A study on the relationship between the behaviour of the academic procrastination of the psychological counseling and guidance students and their goal orientations and self-esteem

The academic procrastination is one of the reasons that university students experience problems in both their educational life and academic. The behavior of delaying academics has effects reaching from the completion of homework to preparation for exams. This therefore can present itself in the student’s life as a resentment towards both educators and education. The basic goal of this study is to examine the relation between academic procrastination of the Psychological Counseling and Guidance students and achievement goal and their self-esteem. Besides this basis, another purpose of this study is to find out whether a difference occurs in academic procrastination of the Psychological Counseling and Guidance Departments students when their class level, gender, and success are taken into consideration. Survey method was used in the study as a data collection tool. The participants in this study were 426 students who were attending to Psychological Counseling Department. The data were also collected using the Academic Procrastination Scale, 2x2 Goal Orientations Scale, Rosenberg Self-Esteem Scale, and the Information Form prepared by the researcher. The findings showed that there was a significant relation between academic procrastination of the Psychological Counseling and Guidance students and their self-esteem. According to the results a medium-level, negative and significant correlation was also found between academic procrastination behaviour of the Psychological Counseling and Guidance students and their learning approach.

Psikolojik danışmanlık ve rehberlik öğrencilerinin akademik erteleme davranışı ile başarı yönelimleri ve benlik saygısı arasındaki ilişkinin incelenmesi

Üniversite öğrencilerinin, eğitim yaşamında akademik konularda sorun yaşamasına neden olan faktörlerden birisi de akademik ertelemedir . Akademik erteleme davranışı ev ödevlerinin yapılmasından, sınavlara hazırlanmaya kadar etkisini göstermektedir. Dolayısıyla öğrencilerin eğitim yaşantılarından beklenen verimin alınmasında olumsuz bir etken olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu çalışmanın temel amacını PDR öğrencilerinin akademik erteleme davranışları ile başarı yönelimleri ve benlik saygısı arasındaki ilişkiyi incelemek oluşturmaktadır. Bu temel amacın yanı sıra sınıf seviyesi, cinsiyete göre akademik ertelemenin farklılaşıp farklılaşmadığını bulmak da amaçlanmıştır. Bu amaçla çalışmada tarama modeli kullanılmıştır. Bu kapsamda araştırmanın örneklemini 2016- 2017 eğitim öğretim yılında 426 PDR öğrencisi oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak, Akademik Erteleme Ölçeği, 2x2 Başarı Yönelimleri ölçeği, Rosenberg Özsaygı Ölçeği ve araştırmacı tarafından hazırlanan bilgi formu kullanılmıştır. Araştırma sonucunda PDR öğrencilerinin akademik erteleme ile benlik saygısı arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Bunun yanısıra akademik erteleme ile öğrenme yaklaşma davranışı arasında orta düzeyde negatif ve anlamlı bir ilişki bulunmuştur.

PDF

___

Akbay, S. & Gizir, C. (2010). Cinsiyete göre üniversite öğrencilerinin akademik erteleme davranışı, akademik güdülenme, akademik özyeterlilik ve akademik yükleme stillerinin rolü. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1), 60-78.

Akın, A. (2006). 2x2 Başarı Yönelimleri Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması, Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12, 1-13.

Akın, A. & Arslan S.( 2014). Başarı yönelimleri ile kararlılık arasındaki ilişkiler, Eğitim ve Bilim, 39 (175), 267-274.

Altıok, H. & Koruklu, N. (2010). Üniversite öğrencilerinin benlik saygı düzeyi ile ilişkili bazı değişkenlerin incelenmesi. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 1 (1), 99-120.

Ames, C. (1992). Classrooms: goals, structures, and student motivation. Journal of Educational Psychology, 84(3), 261-271.

Aydoğan, D. & Özbay, Y. (2012). Akademik erteleme davranışı benlik saygısı, durumluluk, kaygı, Özyeterlilik açısından açıklanabilirliği, Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 2(3), 1-9.

