MADDE KÖKENLİ SANAT İMGESİ

Makalede bir mekanizmaya bağlı olarak yaratılan imgeler zihinsel ve madde kökenli sanat imgeleri olarak iki kategoriye ayrılıyor ve zihinsel imgeyi üreten "imgelem" den ziyade, özellikle resim ağırlıklı sanat imgelerinin "modülasyon" olarak kavramlaştırılan mekanizması inceleniyor. Üç aşamadan meydana gelen zaman sentezi olan modülasyonun Antik Mısır'dan itibaren ön ve arka olmak üzere planlar arası bir sinyal alışverişi, modernizm ile birlikte uzam zaman olarak kabul edilen ışık ve rengin iletimi olduğu üzerinde duruluyor.Bu modülasyonda imgeyi mutlak bir mevcudiyet şeklinde ortaya koyan ve el ile gözün çatışması sonucu yaratılan analojik dil kökenli "diyagram" kavramı inceleniyor. Elin göze karşı zaferi anlamına gelen diyagramın soyut sanatta, figural sanatta ve soyut dışavurumcu sanattaki nitelikleri ortaya konuyor ve Soyut Dışavurumcu J. Pollock'un "Dripping" lerinden esinlenilerek yaratılan ve izleyicinin katkısıyla imge üreten bir mekanizma (kinetik heykel) tartışmaya açılıyor.

MATERIAL BASED ART IMAGE

In this study, images is divided in two categories stem from a mechanism as mental and material based art images. This mechanism is investigated as the modulation of especially painting art image rather than mental image which produces the signal exchange of the modulation between foreground and background that dates back to ancient Egypt and is formed by three stages which is the syntesis of time along with modernism. This study expresses the transfer of light and color which is undertaken space-time in modernism. In this modulation, the analogic language originated concept of diagram created by the confict of hand and eye is investigated. The diagram as the victory of hand against eye is stated in properties of abstract art, figural art and abstract expressionist art. Finally, an image producing mechanism.

___

Aubral, F., Chateau, D. (2000). Figure, Figural, Ouverture Philosophique. Paris: L'harmattan.

Auerbach, Erich. (1944). Figura. Berlin: Tours.

Bateson, Gregory. (1980). Vers Une Ecologie De L'ésprit. Paris: Seuil.

Beaulieu, Alain. (1992). L'art figural de Françis Bacon et Brian Ferneyhough comme anti- dote aux pensées nihilists. Erişim: 14. 11. 2014, http://www.uqtr.ca/AE/Vol_9/nihil/beaul. htm

Benveniste, Emile. (1966). Problemes De Linguistique Generale. Paris: Gallimard.

Bernard, Emile. (1904). Paul Cézanne. L'Occident, 32, s. 17-30. Erişim: 21. 11.2014, htt- ps://www.google.com.tr/#q=Bernard%2C+E.+(1904).

Deleuze, Gilles. (2009). Duyumsamanın Mantığı (C. Batukan, E. Erbay, Çev.). İstanbul: Nor- gunk Yayıncılık.

Deleuze, Gilles. (1981). L'image-mouvement. Paris: Minuit.

Deleuze, Gilles. (1969). Difference et Repétition. Paris: Presse Univercitaire de France.

Deleuze, Gilles. (1996). Logique De La Sensation. Paris: La Differance.

Deleuze, G., Guattari, F. (2000). Kafka Minör Bir Edebiyat İçin (Ö. Uçkan, I. Ergüden, Çev.).

İstanbul: Yapı Kredi Yayınları. Deleuze, Gilles. (2011). La Voix De Gilles Deleuze, Resim Üzerine Dersler, 6. seans. Erişim: 08. 2013, http://www2.univ-paris8.fr/deleuze/article.php3?id_article=105

Deleuze, Gilles. (2011). La Voix De Gilles Deleuze, Resim Üzerine Dersler. 16-28/04/1981.

Erişim: 13. 08. 2013, http://www2.univ-paris8.fr/deleuze/article.php3?id_article=199

Descartes, Rene. (2010). Aklın Yönetimi İçin Kurallar (M. Ökmen, Çev.). İstanbul: Sosyal Yayınları.

Fischer, Ernst. (1995). Sanatın Gerekliliği (C. Çapan, Çev.). İstanbul: Payel Yayınları.

Gaffiot, Felix. (1934). Dictionnaire Latin Français. Paris:Hachette.

Hacıosmanoğlu, Mehmet. (2011). İmge Ontolojisi. Erişim: 07.04.2015, http://mehmethaci- osmanoglu.blogspot.com.tr/

Kandinsky, Wassily. (2009). Du Spirituel Dans L'art. Paris: Denöel. Coll. Folio Essai.

Klee, Paul. (1998). La Theorie De L'Art Moderne. Paris: Gallimard.

Leymari, Jean. (1959). L' İmpressionisme. Cenevre: Albert Skira.

Lyotard, Jean-François. (1972). Discours, Figure. Paris: Klincksieck.

Maldiney, Henri. (2012). Regard, Parole, Espace. Paris: Du Cerf.

Meredieu, Florence. (1994). Histoire Matérielle Et İmmatérielle de L'art Moderne. Paris: Bordas.

Merleau- Ponty, Maurice. (1964). L'oeil et l'esprit. Paris: Gallimard, Folio-essais.

Pierce, Charles Sanders. (1978). Ecrits sur le signe. Paris: Le Seuil.

Proust, Marcel. (2001). Kayıp Zamanın İzinde Yakalan Zaman (R. Hakmen, Çev.). İstanbul:

Yapı Kredi Yayınları. Riegl, Alois. (2002). Question De Style, Fondement D'une Histoire De L'ornementation. Par- tis: Hazan.

Sartre Jean- Paule. (2009). İmgelem (A. Tümertekin, Çev.). İstanbul: İlhaki Yayınları.

Sylvester, David. (1976). L'art Et L'impossible-Entretien avec Davit Sylverter. Cenevre: Skira.

Teyssot, Georges. (2010). Fenêtres et écrans: entre intimité et extimité, (.D. D. De Luget, Çev.). Erişim: 01. 27. 2015, http://revues.mshparisnord.org/appareil/index.php?id=1005

Veron, Eliseo. (1970). L' Analogue Et Le Contigu (note sur les codes non digitaux), Commu- nications. Erişim: 23. 06. 2014. 15, s. 52-69.

Watzlawick, P., Helmick, B., J., Don D. J. (1972). Une Logique De La Communication. Paris: Seuil.

Worringer, Wilhelm. (1967). L'art Gothique (D. Decourdemande, Çev.). Paris: Gallimard.

Wölfflin, Heinrich. (2002). Principes Fondamenteaux De L'histoire De L'art. Paris: Galli- mard.