Yeni İlköğretim Programı Çerçevesinde Sınıf Öğretmenlerinin Mesleki Gelişim Düzeylerinin Değerlendirilmesi

Araşmanın amacı, günümüz sınıf öğretmenlerinin yeni ilköğretim programı çerçevesinde mesleki gelişim düzeylerinin değerlendirilmesidir. Bir betimsel çalışma olan bu araştırmada, tarama (survey) modeli kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini Kırşehir il merkezindeki İlköğretim okullarında görev yapan sınıf öğretmenleri oluşturmaktadır. Evreninin tümüne ulaşmanın zor olduğu düşünüldüğü için, evren içerisinden örneklem, random yoluyla seçilen Kırşehir il merkezinde 190 öğretmen olarak ele alınmıştır. Örneklem seçilirken, çok-aşamalı örnekleme tekniği kullanılmıştır Ayrıca, geniş bir literatür taraması yapılarak kuramsal çerçeve oluşturulmuştur. Araştırma sonucunda, sınıf öğretmenlerinin yeni ilköğretim programı çerçevesinde mesleki gelişim düzeylerine ait sorulara verdikleri cevapların büyük bir çoğunluğu “yeterli” düzeyde olduğu görülmüştür. Cinsiyete ve mesleki kıdemlerine göre sınıf öğretmenleri mesleki gelişimlerini yeni öğretim programına göre “çok yeterli” ve “yeterli” düzeyleri arasında olduğunu ifade etmişlerdir. Hizmet-içi eğitim programına katılan ve katılmayan sınıf öğretmenlerinin yeni programa uygun olarak mesleki gelişimlerini geliştirebilme konusunda benzer görüşü paylaştıkları sonucuna ulaşılmıştır.

Assessment of Classroom Teachers' Level of Professional Development within the Context of New Elemantary Education Curriculum

Aim of the research is to assess classroom teachers’ level of professional development within the context of new elementary education curriculum. Delphi technique is used in this descriptive study. Population of the study is classroom teachers working in central county of the province of Kırşehir. Since it would be difficult to reach the entire population, sample of the study is chosen randomly as 190 classroom teachers within the population. Multi-level sampling technique is used for choosing the sample. Separately, theoretical frame is drawn by a wide literature review. According to the results of the study, classroom teachers’ answers to the questions that are related to their professional development within the context of new elementary education curriculum are mostly defined as “adequate”. According to gender and professional seniority, teachers define their professional development level as between the levels of “adequate” and “very adequate”. As a conclusion it is reached that, teachers who attended and who are not attended to in-service education share the similar opinion about improving their professional development according to the new curriculum.

PDF

___

Açıkgöz, K. Ü. (1996). Etkili Öğrenme ve Öğretme.İzmir: Kanyılmaz Matbaası.
Azar, A. ve Karaali, Ş. (2004). Fizik Öğretmenlerinin Hizmet İçi Eğitim İhtiyaçları. Milli Eğitim Dergisi, 162, 279-295.
Balcı, A. (1993). Etkili Okul. Ankara:Yavuz Dağıtım.
Baykul, Y. Gelbal, S ve Kelecioğlu, H. (2001). Araştırma Teknikleri, Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
Cerit, Y. (2004). Küreselleşmenin Eğitimsel Etkileri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(9), 47-63.
Chunıkian, G. (1993). The Policies and Models of Teacher Training in the Council of European Countries, New York: Times Boks. Vol:15.
Erdoğan, İ. (1998). SPSS Kullanım Örnekleriyle Araştırma Dizaynı ve İstatistik Yöntemleri, Ankara: Yayınevi Yok.
Gökçe E. (1999). İlköğretim Öğretmenlerinin Yeterlikleri, A.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara: Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara.
Kaçan, G. (2004). Sınıf Öğretmenlerinin Mesleki Gelişime İlişkin İsteklilik Düzeyleri. Osman Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(1), 58-66.
Kaptan, S. (1991). Bilimsel Araştırma ve İstatistik Teknikleri, Ankara:Tekışık Web Ofset Tesisleri.
Karaküçük, S. (1987). Öğretmenlerin Hizmet-İçi Eğitimlerinde Üniversitelerin Fonksiyonları. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31, 309-315.
Küçükahmet, L. (1999). Öğretmenlik Mesleğine Giriş. (Ed.Küçükahmet,L.) Ankara:Alkım Yayınevi.
Oktay, A.(1999). Türkiye’de Öğretmen Eğitimi. Milli Eğitim Dergisi, 137, 22-27.
Saban, A. (2000). Hizmet İçi Eğitimde Yeni Yaklaşımlar. Milli Eğitim Dergisi, 145, 25-30.
Schiller, I. (1997). Öğretmen Eğitimi ve Öğretmen, Öğrenci Arasındaki İlişki Biçimleri, Uluslararası Dünya Öğretmen Eğitimi Konferansı, Ankara: Milli Eğitim Basımevi, Ankara.
Seferoğlu, S. S., (2005). Sınıf Öğretmenlerinin Kendi Meslekî Gelişimleriyle İlgili Görüşleri, Beklentileri ve Önerileri. Web: http://yayim.meb.gov.tr/yayinlar/149/ seferoğlu.htm, 30 Nisan 2005 tarihinde ulaşılmıştır.
Sencer, M. ve Irmak Y. (1984). Toplum Bilimlerde Yöntem, 2. Baskı, İstanbul: Onur Basımevi, İstanbul.
Seyidoğlu, H. (1995). Bilimsel Araştırma ve Yazma El Kitabı, Geliştirilmiş 6. Baskı, İstanbul: Güzem Yayınları, No:10.
Sılvester, H., (1997). Inset Projects and Evaluation. In-Service Teacher Development: International Perspectives. London.
Sönmez, S. (1999). Genç Öğretmen, Erzurum: A.Ü. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Yayınları 115.
Sönmez, V. (2003). Eğitimin Tarihsel Temelleri, Öğretmenlik Mesleğine Giriş. (Ed. Sönmez,V.). Ankara: Anı Yayıncılık
Tekin, S. ve Ayas, A. (2005). Kimya Öğretmenlerine Yönelik Bir Hizmet İçi Eğitim Kursunun Yansımaları: Akçaabat örneği. Milli Eğitim Dergisi, 165, 107-122.
Varış, F. (1988). Eğitim Bilimine Giriş. Ankara:A. Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi, No: 159.
Yılmaz, K. ve diğerleri., (2004). Sınıf Öğretmenlerinin Mesleki Gelişimleri İle İlgili Görüşleri. Süleyman Demirel Üniversitesi Burdur Eğitim Fakültesi Dergisi, 7, 198-210.