Aypay, A. (2015). Araştırma yöntemleri desen ve analiz. Ankara: Anı Yayıncılık.

Balkıs, M. (2007). Öğretmen Adaylarının davranışlarındaki erteleme eğiliminin, karar verme stileri ile ilişkisi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 67-83.

Balkıs, M. (2013). Academiz procrastination, academic life satisfaction and academic achievement: the mediation role of rational beliefs about studying. Journal of Cognitive and Behavioral Psychotherapies, 13(1), 57-74.

Balkıs, M. & Duru, E. (2010). Akademik erteleme eğilimi, akademik başarı ilişkisinde genel ve performans benlik saygısının rolü. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 159-170.

Boyacıoğlu, İ. (2016). Benlik. In İkiz, E. (Ed.), Psikoloji ve çağdaş yaşam insan uyumu (pp.184-203). Ankara: Nobel Yayınları.

Çakıcı, D. G. (2003). Lise ve üniversite öğrencilerinde genel erteleme ve akademik erteleme davranışlarının incelenmesi. Unpublished master thesis. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim dalı, Ankara.

Çelik, Ç. & Odacı, H. (2015). Akademik erteleme davranışının bazı kişisel ve psikolojik değişkenlere göre açıklanması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(3), 31-47.

Çıkrıkçı, Ö. & Erzen, T. (2016). Cinsiyetin akademik erteleme üzerindeki ekisi: meta-analiz. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(4),750-761.

Corkin, D. Yu, S. Wolters, A. & Wiesner, M. (2014). The role of the college classroom climate on academic procrastination. Learning ans İndividual Differences, 32, 294-303.

Countinho, S. A. & Neuman, G. (2008). A model of metacognition, achievement goal orientation, learning style, and self-efficacy. Learning Environments Research, 11(2), 131-151.

Dogan, T. Kürüm A. & Kazak, M. (2014). Kişilik Özelliklerinin Erteleme Davranışını Yordayıcılığı. Başkent Üniversity Journal of Education 1(1), 1-8.

Dejitthirat, K. (2004). Avoidance motivation: Its manifestation in goals across culture. Unpublished doctoral dissertation, University of Texas at Austin.

Dweck, C. & Leggett, E. (1988). A Social-Cognitive Approach to Motivation and Personality. Pschological Review, 95(2) 256-273.

Elliot, A. Murayama, K. Kobeisy A. & Lichtenfeld, S. (2015). Potential-based achievement goals. British Journal of Educational Psychology, 85 (2), 192-206.

Ekşi, H. & Dilmaç, B. (2010). Üniversitesi öğrencilerin genel erteleme, kara vermeyi erteleme ve akademik erteleme düzeylerinin sürekli kaygı açısından incelenmesi, Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23 (2), 433-450.

Ferrari, J. (1992). Procrastinator and perfect behavior: An exploratory factor analysis of selfpresentation, self-awareness, and self-handicapping components. Journal of Research in Perdonality, 26, 75-84.

Ferrari, J. R. & Patel, T. (2004). Social comparisons by procrastinators: Rating peers with similar or dissimilar delay tendencies. Personality and individual Differences, 37, 1493-1501.

Ferrari, J. R., Diaz-Morales, J. F., O’Callaghan, J., Diaz, K., & Argumedo, D. (2007). Frequent behavioral delay tendencies by adults: International prevalence rates of chronic procrastination. Journal of Cross-Cultural Psychology, 38(4), 458-464.

Gülebağlan, C. (2003). Öğretmenlerin işlerini son ana erteleme eğilimlerinin, mesleki yeterlilik algıları, Mesleki deneyimleri ve branşları bakımından karşılaştırılmasına yönelik bir araştırma: Unpublished master thesis. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Howell, A. & Watson, D. (2007). Procrastination: associations with achievement goal orientation and learning strategies. Personality and İndividual Differences, 43, 167-178.

