Fatiha Suresinde Söz Konusu Olan Müfred Ve Cemi Zamirleri Arasındaki Geçişlerin Belağat Açısından Incelenmesi

Bu çalışma Fâtihâ suresini bazı dilsel açılardan incelemeyi amaçlamaktadır. Nitekim Kur’ân’ın kendisiyle başlaması ve bu sureyi okumadan namaz kılmanın mümkün olmayışı, Fâtihâ suresinin ehemmiyetini ifade etmek açısından yeterlidir. Bu önem bizleri araştırmamız için bu konuyu seçmeye sevk etmiştir. Çalışmada özellikle surede geçen “نَعْبُد” (taparız), “نَسْتَعِينُ” (yardım dileriz) ve “اهْدِنَا” (bizi ulaştır) şeklindeki ifadelerde neden tekil değil de çoğul bir kullanımın tercih edildiği sorusuna cevap aranacaktır. Bu bağlamda ilgili kullanımın Müslümanlar arasındaki birlik ve beraberliğine dair işaret ettiği hususlara ve faydalara değinilecek, mezkur durumun müminlere bireysellikten ziyade toplumsal bir bakış açısı kazandırmaya çalışmasındaki rolü incelenecektir.

Anahtar Kelimeler:

Birinin vicdanı, topluluğun vicdanı

Illuminations on the conscience of the addressee and attention between the singular and the combination in Surat Al-Fatihah

This research sheds light on the most important sura in the Holy Quran، Al-Fatihah، which was chosen by God to open his holy book. The research presents some of its virtues، also it calls for the believer to think about and understand the instructions and the signals it pointed to. The researcher focused on some of benefits and maxims that can be learned from the turn of the conscience of one to the group in Al-Fatiha SURAT: “Thee do we worship، And Thine aid we seek * Show us the straightway”. The emphasis on the importance of the group and the unity of the class and the meeting of the word in Islam as a collective approach required for the nation، as well as the education of the believer on self-denial and his dedication to the renunciation of selfishness and independence to care for Muslims and their needs، and other governance and benefits.

Keywords:

