Katılımcı Tasarımın Felsefi Kökenlerine Dair Bir Soruşturma Ve Hartmann’ın Yeni Ontolojisi

Modern zamanların bir uzmanlığı olarak resmileşen tasarım, bağlam olarak da bu zamanların modernistbilimsel paradigmalarından etkilenmiştir. Bu konuda kendi yolunu bulmaya çalışan tasarım diğerdisiplinlerden beslenmiş, bu disiplinlerin kendilerine has bilgi ve yöntem çalışmalarını benimseyerekpratiğinde bu yaklaşımlara yer vermiştir. Ancak kendi araştırma geleneğini oluşturmak; tasarımınkendi bilgisini ve bilgiye ulaşma yöntemlerini geliştirmesi, tasarım pratiği ile teorik kökenler arasındakiuyumsuzlukların çözümlenmesi için tasarım araştırmalarının dayandığı felsefi çerçevenin tartışılmasıve araştırılması büyük önem taşımaktadır. Literatür incelendiğinde, bu argümanın aksine, felsefideğerlerin sorgulanmasına dair çalışmalar çok sınırlı sayıdadır. Bununla ilişkili olarak bir tasarımaraştırması yaklaşımı olan katılımcı tasarımda da Ehn (1988) ve Frauenberger (2015)’in çalışmalarıdışında bu soruşturmanın izine çok az rastlanmaktadır. Çalışmanın amacı çok az tartışılan bu konuyusorgulamaya açmak; katılımcı tasarım yaklaşımındaki mevcut felsefi çerçeveyi tartışmak, bu çerçeveninuygulamaya yansımalarını değerlendirmek ve bu değerlendirme ışığında mevcut pratiklerdekiuyuşmazlıklara çözüm getiren bir felsefi altyapı sunmaktır.

Anahtar Kelimeler:

Katılımcı Tasarım, Tasarım Felsefesi, Fenomenolojik Ontoloji, Yeni Ontoloji

PDF

___

Churchman, C. W. (1967). “Wicked Problems”. Management Science, 14(4), 141-142.
Cicovacki. P. (2014). The Analysis of Wonder: An Introduction to the Philosophy of Nicolai Hartmann. New York, Londra: Bloomsbury.
Coyne, R. ve Snodgrass A. (1991). “Is designing mysterious? challenging the dual knowledge thesis”, Design Studies, 12(3), 124-131. Richard and Adrian
Cross, N. (2001). “Designerly Ways of Knowing: Design Discipline versus Design Science”,Design Issues, 17(3), 49-55.
Çelikel, B. (2015). Endüstriyel Tasarımda Paradigma Kaymaları. Ankara: Nobel.
Dikeçligil, B. (2006). “Sosyal Bilimler Epistemolojisinde Sorunların Kaynağı: Ontolojiyi Unutmak”, Toplum Bilimleri, 1(3), 47-67.
Dreyfus, H. L. (1991). Being-in-the-World: A Commentary on Heidegger’s Being and Time, Division I. Cambridge, London: The MIT Press.
Ehn, P. (1988). Work-Oriented Design of Computer Artifacts. Stockholm: Arbetslivscentrum,.
Ehn, P. (1992). Scandinavian Design: On Participation and Skill. P. S. Adler ve T. A. Winograd (Editörler), Usability: Turning Technologies Into Tools, (96-132), New York, Oxford: Oxford University Press.
Etan, A. (1978). Nicolai Hartmann’ın ontologisinde “Real Determination ve isteme hürriyeti”, Doktora tezi, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü Sistematik Felsefe ve Mantık Kürsüsü, İstanbul.
Frauenberger, C., Good, J., Fitzpatrick, G. ve Iversen, O. S. (2015). “In Pursuit of Rigour and Accountability in Participatory Design”, International Journal of Human-Computer Studies, 74, 93–106.
Güneş, S. ve Güneş, Ç. (2018). “Design and New Ontology”, Online Journal of Art and Design, 6(3), 90-105.
Hartmann, N. (2010). Ontolojinin Işığında Bilgi. (çev. H. Tepe). Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu.
Heidegger, M. (1998). Tekniğe ilişkin soruşturma (çev. D. Özlem). İstanbul: Paradigma Yayınları.
Heidegger, M. (2011). Varlık ve Zaman (çev. K. H. Ökten). İstanbul: Agora Kitaplığı.
Lecourt, D. (2013). Bilim Felsefesi. Ankara: Dost Kitabevi Yayınları
Love, T. (2000). “Philosophy of Design: A Metatheoretical Structure for Design Theory”, Design Studies, 21, 293–313.
Poli, R., Scognamiglio, C. Ve Tremblay, F. (Editörler) (2011). The Philosophy of Nicolai Hartmann. Almanya: de Gruyter GmbH & Co. KG.
Rittel, H. (1972). “On the Planning Crisis: Systems Analysis of the ‘First and Second Generations’”, Bedriftsokonomen, 8, 390-396.
Schön, D. A. (1983). The Reflective Practitioner: How Professionals Think in Action. Amerika Birleşik Devletleri: Basic Books.
Schön, D. A. (1992). “The Theory of Inquiry: Dewey’s Legacy to Education”, Curriculum Inquiry, 22(2), 119–139.
Snodgrass, A. ve Coyne, R. (1996). “Is Designing Hermeneutical?”, Architectural Theory Review, 2(1), 65-97.
Willis. A.-M. (2006). “Ontological Designing”, Design Philosophy Papers, 4(2), 69-92.