Sideridis, G.D. & Kaplan, A. (2011). Achievement goals and persistence across task: The roles of failure and success. The Journal of Experimental Education, 79(4), 429-451.

Kandemir, M. (2014). A model Explaining Academic Procrastination Behavior. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 4(3), 51-72

Kurtyılmaz, Y. Can, G. & Ceyhan, A. (2017). Üniversite öğrencilerinde ilişkisel saldırganlık ile benlik saygısı, sosyal bağlılık ve sosyal kaygı düzeyleri arasındaki ilişkiler. Türk Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik Dergisi, 7(47), 33-52.

Lay, C. H. (1986). At least my research on procrastination. Journal of Research in Perdonality, 20, 474- 495.

Lee, E. (2005). The relationship of motivation and flow experience to academic procrastination in university student. The Journal of Genetic Psychology, 166(1), 5-14.

Midgley, C. Kaplan, A. Middleton, M. & Maehr, M. L. (1998). The development and validation of scales assessing students’ achievement goal orientations. Contemporary Educational Pychology, 23, 113- 131.

Onwuegbuzie, A. J. (2004). Academic Procrastination and statistics anxiety. Assessment& Evaluation in Higher Education, 29(1), 3-19.

Öner, N. (1997). Türkiyede kullanılan psikolojik testler. Bir başvuru kaynağı, İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.

Özer, B. U. (2005). Academic procrastination: Prevalance, self-reported reasons, gender difference and it’s relation with academic achievement. Unpublished master thesis. Ortadoğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Özkan İ. (1994): Benlik Saygısını etkileyen etkenler. Düşünen Adam, 7 (3) 4-9.

Özer, A. & Altun, E. (2011). Üniversite öğrencilerinin akademik erteleme nedenleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(21) 45-72.

Pintrich, P. & Schunck, D. (1996). The role of expectancy and Self- Efficaccy Beliefs. Motivation in Education. Theory, research and applications. Englewood Cliffs, Nj: Prentice Hall.

Rosenberg, M. (1979). Conceiving the self. New York: Basic Books.

Rothblum, E., Solomon L. J. (1986). Affective, cognitive and Behvioral differences between high and low procrastinators. Journal of Counsling Psychology, 33, 387-394.

Saddler, C. D.& Sacks, L.A. (1993). Muttidimensional perfectionism and academic procrastination: Relationships with depression in university students. Psychological Reports, 73(3), 863-871.

Solomon, L. J.& Rothblum, E. D. (1984). Academic procratination: Frequency and cognitive correlates. Journal of Counseling Psychology, 31, 503-509.

Steel, P. (2007). The nature of procrastination. Psychological Bulletin, 133(1), 65-94.

Ulukaya, S & Bilge, F. (2014). Üniversite öğrencilerinde akademik ertelmenin yordayıcıları olarak aile bağlamında benlik ve anne baba tutumları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 5 (41), 89- 102

Uzun Özer, B. (2009). Bir grup lise öğrencisinde akademik erteleme davranışı: Sıklığı, olası nedenleri ve umudun rolü. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4 (32), 12-19.

Üzbe, B. & Bacanlı, H. (2015). Başarı hedef yönelimi, benlik saygısı ve akademik başarının kendini engellemeyi yordamadaki rolü, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 13(1), 33-50.

Verkuyten, M., & Brug, P. (2002). Ethnic identity achievement, self-esteem, and discrimination among Surinamese adolescents in the Netherlands. Journal of Black Psychology, 28, 122-141.

Vansteenkiste, M. Lens, W. Elliot, A. Soenens, B. & Mouratidis, A. (2014). Moving the achievement goal approach one step forward: toward a systematic examination of the autonomous and controlled reasons underlying achievement goals,. Education Psychologist, 49(3), 153-174.

Yeşil R. & Şahan, E. (2012). Öğretmen adaylarının akademik işlerini erteleme nedenleri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(2), 219-236.