Adolphe Appia Öncesi ve Sonrası Sahne Sanatlarında Işık, Gölge ve Karanlık Kullanımı

Tiyatroda ışığın önemi çokça tartışılan ve statüsü yüksek konulardan biridir. Modern anlamda, sahne sanatlarının ilk günlerinden itibaren ışık, tiyatro ile ilişkilendirilmiş ve günümüze kadar sahne sanatlarında çeşitli işlevlerde tanımlanmıştır. Sahnedeki ışığın varlığına her zaman gölgeler eşlik eder ve yokluğu ve karanlığı yaratmıştır. Bu nedenle ışık, gölge ve karanlık ortak bir alanın öğeleri olarak kabul edilebilir, oranları ve işlevleri incelene bilinir. Işık, gölge ve karanlığın tiyatro tarihindeki yeri ve işlevinde önemli bir dönüm noktasına sahiptir ve bu, Adophe Appia’nın tiyatro alanındaki düşüncesinin ve kuramsal varlığının odak noktasıdır. Appia’dan önce tiyatroda, hayal edilebilecek tek işlev ışıktı; Sahnenin aydınlatılması, sadece sahnedeki unsurları görmek için olmuştur. Ona göre gelecekte tiyatro ışık tiyatrosu olacaktır. Ancak tiyatroda Appia’nın varlığı ile, ışığın yanında gölge ve karanlık sanatın üç kurucu unsuru olarak sergilenmiş, her biri farklı bir konum ve işlev bulmuştur. Bu makalede, Appia’dan önce ve sonra tiyatronun koşulları incelenerek, sahne sanatlarında ışık, gölge ve karanlığın işlevleri ve uygulama oranlarına odaklanılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Adolphe Appia, karanlık, ışık, gölge, tiyatro

The Use of Light, Shadow, and Darkness in the Performance Arts Before and After Adolphe Appia

The importance of light in theater is one of the most discussed and high-status topics. In themodern sense, light has been associated with theater since the first days of the performing artsand has been defined in various functions in the performing arts until today. The presence of lightin the scene is always accompanied by shadows and created absence and darkness. That is whylight, shadow, and darkness can be accepted as elements of a common area, and their proportionsand functions can be studied. Light, shadow, and dark have an important turning point andfunction in the history of the theater, and this is the focal point of Adolphe Appia’s thought andtheoretical existence in the field of theater. Before Appia, the only imaginable function in the theaterwas light. The lighting of the scene was just to see the elements in the scene. Accordingto him, theater in the future will be a theater of light. However, with the presence of him in thetheater, besides the light, shadow and darkness were exhibited as the 3 founding elements of art,each finding a different position and function. In this article, the status of the theater before andafter Appia is examined, and the functions and application rates of light, shadow, and darkness inthe performing arts are focused on.

Keywords:

Adolphe Appia, darkness, light, shadow, theater,

PDF

___

Bellman, W. (1974). Görüntüleri birleştirme ve bu görselleri ışık, gölge ve karanlıkla sahneleme [Performans]. Lighting the stage. (s. 280) içinde. Chandler.
Bellman, W. (1974). Renk gölgeleri ve farklı karanlık düzeyleri [Performans]. Lighting the stage. (s. 280) içinde. Chandler.
Bellman, W. (1974). Verdi Operası [Performans]. Lighting the stage. (s. 360) içinde. Chandler.
Bellman, W. (1974). Işık, gölge ve karanlığı kullanarak görselleştirmeler ve illüzyonlar [Performans]. Lighting the stage. (s. 295) içinde. Chandler.
Bellman, W. (1974). Lighting the stage. Chandler Publications.
Bentlye, E. (1968). The theory of the modern stage: An introduction to modern theatre and drama. Penguin Books.
Brockett, O. (1996). History of the theatre H. Azadivar (Çev.). Morvarid.
Çamurdan, E. (1996). Çağdaş tiyatro ve dramaturgi. Mitos Boyut.
Durant, W. (2007). The history of theatre according to Will Durant A. Shadravan (Çev.). Scientific and Cultural.
Evans, R. (1997). Experimental theatre from Stanislavsky to Peter Brook M. Eslamiyeh (Çev.) Sorosh.
Fuat, M. (2010). Tiyatro tarihi. Mitos-Boyut.
Jahanparvar, Z. (1995). A study of the works of Adolphe Appia. University of Arts.
Keller, M. (1999). Ritmik boşluk başlıklı Appia Sahnesi’nin tasarımının bir örneği. [Sahne Tasarımı]. Light fantastic & the art and desgin of lighting. (s. 158) içinde. Prestel.
Keller, M. (1999). Parsifal opera sahne tasarımı [Sahne Tasarımı]. Light fantastic & the art and desgin of lighting. (s. 160) içinde. Prestel.
Keller, M. (1999). The Gold Rhine Operası sahnesinin tasarımı [Sahne Tasarımı]. Light fantastic & the art and desgin of lighting. (s. 160) içinde. Prestel.
Keller, M. (1999). Light fantastic & the art and desgin of lighting (s. 49). Prestel.
Kermani, F. N. (1988). Leading theatre, experimental and absurd. University Jahad.
Kermani, F. N. (1989). Symbolism in the dramatic literature. Barg.
Parker, W. (1968). Scane desing and stage lighting. Holt, Rinehart and Winston.
Pilbrow, R. (1979). Stage lighting. Cassell Ltd.
Saburi Kashaninejad, P. (1971). Max Reinhardt and Adolphe Appia. University of Arts.
Shamhiri, A. (1987). Lighting in the theatre. University Jahad.
Simonson, L. (1964). The stage is set (s. 15). Theatre Art Books.
Simonson, L. (1999). New scene theory Y. A. Abbsi (Çev.). Show Magazine.
Svoboda, J. (2000). Secret of theatrical space cloth: J. M. Burian. Applause Books.
Svoboda, J. (2000). İki aktör ile iki sandalyeyi canlandırmak [Performans]. Secret of theatrical space cloth: J. M. Burian. (s. 180) içinde. Applause Books.