Conscience of one, conscience of the community,

PDF

___

Ahfeş el-Evset, Ebü'l-Hasen Saîd b. Mes‘ade el-Mücâşiî el-Belhî el-Ahfeş el-Evsat. Meâni’l-Kur’ân. Thk; Huda Kurraa. Kahıra, maktabatul-Hanci, 1411/1990.Ahmed b. Hanbel, Ebû Abdillâh Ahmed b. Muhammed b. Hanbel eş-Şeybânî el-Mervezî (ö. 241/855), el-Müsned,THK; Der el Resala,1416/1996.Âlûsî, Ebü’s-Senâ Şihâbüddîn Mahmûd b. Abdillâh b. Mahmûd el-Hüseynî el-Âlûsî (ö. 1270/1854), Rûḥu’l-meʿânî, Daru İḥyâi’t-Türâṡi’l-‘Arabî, Beyrut. Begavî, Ferrâ, Ebû Muhammed Muhyissünne el-Hüseyn b. Mes‘ûd b. Muhammed el-Ferrâ’ el-Begavî (ö. 516/1122), Meʿâlimü’t-tenzîl,thk;Mehmet Elnemer,ve ,Öttman Dumeyria,Der Tayyba , Rıaad,1409/1988.Buhârî, Sahîhu’l-Buhârî. thk. Mustafa el-Buga. (Şam: Daru’l-Ulûm el-Beşâir, 1413/1993)Derviş, Muḥyiddin b. Aḥmed Muṣṭafa, İ‘rabu'l Kur'an ve Beyânuh, Dımaşk-Beyrut, 1415h.Ebû Dâvûd, Süleymân b. el-Eş‘as b. İshâk es-Sicistânî el-Ezdî (ö. 275/889). es-Sunen. Thk. Muhammed Nasır el-Din el-Arnavuti. Riyad: Kütüphane Saad Al-Rashed, 1417 h.El-Ezherî,Ebu Manṣur Muḥammed b.Aḥmed,Tehẕîbu’l-Luğa,(Thk. Muḥammed ‘Avaḍ Mu‘rıb), Beyrut 2001.El Kārî, Ebü’l-Hasen Nûrüddîn Alî b. Sultân Muhammed el-Kārî el-Herevî (ö. 1014/1605), Mirkātü’l-mefâtîh ,Der-lFiker, Beyrut,1422/2002.Es-Samaani, Ebu El-Muzaffar ), Tefsîrü’l-Ḳurʾân . Thk. Yasser İbrahım. Der el-Vaten, Riyaad,1418/1997.Es-Sâmerrâî,Fadıl, lamasat Byaniya, Der Ammar, Amman- Ürdün,1423/2003.Es-suyuti,celelddin , el-itkan. Thk:mohamed ebu elfadel (Dımaşk: Daru’l-Kalam Tayyib, 1426/2005).İbn Acıbe, Ebü’l-Abbâs Ahmed b. Muhammed b. Mehdî el-Hasenî eş-Şâzelî (ö. 1224/1809) , el-Baḥrü’l-medîd fî tefsîri’l-Ḳurʾâni’l-mecîd.(thk,Ahmet russlan) (Kahire 1375 h).İbn Âdil, Ebû Hafs Sirâcüddîn Ömer b. Nûriddîn Alî b. Âdil en-Nu‘mânî ed-Dımaşkī, el-Lübâb fî ʿulûmi’l-Kitâb,( Thk:Ali Muaad,Adil Abdllmujud). Beyrut: Dar el-kutub el-myaa, ts.1419/1998.İbn Âşûr, Muhammed Tâhir İbn Âşûr’un (ö. 1973), et-Tahrir ve’t-Tevir, El-Der ulTunissye, Tunus,1405/1984.İbn Cerîr et-Taberî’nin (ö. 310/923), Kur’ân-ı Kerîm tefsiri (Camiu’l-Beyan an Te’vili ayi’l-Kuran), (thk,Ahmet Şaker), Daru’r-Risale, Beyrut,1420/2000.İbn cüzey, Ebü’l-Kāsım Muhammed b. Ahmed b. Muhammed el-Kelbî el-Gırnâtî (ö. 741/1340), el Teshil li-ulumıttanzıl, (Thk. ‘Abdullah Elhalid’), Der el-arkam, Beyrut 1416/1996. İbn Kayyim al-Cevziyye. Tefsirü’l-Kur’ani’l-Azim . Thk. Arap ve İslam Araştırmaları ve Araştırma Merkezi,Der el Hilal,1410/1989.İbn Kesir, Ebü’l-Fidâ, İmâdüddîn İsmâîl b. Şihâbiddîn Ömer b. Kesîr b. Dav’ b. Kesîr el-Kureşî ed-Dımaşkī (ö. 774/1373), Tefsîrü’l-Ḳurʾâni’l-ʿazîm,thk;sami selama, Der Taıba,Dımaşk,1420/1999. Ḳurtubî, Ebu ‘Abdullah Muḥammed b. Aḥmed, el-Câmi‘ li Aḥkâmi’l-Ḳur’an, (Thk. Aḥmed el-Berdûnî-İbrahim Eṭfeyyiş), Ḳâhire 1384-1964.Müslim, b. Haccâc el-Kuşeyrî. Sahih-i Müslim, Riyad: Dar Bint Efkar, 1419 h.Müslim. Sahih-i Müslim.(Riyad:Daru Binti’l-Ahmer ed-Devliyye, 1419 h).Nesâî, es-Sunenü’l-kübra. thk. Hassan Şelebi (Beyrut: er-Risâle, 1421/2001).Neysâbûrî, el-Ḥasen b. Muḥammed b. Ḥuseyn, Ğarâibu’l-Ḳur’ân ve Rağâibu’l-Furḳan (Thk. Zekeriyyâ ‘Umeyrât), Beyrut 1416 h.Râzî, Faḫruddin Ebû ‘Abdullah Muḥammed b. ‘Omer, Mefâtîḥu’l-Ğayb = et-Tefsîru’l-Kebîr, Daru İḥyâi’t-Türâṡi’l-‘Arabî, Beyrut, 1420 h.Semîn el-Ḥalebî, Ebu'l-‘Abbâs Şihâbuddîn Aḥmed b. Yûsuf b. ‘Abduddâim, ed-Dürrü'l-Meṣûn fî ‘Ulûmi'l-Kitabi'l-Meknûn, (Thk. Aḥmed Maḥmûd el-Ḫarrâṭ, Daru'l-Ḳalem, Dımaşḳ.Tirmizî’nin, Ebû Îsâ Muhammed b. Îsâ b. Sevre et-Tirmizî(Ö. 279/892) , el-camiu’l-Kebir, Sünenü’t-Tirmiẕî,Der-l Gerb ulıslami,thk;başar Avvad, . Beyrut,1419/1998.Zemaḫşerî, Ebu’l-Ḳâsım Maḥmûd b. ‘Omer, el-Keşşâf ‘an Ḥakâiḳ Ğavâmizi’t-Tenzîl, Dâru’l-Kitabi’l-‘Arabî, Beyrut, 3. Baskı, 1407 h.Zuhayli, Vehbe, Tefsir'ül Münir, Şam: Dar el-Fikr,1418/1997.http://www.nabulsi.com/blue/ar/te.php?art=2872.http://www.nabulsi.com/blue/ar/art.php?art=9340&id=44&sid=46&ssid=48&sssid=49.