Yaklaşık bin yıllık Türk-Ermenİ münasebetlerinin son zamanlarda ortaya atılan iki önemli olayı vardır : «Ermeni meselesi», ve «Ermeni katliâmı». Genellikle 1878 Berlin Antlaşmasıyla başlatılan Ermeni meselesinin hazırlık safhası XVIII. yüzyıl başlarına kadar gider, aksiyon safhası ise, 1878’den 1915'lere kadar uzanır. Hazırlık safhasında Osmanlı Devleti'nin içinde ve dışında birçok faaliyetler göze çarpmaktadır. 1701-1711 yıllan arasında Israil Ori’nin «bağımsız Ermenistan» için Papa innocent, Prens Wilhelm ve Çar Petro'yu da İçine alan terasları ; 1717'de Sivaslı Mehitar'ın İstanbul’daki teşkilatlanma faaliyetlerinden sonra Venedik'te, Saint- Lazare adasında Mehitarist sektini ve propaganda merkezini kurması ve 1810 yılında 1. Napoléon tarafından buranın «İlimler Akademisi» hâline getirilmesi; 1799'larda Katagikos Argutian Lazaryan ve Prens Potemkin adına Rus Generali Savarov’un planladıkları ve Rus Genelkurmayı'nda «hizmete özel» olarak 2000 adet bastırılan «Ermeni Ararat Krallığı» projesinin hazırlanması; 1857, 1862'lerde Zeyturi (Süleymanlı)'daki isyan hareketleri ve III. Napoléon tarafından bunların «Ermeni Zeytun Cumhuriyeti » şeklinde açıklanması ve nihayet Osmanlı Devleti'nde misyoner faaliyetleriyle bağlantılı olarak gelişen Ermeni Patrikhane ve kilise faaliyetleri göze çarpmaktadır.