Çalışma, II. Dünya Savaşı’ndan sonra barınma kültüründe yaşanan değişimin, kentsel ölçekte gerçekleşen değişimden, sosyo-kültürel alanda yaşanan yeniliklerden, teknolojik gelişmelerden ve tüm bunlara bağlı olarak evdeki gündelik yaşam pratiklerinden bağımsız okunmasının mümkün olamayacağı ön görüsüyle kurgulanmıştır. Bu kapsamda, çalışmada ev ve içindeki yaşam arasındaki o güçlü bağ vurgulanarak yazıla gelen “konut modernleşmesine” farklı bir bakış açısı ile konutların salt dış biçimlenmesine ilişkin tektonik ve planimetriden oluşan anlatıların ötesinde, doğrudan doğruya ev halkı ve onların barınma deneyimleri üzerinden bir modernlik araştırması yapılarak evin konumlandığı Florida eyaletine ait yerel değerlerin, öznelerin alışkanlıklarının ve geleneklerin de gözetildiği, bir barınma kültürü anlatısı hedeflenmiştir. Çalışmada inceleme konusu olarak Amerika Birleşik Devletleri’nin Gainesville, Florida eyaletinde, 1950’de inşa edilen orta sınıf bir aile olan Miller Ailesi’ne ait “Miller Evi” incelenmiştir. Çalışmada özellikle “mekan” ve “barınma pratikleri” arasındaki karmaşık ilişki, mimarlık Tarihi araştırmalarında sıklıkla başvurulan nitel araştırma tekniklerinden; yazın taraması, gözlem ve belgeleme ile birlikte sözlü tarih ve öyküleme araştırma teknikleri çerçevesinde çözümlenmeye çalışılmıştır. Çalışma kapsamında 1950’leri hatırlayan ve yaşamının geçtiği mekânlara ait ayrıntılı bilgiye sahip Miller Ailesi’ne ulaşılmış ve aileden elde edilen belge ve kayıtlara ek olarak, eve ilişkin öznel bilgiler de değerlendirilmiştir. Böylelikle konu ile ilgili nesnel ve öznel veriler sistemli bir biçimde örtüştürülmek suretiyle mekansal değişim incelenmiştir. Bu kapsamda barınma kültüründeki değişimi, kullanıcı özneyi merkeze alarak günlük yaşamla birlikte geniş bir bakış açısı ile inceleyen çalışmanın, mimarlık tarihi yazınında modernlik okumalarında benzer çalışmalar yapacak araştırmacılar için yeni tartışma malzemesi ve temel kaynak oluşturacağına inanılmaktadır. Çalışmanın bir diğer önemli sonucu ise, 1950’lerdeki modernlik söylemlerinin yazıla geldiği gibi döneme ait dergi ve gazetelerde anlatılan varlıklı ailelerin barınma deneyimleri çerçevesinde modernlik çözümlemesi yerine, dönemin orta-sınıf evlerinden biri olan Miller Evi incelenerek orta sınıf barınma ve konut kültürü üzerine yapılan araştırmalara da katkı sağlaması öngörülmektedir. 1950’lerde yayın organlarında söz edilen “Amerikan rüyası” ve “ideal ev” tanımlamaları çerçevesinde ele alınan ev yaşantısının, gerçekte geleneksel barınma pratikleriyle yeni yaşam modelleri arasında gelişen bir barınma kültürü çerçevesinde geliştiği ortaya konulmuştur. Yayınlardaki bu çabaların gerçek hayattaki mekânsal yansıması göreceli olarak daha yavaştır. Çünkü tanımlanan ideal ev, gerçek hayatta kullanıcının sosyal ve kültürel değerleri çerçevesinde gelir, eğitim düzeyi, kişisel tercihleri ve geleneksel alışkanlıklarına göre yeniden biçimlenmektedir. Çalışmanın bir diğer önemli sonucu da, her bölgenin kendine ait modernlik parametrelerinin olduğu ve farklı zamansallık ve boyutta gerçekleştiği göz önüne alınarak modernlik okumalarının yapılması gerektiğidir. Bu çalışma Amerika’nın güney bölgesinde gerçekleştirilirken kuzeyindeki farklı aileler için farklı sonuçlar elde edileceği düşünülmektedir. Çalışma, yapılan çözümlemeler ile sunduğu bilgilerle, 1950’lerdeki barınma deneyimleri, yaşam koşulları ve standartlarına dair yeni tartışma malzemeleri oluşturmaktadır.