Külkedis) ile bu masalların merkezi kahramanlarının yolculuklarını bir orman içinde kesiştirerek metinlerarası bir anlatı inşa eden film özellikle kahramanların toplumsal cinsiyet rollerine yapılan dönüştürücü müdahaleler ile kendi istenç ve kaderlerini sorgulamaya açmaları sonucunda eleştirel bir perspektife yerleşmektedir. Araştırmanın ilk aşamasında Campbell’ın Kahramanın yolculuğu modelinden yola çıkılarak metin analizi yapılmış, her kahramanın birbiri içine girip, yeni sözdizim olasılıklarını açan yolculukları çözümlenmiştir. Bu çalışma kapsamında klasik anlatıya yapılan postmodern ve dönüştürücü etkiler bulunmuştur. İkinci aşamada ise Gérard Genette’in anlatı içeren metinler için önerdiği söylem analizi metoduna başvurulmuştur. Araştırmanın sonucunda Sihirli Orman filminin, her ne kadar postmodern bir anlatı olarak kabul edilse de, hikaye (içerik) düzeyinde var olan toplumsal iktidar ilişkilerini, toplumsal cinsiyet pratiklerini ve ataerkil düşünceyi yeniden üreten söylemlere sahip olduğu bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Postmodern, Anti-masal, Metinlerarasılık, Söylem, Anlatı

The Film Into the Woods as a Postmodern Fairytale Adaptation

In the scope of this research, the film Into the Woods has been analyzed as a postmodern fairytale adaptation, besides it has been discussed in the context of anti-fairytale. The film which constructs an intertextual narrative with the intersection of four different fairytale contents (Little Red Riding Hood, Rapunzel, Jack and the Beanstalk, Cinderella) and the journey of central heroes / heroines from these fairytales, places into a critical perspective by transforming interventions on gender roles and the characters’ interrogation on their own will and fate. As a first stage of the research, a textual analysis has been made departing from Campbell’s model of Hero’s Journey and analyzed the paths open for new possible syntax of each hero / heroine’s intertwining journey. In the scope of this stage, postmodern and transforming effects to the classical narrative has been found. As a second stage, Gérard Genette’s method which offers a discourse analysis for narrative texts is applied. Consequently, although its postmodern narrative style, it is found that the film Into the Woods reproduces existing social power relations, gender practices and the patriarchal thinking in the level of narrative (content) discourse.

Keywords:

Postmodern, Anti-fairytale, Intertextuality, Discourse, Narrative,

PDF

___

Agvan, Ö., & Asutay, H. (2018). Bir Anti-Masal Örneği Olarak Cam Ayakkabıları Reddeden vejetaryen Külkedisi. Humanitas Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 6(11), s. 225-238.
Bacchilega, C. (1997). Postmodern Fairy Tales: Gender and narrative Strategies. Philadelphia: University of Pennsylvania Press.
Benjamin, W. (1995). Son Bakışta Aşk. İstanbul: Metis Yayınları.
Bostan, A., & Kırel, S. (2018). Postmodern Dönem Disney Prenses Anlatılarında İnşa Edilen Kadın Temsilinin Moana Örneği Üzerinden İncelenmesi. TRT Akademi, 3(5), s. 1-27.
Campbell, J. (2010). Kahramanın Sonsuz Yolculuğu. İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
Eliade, M. (2016). Mitlerin Özellikleri. (Ç. S. Rifat, Dü.) İstanbul: Alfa Yayıncılık.
Godvin-Jones, R. (2014). Aschenputtel/Cinderella: Notes. 03 2019 tarihinde Virgina Commonwealth University: https://germanstories.vcu.edu/grimm/cinder_notes.html adresinden alındı
Hunt, R. E., Marland, J., & Rawie, S. (2015). Film Dili. İstanbul: Literatür Yayıncılık.
Lyotard, J. F. (1997). A Postmodern Fable. USA: University of Minesota Press.
Lyotard, J. F. (2006). The Postmodern Condition, chapters 10-12. K. Crome, J. Williams, K. Crome, & J. Willams (Dü) içinde, The Lyotard Reader & Guide. NewYork: Columbia University.
Propp, V. (2008). Masalın Biçimbilimi. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Sayılgan, Ö. (2014). Etkileşimli Drama Olarak Dijital Oyunlar 'Etkileşimliliğin İdeolojisi' Bağlamında Oyuncu Alımlama Partikleri. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Radyo TV ve Sinema Anabilim Dalı. Yayınlanmamış Doktora Tezi.
Sezer, M. Ö. (2018). Masallar ve Toplumsal Cinsiyet. İstanbul: Kor Kitap.
Tecimer, Ö. (2006). Sinema: Modern Mitoloji. İstabul: Plan B Yayınları.
Tunalı, D. (2017). Popüler Masallardan Sinemaya Yapılan Uyarlamalrda Kültürel Antropolojik Süreklilik ve Dönüşüm. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(49), 362-372.
Ulu Aslan, E. (2018). Feminist Yazının Postmodern İfadesi: Masal Parodileri. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(60), s. 209-219.
van Dijk, T. (2015). Critical Discourse Analysis. John Wiley & Sons Inc.
Warner, M. (2015). Bir Zamanlar Bir Ülkede... Masalların Kısa Tarihi. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Wendranirsa, T. S. (2014). Magic as a Forma of oppression Towards Women: Gender Ideology in Maleficient. Paradigma Jurnal Kaijan Budaya, 5(1), 68-78.
Young, J. (2005). Joseph Cambell. Dictionary of Modern American Philosophy. 02 2019 tarihinde http://www.folkstory.com/campbell/scholars_lif (Godvin-Jones, 2014)e.html, adresinden alındı.
Zipes, J. (2018). Peri Masalları ve Yıkma Sanatı. (Z. Ç. Çev. Kanburoğlu, Dü.) İstanbul: Alfa Yayın.